هوش مصنوعی (AI) به سرعت وارد زندگی روزمره ما شده است و شیوه کار کردن، ارتباط برقرار کردن و تعامل با محیط اطرافمان را دگرگون میکند. با پیشرفت هوش مصنوعی، مهم است که به خطرات و پیامدهای مربوط به توسعه آن توجه کنیم. هوش مصنوعی دارای برنامههای نظامی بسیاری در حین حملات نظامی مانند ساماندهی جنگ توسط هوش مصنوعی، سامانههای نظارتی، زراعت و سامانههای اطلاعاتی است. این سامانهها به فرماندهان امکان آگاهی بیشتر در مکان موقعیتی که در پیدا کردن مراکز ثقل نیروهای دشمن در میدان جنگ بسیار حیاتی است، را میدهد و همچنین هماهنگی سریع حملههای مشترک را فراهم میسازد.
در دهه گذشته، تلاشهای مداوم توسط پژوهشگران منجر به پیشرفتهای قابل توجه در زمینه هوش مصنوعی و فناوریهای مرتبط – از محاسبات کوانتومی، به دادههای بزرگ، اینترنت اشیاء (IoT)، روباتیک و سامانههای خودکار – شده و به سطوحی فراتر از انتظارات متخصصان دست یافته است. پیشرفت سریع هوش مصنوعی به عواملی از جمله بهبودهای قابل توجه در استفاده از نرمافزار و عملکرد، گسترش پایگاه دادههای بزرگ، و پیشرفتهای قابل توجه در کاربردهای یادگیری ماشین و توسعه الگوریتم میپردازد.
تناسب نظامی و اخلاقی رباتهای خودکار
مطالعات در مورد رباتهای خودکار کشنده، که شباهتهایی با ظهور پودربار و سلاحهای هستهای داشته و رفاه نظامی را فراتر میبرد، بیشتر از افزایش تجهیزات نظامی میرود. این موضوع پتانسیل تغییر هویت افرادی که از این تکنولوژیها استفاده میکنند را دارد. از این رو، حیاتی است که سنجش تطابق آنها با استانداردهای نظامی و اخلاقی، رعایت قوانین بینالمللی انسانیتی، و قوانین عملیاتی نظامی، را برای جلوگیری از آسیبهایی که ممکن است فراتر از قلمرو نبرد به مناطقی که مسکونی هستند، همواره داشته باشیم و احتمالاً بر سلامت عمومی و زیرساختهای مدنی تأثیر بگذارد.
متخصصان پیشبینی کردهاند که هوش مصنوعی نقش قابل توجهی در افزایش قابلیتهای نظامی سنتی و پیشرو خواهد داشت، از نظر عملی و تاکتیکی. هوش مصنوعی فراتر از یک ابزار معمولی عمل میکند: از طریق حسگری از راه دور، شناسایی در زمان واقعی متغیرها، منعطفیت و تصمیمگیری تحت فشار. سامانههای فرماندهی به روز شده با فناوری هوش مصنوعی میتوانند از خطرات زیادی که در فرآیندهای سنتی تصمیمگیری استراتژیک بوجود میآیند اجتناب کنند و تصمیمگیری سریع و در برخی موارد به صورت خودکار بر اساس اطلاعات غنیشده صورت دهند – کاهش خطاهای انسانی و فراهم کردن یک مزیت رقابتی.
بنابراین، یکی از اثرات ادغام هوش مصنوعی در زمینههای نظامی، معرفی یک عنصر نوین به معادلات نظامی است که ممکن است پایداری امنیتی را خراب کند و بر دینامیک افزایش نزاع و تضاد نظامی آینده تأثیر بگذارد.
تصمیمگیریهای مبتنی بر هوش مصنوعی در جنگ
انتظار میرود وارد کردن هوش مصنوعی به جنگ، آینده تضادات نظامی و تعادل نظامی جهانی را تغییر دهد. فناوریهای هوش مصنوعی قابلیتهایی مانند درک بصری، شناسایی صدا و چهره، و تصمیمگیری از طریق الگوریتمها برای اجرا مستقل عملیات هوایی، زمینی و دریایی را بهبود خواهد بخشید، بدون نظارت انسانی.
