Sztuczna inteligencja (SI) zrewolucjonizowała przemysł muzyczny, otwierając nowe możliwości i ścieżki twórcze dla artystów. Jeden z takich artystów, Glorb, wykorzystał moc SI i algorytmy generatywne do tworzenia muzyki, która zgromadziła miliony odsłon na platformach takich jak Spotify i YouTube. Jednakże w miarę jak muzyka generowana przez SI zyskuje popularność, pojawiają się obawy dotyczące praw autorskich i własności.
Sukces Glorba ukazuje potencjał SI w produkcji muzycznej. Z blisko milionem miesięcznych słuchaczy na Spotify i milionami odsłon na YouTube, Glorb pozostaje anonimowy i niezwiązany z Nickelodeonem, źródłem inspiracji dla wiralowych utworów rap inspirowanych SpongeBobem.
W miarę jak narzędzia SI nadal się rozwijają, eksperci zwracają uwagę na konieczność rozwiązania problemów dotyczących praw autorskich. Tracy Chan, CEO firmy muzycznej Splash zajmującej się generatywną muzyką SI, sugeruje znalezienie równowagi między tworzeniem większej ilości treści a zapewnieniem odpowiedniej rekompensaty dla oryginalnych artystów. Oczekuje się, że coraz więcej artystów będzie korzystać z SI w procesie twórczym w miarę postępu technologicznego.
Już były przypadki wykorzystania SI w produkcji oryginalnej muzyki. Na przykład Paul McCartney ogłosił ostatnią płytę The Beatles „Now and Then”, która wykorzystała technologię SI do wyodrębnienia głosu zmarłego Johna Lennona. Piosenkarka Grimes również wydała elf.tech, platformę, na której artyści mogą korzystać z replikacji jej głosu przez SI w swojej muzyce, z zyskami trafiającymi do Grimes.
Jednak muzyka generowana przez SI wywołała także obawy. Artysta znany jako Ghostwriter stał się wiralem dzięki utworowi, w którym wykorzystano repliki głosów rapera Drake’a i piosenkarki The Weeknd. Utwór szybko został usunięty z platform ze względu na roszczenia majątkowe złożone przez Universal Music Group (UMG), który stanowczo sprzeciwia się nieautoryzowanemu wykorzystaniu swojej chronionej muzyki przez SI.
Jednym z wyzwań jest wykrywanie i usuwanie muzyki generowanej przez SI z platform streamingowych. Tradycyjną muzykę można porównać do odcisku palca, co pozwala platformom identyfikować i rozpoznawać potencjalne naruszenia praw autorskich. Muzyka generowana przez SI nie posiada tej cechy identyfikacyjnej, co sprawia, że trudniej ją wykryć i usunąć z platform.
Rozpowszechnienie muzyki generowanej przez SI pozostaje nieznane, ponieważ istnieją ograniczone narzędzia do śledzenia jej obecności na różnych platformach. Jednak w miarę jak muzyka SI zyskuje na znaczeniu kulturowym, zainteresowane strony przemysłu i właściciele praw są prawdopodobnie podejmować działania przeciwko platformom hostingującym nieautoryzowaną muzykę SI.
Początkowo ustawodawcy zaczynają podejmować się tego problemu. „Ustawa ELVIS”, podpisana przez gubernatora Tennessee Billa Lee, rozszerza istniejące przepisy mające na celu ochronę przed nieautoryzowanym wykorzystaniem podobizny kogoś poprzez uwzględnienie „głosu” w jej zakresie. Ta ustawa stanowi początkowy krok w regulowaniu generowanych przez SI głosów w muzyce.
Kiedy SI nadal kształtuje krajobraz muzyczny, przemysł musi radzić sobie z wyzwaniami dotyczącymi praw autorskich i własności w tej erze cyfrowej. Znalezienie równowagi między możliwościami twórczymi a ochroną praw artystów pozostaje kluczowym zadaniem dla wszystkich zaangażowanych interesariuszy.
FAQ (Najczęściej Zadawane Pytania)
The source of the article is from the blog mivalle.net.ar