Historyczna międzynarodowa umowa została ostatecznie sfinalizowana po dwuletnim procesie współpracy, w którym wzięło udział imponujące grono uczestników z całego świata. W skład tej grupy weszło 46 państw członkowskich Rady Europy, Unii Europejskiej oraz 11 krajów spoza tych organizacji, w tym tak znaczące państwa jak Stany Zjednoczone, Australia, Kanada, Izrael i Japonia.
Oprócz przedstawicielstwa rządowego, proces negocjacyjny obejmował aktywny udział różnych sektorów. Głos sektora prywatnego towarzyszył głosom społeczeństwa obywatelskiego oraz akademii, które jako obserwatorzy przyczyniły się do dyskusji.
Bezprecedensowe zaangażowanie tak szerokiej grupy interesariuszy podkreśla znaczenie tej konwencji. Udział ekspertów i zainteresowanych stron z tak wielu sektorów podkreśla kompleksowe podejście traktatu i wysoki poziom zaangażowania ze strony całego świata w realizację jego celów.
Po sfinalizowaniu oficjalnego dokumentu wyniki tych dogłębnych dyskusji i osiągnięte porozumienie obiecują pozostawić trwały ślad w społeczności międzynarodowej.
Biorąc pod uwagę informacje zawarte w artykule, można przypuszczać, że osiągnięte porozumienie przez globalną koalicję dotyczyło prawdopodobnie istotnej międzynarodowej sprawy, która wymagała szerokiej współpracy i negocjacji. Ponieważ konkretnych szczegółów porozumienia nie omówiono w tekście, dostarczę ogólnych rozważań dotyczących takich przełomowych międzynarodowych porozumień.
The source of the article is from the blog regiozottegem.be