Kampanie wojskowe są notorycznie chaotyczne i niszczycielskie, ale gdy tradycyjna mgła wojny łączy się z nowoczesną sztuczną inteligencją, pojawiają się nowe etyczne i moralne pułapki. Coraz bardziej niepokojącym zjawiskiem jest wykorzystanie SI do selekcji celów w strefach konfliktu, co jest szczególnie widoczne w Strefie Gazy. Mądre badania i raporty z działań terenowych sugerują, że Siły Obronie Izraela (IDF) mogłyby zastosować algorytmy SI, rozwijane przez duże firmy technologiczne, w celu wsparcia swojej strategii wojskowej przeciwko populacji palestyńskiej.
Ten podejście do wojny opartej na SI spotkało się z krytyką ze względu na potencjalne zwiększenie kosztów ludzkich konfliktu, podnosząc obawy o obiektywność i podatność na błędy operacji bojowych wyposażonych w technologię. Krytycy argumentują, że algorytmy brakuje subtelnej wiedzy potrebnej do podejmowania decyzji życia i śmierci, co może prowadzić do wzrostu ofiar cywilnych i pogłębiania podziału cyfrowego.
Ostatnio kontrowersyjnym tematem była rola Niemiec, ponieważ kraj ten jest oskarżany przed Międzynarodowym Trybunałem Sprawiedliwości o wspieranie działań Izraela, dostarczając mu broń. Ta kwestia wzbudziła burzę w niemieckich kręgach politycznych i mediach, zapoczątkowując debaty na temat odpowiedzialności oraz etyki handlu bronią.
Tymczasem na Ukrainie dziennikarze stoją w obliczu trudności związanych z donoszeniem pod presją. Doświadczenia z mediów śledczych, takich jak Bihus.info, które kiedyś ujawniały rosyjskie zbrodnie wojenne, teraz podkreślają złożoność relacjonowania konfliktów w obliczu kontroli rządowej.
Punkty dyskusyjne przedstawione przez badaczy takich jak Sophia Goodfriend i Matthew Mahmoudi, specjalistkę od praw cyfrowych Monę Shtaya oraz dziennikarza Sebastiana Bena Daniela ujawniają tkaninę konfliktu wspomaganego SI, integralność dziennikarska pod ogniem oraz splatanie walki o równość cyfrową w chaosie współczesnej wojny.