Guido Alpa, Roma “La Sapienza” Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde saygın bir Profesör, Genova’da bir simpozyumda Hukuki İşlemlere Yapay Zeka’nın (AI) entegrasyonuyla ilgili endişelerini dile getirdi. Alpa, yapay zeka ve yargı sistemi arasındaki hassas ilişkiye değindi ve İtalyan Anayasası’nın hakimlerin yalnızca yasaya, yapay zeka araçlarına değil bağlı olduğunu vurguladı.
Hukuk uzmanı, yapay zekanın hukuki kararlar almak için kullanılmasının “doğal bir yargıç”a erişim hakkına bir müdahale olabileceğini söyledi. Doğal bir yargıç, nitelik ve yetkinlikleri sayesinde yargılama kararı vermeye yetkili olan bir kişi olarak tanımlanmaktadır, bir araç olarak kalan bir makine gibi değil.
AI’nin potansiyel tehlikeleri tartışıldı ve insan benzeri yanıtlar üretmek için tasarlanmış olan Chat-GPT’ye özellikle vurgu yapıldı. Alpa, müvekkilini savunmak için bir avukatın Chat-GPT’yi kullanarak hukuki belgeler hazırladığı bir ABD davasını vurguladı. Dikkatli bir kontrol yapılmazsa mahkemeyi yanıltabilecek hayali hukuki önceden kararlar oluşturdu.
Ayrıca, MIT’den bir fizikçi ve bilgisayar bilimci olan Tomaso Poggio, yapay zeka sistemlerinin hatalarını ve uydurmalarını önemli riskler olarak belirtti. Bu sistemler, veriler mevcut olmadığında dahi her an en olası kelime dizisini oluşturmaya eğilimlidir; Poggio ayrıca bu tür sistemlerden özel, telif haklarına tabi verileri hariç tutmanın pratik zorluklarını da belirtti, bu da muhtemelen sistemi sıfırdan yeniden oluşturmayı gerektirebilir.
Anahtar Sorular ve Yanıtlar:
S: Yargı sistemine yapay zekanın entegrasyonuyla ilgili hukuki zorluklar nelerdir?
C: Zorluklar, Anayasa’ya uyumu sağlama, “doğal bir yargıç” hakkını koruma, hukuki belgelerin doğruluğunu ve güvenilirliğini sürdürme, uydurma hukuki bilgi oluşturulma riskini önleme ve telif hakkı konuları ile veri gizliliği sorunlarına cevap verme konularını içerir.
S: Hukuki sisteme yapay zekanın kullanımı, “doğal bir yargıç” hakkına erişim hakkını nasıl ihlal edebilir?
C: Eğer yapay zeka, hakimlerin yapması gereken kararları almada kullanılıyorsa, hukuki kararların nitelikli insanlar tarafından değil, makineler tarafından verilmesi ilkesine müdahale eder ve bu durum anayasa hakkının ihlaline yol açabilir.
Ana Zorluklar veya Tartışmalar:
– Sorumluluk: Hukuki bağlamda yapay zeka hata yapar veya zarara neden olduğunda sorumlu olanın kim olduğunu belirleme.
– Etik: Özellikle hassas konularla ilgilenirken, yapay zeka sistemlerinin etik standartlara uymasını sağlama.
– Şeffaflık: Yapay zeka sistemleri opak olabilir, bu da onların sonuçlarını nasıl türettiklerini anlamanın zorlaşmasına sebep olabilir; bu durum, adalet sistemine yönelik şeffaflık ihtiyacıyla çelişir.
– Veri Koruma: Yapay zeka sistemlerinin işlev görmek için geniş veriye erişim gerektirdiği durumlarda, özel ve telif hakkına tabi verilerin güvende tutulması.
– Önyargı: Yapay zeka mevcut hukuki verilerdeki önyargıları sürekli hale getirebilir veya daha da kötüleştirebilir, bu da adil sonuçlar doğurmaz.
Avantajlar:
– İyileştirilmiş Verimlilik: Yapay zeka, insanlardan daha hızlı hukuki belgeleri işleyebilir ve analiz edebilir.
– Erişilebilirlik: Yapay zeka araçları, geleneksel hukuki hizmetlere erişemeyenlere hukuki yardımı daha erişilebilir hale getirebilir.
– Sürekli Çalışma: Yapay zeka, belirlenmiş hukuki önceden kararlara dayalı olarak sürekli öneriler sağlama potansiyeline sahiptir.
Dezavantajlar:
– İnsan Denetiminin Azalması: Yapay zekaya aşırı bağımlılık, adalet sisteminden insan öğesinin tükenmesine neden olabilir.
– Veri Gizliliği: Yapay zeka sistemleri topladıkları ve işledikleri veriler aracılığıyla bireysel gizlilik haklarına müdahale edebilir.
– Yanlış Bilgi: Chat-GPT ile görüldüğü gibi yanlış hukuki önceden kararların oluşturulma riski bulunmaktadır.
– Bağımlılık: Yapay zekaya aşırı bağımlılık, insanlardaki hukuki uzmanlık seviyesinin düşmesine yol açabilir.
Daha Fazla Okuma:
AI ve hukuk sisteminin kesişimine ilgi duyanlar için, aşağıdaki bağlantılar değerli bilgi ve içgörüler sağlayabilir:
– Pisa Üniversitesi
– Roma “La Sapienza” Üniversitesi
– Massachusetts Teknoloji Enstitüsü
Adalet sisteminin bütünlüğünü korumak için, hukuki çerçevede kullanılan herhangi bir yapay zeka sisteminin sıkı düzenleyici ve etik kurallar içinde geliştirilmesi ve işletilmesi gerektiğinden emin olunmalıdır.