Özet:
AI’nın eğitim için yetkisiz olarak kullanılan Avustralya eserlerini içeren Book3 veri setinin ortaya çıkması, yazarları giderek dijitalleşen dünyada karşılaştıkları zorluklarla yüzleşmeye zorladı. Bu sorunları ele almak amacıyla Telif Hakkı ve Yapay Zeka Referans Grubu oluşturulmuştur. Bu makalede, teknolojinin endüstri üzerindeki etkisini tanıyan ve telif hakkı ihlallerine karşı mücadele eden Frank Moorhouse’un perspektifi incelenmektedir.
1938 doğumlu Frank Moorhouse, teknoloji ile edebiyatın kesişimine derinden ilgi duyuyordu. Radyo, televizyon ve bilgisayarların yükselişine tanık olarak, okuma ve yazma eylemi üzerindeki potansiyel etkiyi anlamıştı. Moorhouse, insanların teknoloji aracılığıyla sürekli dünyaya bağlı olacakları bir gelecek öngörmüştü. Yazarları “bu yüzyılın demircileri” olarak nitelendirerek mesleklerinin potansiyel olarak eskimesini kabul etti.
Moorhouse’un teknolojinin insan bedeninin bir uzantısı olduğunu anlaması, telif hakkı ihlallerine karşı mücadele etmesine neden oldu. Yazarların haklarını savunan kampanyalarda yer aldı ve teknolojik ilerlemelerle ayak uydurmak için yasaların güncellenmesinin gerekliliğini vurguladı. Fotokopi makinesinden dijital teknolojiye kadar, Moorhouse her yeni gelişmenin telif hakkı düzenlemelerinin gözden geçirilmesini gerektirdiğini fark etti.
Yeni Güney Galler Üniversitesi’ne karşı açtığı tarihi telif hakkı davası, ilerleyen teknoloji karşısında korumaların gerekliliğini vurguladı. Kitapları ve kütüphanelerin endüstriyel ölçekte tamamen kopyalanabilme yeteneğinin yazarların geçim kaynaklarına ciddi tehditler oluşturduğunu fark etti.
Ne yazık ki, Moorhouse kitaplarının son Book3 veri setine dahil edildiğini görmek için yaşamadı. Richard Flanagan tarafından “tarihte yapılan en büyük telif hırsızlığı” olarak adlandırılan bu veri seti, AI çağında telif hakkı sorunlarının ele alınmasının aciliyetini daha da vurgulamaktadır.
Gelecekte, Telif Hakkı ve Yapay Zeka Referans Grubu’nun kurulması, bu zorluklara çözümler bulmayı hedeflemektedir. Moorhouse’un mirası, edebiyatın üretken AI’ya dış kaynak kullanımına tabi tutulamayacağını hatırlatır. Endüstrinin geleceği, edebi biyografilerde belgelenen insan yaratıcılığının mücadelelerini ve zaferlerini tanımak ve korumakla ilgilidir.
The source of the article is from the blog trebujena.net