Era Sztucznej Inteligencji jeszcze się nie skończyła, a jej wpływ sięga poza codzienne obowiązki domowe i zadania rutynowe. Przygotuj się na rewolucję w świecie pisania, gdy AI przejmuje stery i współtworzy książki obok ludzkich autorów. Zapomnij o dyskusjach nad sensem życia, siorbaniu drinka i patrzeniu w dal – modele językowe zasilane przez AI ciężko pracują, gotowe do naśladowania Twojego unikalnego stylu pisania i tworzenia bestsellerowych powieści jednym kliknięciem.
Znany autor Salman Rushdie może szydzić z pomysłu, że AI przechwyciłby jego styl pisania, nazywając to „absurdem” bez grama humoru czy oryginalności. W końcu AI brakuje doświadczeń, osobistych anegdot, oraz emocjonalnych wahań, które kształtują ludzką kreatywność. Czy AI kiedykolwiek podzieli się burzliwą podróżą adolescencji czy bliznami dzieciństwa? Czy kiedykolwiek będzie potrzebować sesji terapeutycznej, aby omówić swoje najgłębsze obawy i żale?
Gildia Pisarzy Amerykańskich strajkowała, starając się podkreślić znaczenie ludzkich autorów i relegując AI do roli zwykłego asystenta badawczego. Niemniej jednak, obecność treści generowanych przez AI w świecie literatury nie może być zignorowana. Powieść Rie Kudan „Tokyo-to Dojoto-to” jest już w 5% generowana przez AI, podczas gdy nowela Stephena Marche’a „Śmierć Autora” idzie jeszcze dalej z 95% udziałem AI. Bez wysokich zaliczek, bez blokady twórczej, extravagantowych premier książek i kaprysów po recenzji, wydawcy uważają te prace wspierane przez AI za kuszące. Rynek pracy dla autorów powieści popularnych wygląda ponuro, ale uznani autorzy mają duże szanse przetrwać przynajmniej przez kolejne dwie dekady.
Jednak nie zapominajmy, że ludzki wkład pozostaje niezbędny w zdominowanym przez AI krajobrazie. Maszyny nigdy nie zdołają prześcignąć ludzkiej wiedzy i głębi. Czy ktoś mógłby odtworzyć mocne, ryczące rymy Roberta Browninga z „Flecistrem z Hamelin”? Boty mogą podążać za wzorcami i wytwarzać biuletyny prasowe, ale stworzenie poezji z duszą wymaga odrobiny ludzkości.
Co się dzieje, gdy słowa zawodzą w komunikacji? Cicha wymiana spojrzeń, która mówi wiele w historii, wspólne zrozumienie bez wypowiedzenia ani jednego słowa. AI może napisać „jego oczy spotkały jej oczy,” ale czy kiedykolwiek doświadczył takiego momentu? ChatGPT może przypominać nadmiernie skorygowanego wujka, który twierdzi, że wie wszystko o wszystkim, ale brakuje mu głębi i oryginalności. W miarę jak książki autorstwa AI stają się powszechne, na pewno narodzi się ruch podziemny na rzecz literatury pisanej przez prawdziwych, ludzkich autorów. Przyszli czytelnicy będą pragnęli autentyczności i unikalnego głosu, wypowiadając „Fie, foh and fum, I smell the blood of a true writer!”
FAQ
The source of the article is from the blog newyorkpostgazette.com