بنابراین، سامانههای تقویتشده با هوش مصنوعی توسعه پیدا خواهند کرد و در کارهایی مانند زمینههای استطلاع، حملات دقیق، نفوذ در دفاعهای هوایی چندلایهای پیشرفته و نقش افزایشی آنها را تنظیم خواهد کرد، گزینههایی بیتناسب در پروژه نیروی دریایی در نواحی مخاطرهآمیز ارائه خواهد کرد و در میشنههای خاصی از جمله گسترش مینگذاری و برداشت، جمعآوری داده از شبکههای سنسوری جنگ زیردریایی، اطلاعات، حملات استطلاع، حملات جنگ الکترونیکی و عملیات غیرنظامی مثل مبارزه با تروریسم، دفاع از مرزها، و هدایت دقیق برای هدفگیری موشکی در نظر گرفته خواهند شد.
مزایای هوش مصنوعی در عملیات نظامی مدرن
1. بهبود تصمیمگیری: هوش مصنوعی با پردازش مقادیر بزرگی از دادهها، تصمیمگیریهای سریعتر و دقیقتر را امکانپذیر میسازد و به پاسخهای زمانواقعی به تهدیدات کمک میکند.
2. تضعیف نیرو: هوش مصنوعی میتواند پهپادها و رباتها را کنترل کند، بنابراین نیاز به سربازان انسانی را کاهش داده و تلفات در عملیات خطرناک را کاهش میدهد.
3. نظارت بهبود یافته: سامانههای مبتنی بر هوش مصنوعی میتوانند مناطق بزرگتر را با دقت بیشتر نظارت کنند و اجازه تشخیص و ردگیری حرکتهای دشمن را آسانتر کنند.
4. دقت: الگوریتمهای هوش مصنوعی به دقت سامانههای سلاح کمک میکند، اجازه میدهد تا هدفگیری دقیقی با آسیب کمتر از آنچه پیش آمده باشد، امکانپذیر باشد.
5. کارایی هزینهای: در طولانی مدت، سامانههای هوش مصنوعی ممکن است هزینههای عملیاتی مختلفی را با بهینهسازی فرآیندهای لجستیکی و نگهداری کمتر کنند.
معایب و چالشهای هوش مصنوعی در عملیات نظامی مدرن
1. عدم مسئولیت: استفاده از اسلحههای خودکار سوالاتی در مورد مسئولیت در صورت انجام اعمال غیرقانونی یا خطاهای غیرقابل پذیرش مطرح میکند.
2. خودکاری در تصمیمگیریهای مبتنی بر کشتار: اجازه دادن به سامانههای هوش مصنوعی برای انجام تصمیمهای کشتاری از نظر اخلاقی مشکل بنیادینی است و ممکن است با قوانین بینالمللی جنگ در تضاد باشد.
3. امنیت سایبری: سامانههای هوش مصنوعی به هک قابلیت دارند که میتواند منجر به سرقت داراییهای نظامی یا فشاردهندهسازی دادههای حساس شود.
4. دویدگی اسلحهای: توسعه فناوری نظامی امکانپذیر با هوش مصنوعی، ممکن است منجر به مسابقه اسلحهای جدید بشود که میتواند پایداری امنیت بینالمللی را به خطر بیندازد.
5. نقصهای فناوری: سامانههای هوش مصنوعی ممکن است در عملیات نظامی با ریسک بالا، شکست خورده یا به صورت پیشبینی نشده عمل کرده و باعث پیامدهای غیرقصدی در صحنههای نظامی با شرایط بالایی شود.
سوالات و پاسخهای کلیدی:
– چگونه هوش مصنوعی ممکن است اصول جنگ را تحت تأثیر قرار دهد؟
هوش مصنوعی پتانسیل تغییر اصول جنگ را اساسی تر میکند با توانایی انجام تصمیمگیریهای سریعتر، جمعآوری اطلاعات، و حملههای دقیق، تغییر میدهد تاکتیکها و استراتژیهای نظامی سنتی.
– آیا فناوری نظامی مبتنی بر هوش مصنوعی قابل کنترل است تا پیشگیری از تصاعد ناخواسته شود؟
تلاشها برای توسعه دستورالعملها و تدابیر کنترل برای هوش مصنوعی در ارتش ادامه دارد؛ با این حال، اطمینان از رعایت و پیشگیری از تصاعد سیستمهای خودکار از تصعید نزاع، چالش پیچیده ای است.
– چه تأثیرات اخلاقی استفاده از هوش مصنوعی در عملیات نظامی دارد؟
پس از معنوی اصولی از دست دادن تصمیمات زندگی و مرگ به ماشینها، پتانسیل افزایش خطرناک شدن و دیوانهشدن جنگ را در خود دارد و تأثیرات اجتماع