Dei nylikeleg utforskingane for å utvikle ein «virtuell pastor» ved hjelp av kunstig intelligens-teknologi har ikkje innfridd forventningane. AI sine svar på spørsmål om tru var unøyaktige, utan djupare forståing og empati som ein vanlegvis forventar frå ein menneskeleg pastor, og enda ofte opp med upersonlege og generiske svar.
Det er ikkje uventa at kunstig intelligens, i det minste på noverande nivå av sofistikering, manglar den nyanserte «forståinga» som menneske bringar til komplekse problem. Når menneske står ovanfor utfordringar, filtrerer dei intuitivt bort feilaktige løysingar, brukar logisk resonnering samtidig som dei forstår nyansane implisert av spørsmål. I skarp kontrast behandlar AI informasjon kvantitativt, samler svar ved å sigte gjennom store mengder data.
Begrensingane til AI er synleg utover religiøs rådgiving. Online forum som diskuterer tekniske spørsmål viser ofte dei leveranseane til AI-drevene råd, som oftast bidreg lite til problemløysing, då bidraga deira er generiske heller enn innsiktsfulle. Liknande, sjølv om automatisert omsetningskvalitet har betydeleg betra seg, fell det framleis kort når møtt med intrikatheita til litterære verk eller poesi, og evnar ikkje å fange kunstnarisk nyansar.
Enthusiastar for AI fortset å vekse i tal, sjølv om desse problemområda, tiltrukke av den praktiske nyttan den bringar til kvardagslivet, sjølv om det kan redusere rikdomen og ektheten til erfaringane. AI kan produsere visuelt tiltalande innhald – det som vert kalla «øyesnop» – men som godteri eller hurtigmat, er det ein overflatisk erstatning som kan ha skadelege langsiktige verkningar.
Framtredande personar har uttalt bekymringane sine angåande påverknaden til AI på samfunnet og menneskeheita. Jacob Hoekman, frå ein nederlandsk nyheitsportal, deler ein føresett beundring for AI-utviklingane og undrar over deira positive potensiale midt i historiske forteljingar om teknologien som erstattar menneskelege roller. Emmanuel Rutten, ein filosof frå Vrije Universiteit Amsterdam, advarar om avhengigheten av program som ChatGPT, som manglar ekte kreativitet og kan hindre mennesket sin framgang.
Den sterke avhengigheten av AI risikerer ikkje berre å kvele framveksten av innovative tenkarar, men også å viske ut grensene mellom verkelegheit og AI-generert «kunstig verkelegheit.» Viktigast av alt, kan kunstig intelligens ikkje erstatte det menneskelege behovet for genuint mellommenneskeleg kontakt – som tyggegummi ikkje kan mette sult, kan heller ikkje AI erstatte menneskeleg kontakt. Som påpeikt av Jordan Joseph Wales, ein amerikansk kristen filosof, ligg det unike med menneska i vår evne til å dele oss med andre, og speglar Guds handling med å gje til verda – ei bragd utover moglegheitene til nokon sosial AI-robot.
Viktige spørsmål, utfordringar og kontroversar
Bruken av AI for å etterlikne menneskeleg intelligens og empati reiser fleire viktige spørsmål og utfordringar:
1. Kan kunstig intelligens verkeleg forstå menneskelege følelsar? AI manglar ein intrinsisk forståing av menneskelege følelsar og kan berre etterlikne empati basert på programmerte svar og algoritmar. Ekte menneskeleg empati involverer delte opplevingar og følelsar – nyansane av dette har AI enno til gode å fange.
2. Gjer avhengigheten av AI at menneska sine kognitive og sosiale ferdigheiter forverras? Det er bekymring for at avhengigheit av AI for oppgåver som problemløysing, kreativitet, og sosiale interaksjonar kunne svekke desse evnene i menneska, gjere oss mindre sjølvstendige og meir avhengige av teknologien.
3. Kordan påverkar AI jobbsikkerheit og framtida for arbeidet? Som AI-system blir meir kapable, føregår det ein kontinuerleg debatt om potensialet for å eliminere jobbar. Moglegheita for at AI erstattar jobbar som krev nyansert forståing og empati reiser sosioøkonomiske og etiske spørsmål.
4. Er det etisk å erstatte menneskelege roller med AI, spesielt i sensitive område? Det er etiske bekymringar ved å bruke AI i roller som verkeleg påverkar menneskeleg velvære, som helse, rådgiving eller utdanning, der empati og forståing er avgjerande.
5. Kva er avgrensingane til AI i menneskeliknande oppgåver? Det noverande stadiet av AI er langt frå å oppnå menneskeliknande forståing, kreativitet eller emosjonell intelligens. AI krev vanlegvis strukturerte data og klare reglar for å fungere, noko som avgrensar effektiviteten i komplekse, ustrukturerte situasjonar.
Fordelar
– Effektivitet: AI kan handtere oppgåver raskare og meir nøyaktig enn menneske, særleg repetitive oppgåver, og dermed auka produktivitet.
– Tilgjenge: I motsetnad til mennesket er AI-system tilgjengeleg 24/7, og tilbyr tenester til alle tider utan trettheit eller behov for pausar.
– Skala: AI kan prosessere og analysere data i eit omfang som er umogleg for menneske, og slik mogleggjer innsikter og tenester som drar nytte av store data.
Ulemper
– Mangel på djup forståing: AI misser å fange djupn av menneskeleg oppleving, og gir oftast overflatisk eller upassende svar i komplekse situasjonar.
– Arbeidsplassar ein går glipp av: AI kan erstatte mange jobbar som ikkje strengt tala krev menneskelege eigenskapar, og føre til arbeidsløyse og auka sosial ulikskap.
– Overavhengigheit: Avhengigheit av AI kunne minske menneskelege kognitive evner og avskrekke utviklinga av ferdigheiter som er avgjerande for personleg vekst og framgang.
For meir lesestoff, kan du utforske desse temaene på nettsidene til den offisielle Artificial Intelligence Organization eller den truverdige Science Magazine, som diskuterer implikasjonane av AI-teknologi og dens framsteg. Når du ser etter de etiske implikasjonane til AI, kan Association for Computing Machinery vere ein god start, sidan dei ofte handterer snittet mellom teknologi og etikk.