Sztuczna inteligencja (SI) zrewolucjonizowała wiele branż, ale stała się również mieczem obosiecznym w dziedzinie cyberbezpieczeństwa. Chociaż SI oferuje ogromny potencjał postępu, niesie ze sobą również znaczne ryzyko, gdy zostaje wykorzystana przez wrogich aktorów. Ostatnie odkrycia Microsoftu i OpenAI rzuciły światło na coraz większe wykorzystanie generatywnej sztucznej inteligencji (GenAI) przez państwowych aktorów groźby.
Kraje takie jak Iran, Korea Północna, Rosja i Chiny wykorzystują moc GenAI do wzmacniania swoich zdolności do cyberataku. Korzystając z dużych modeli językowych dostarczanych przez Microsoft i OpenAI, te państwa były w stanie przeprowadzać ataki z większą skutecznością. Integracja SI wzmocniła w szczególności ich wysiłki w zakresie inżynierii społecznej, prowadząc do bardziej przekonujących fałszywych nagrań wideo (deepfake) i prób klonowania głosu, których celem jest infiltrowanie systemów krytycznych.
Na przykład Iran wykorzystał GenAI do przeprowadzenia ataków phishingowych, podszywając się pod międzynarodową agencję rozwoju i stronę internetową skierowaną do feministek. Te przykłady podkreślają ciągły rozwój i złożoność cyberataków organizowanych przez zagranicznych przeciwników. W ostatnich godach ujawniono szokujące odkrycie, że wspierany przez Chiny aktor groźby o nazwie Volt Typhoon, z powodzeniem infiltrował infrastrukturę krytyczną zachodnich państw przez oszałamiające pięć lat.
Integracja SI w cyberatakach stawia przed obrońcami unikalne wyzwanie. Staje się coraz trudniejsze odróżnienie ataków napędzanych SI od tradycyjnych, co komplikuje wykrywanie i łagodzenie zagrożeń. Oznacza to, że firmy produkujące technologie SI powinny wprowadzić dodatkowe kontrole i zabezpieczenia, aby skutecznie poradzić sobie z tymi wyzwaniami. Niemniej jednak niezwykle istotne jest, aby organizacje priorytetowo traktowały podstawy cyberbezpieczeństwa, takie jak wieloskładnikowe uwierzytelnianie i obrona w modelu zero-trust, niezależnie od obecności SI.
Chociaż Microsoft i OpenAI nie zidentyfikowały znaczących ataków wykorzystujących duże modele językowe, które śledzą, podkreślają one znaczenie wymiany informacji i współpracy ze społecznością obronną. Te wysiłki mają na celu pozostanie o krok przed aktorami groźby i zapobieżenie potencjalnemu nadużyciu GenAI, jednocześnie ciągłemu innowowaniu w zakresie wykrywania i przeciwdziałania nowym zagrożeniom.
W tym ciągle zmieniającym się krajobrazie cyfrowym bitwa między cyberatakującymi a obrońcami się nasila. AI napędza cyberataki, stwarzając unikalne i poważne zagrożenie, co wymaga ciągłej czujności i proaktywnych działań ze strony organizacji. Poprzez współpracę, dzielenie się wiedzą i inwestowanie w solidne praktyki cyberbezpieczeństwa, społeczność obrońców może zmniejszyć ryzyko związan z złośliwym wykorzystaniem sztucznej inteligencji.
Sekcja FAQ
The source of the article is from the blog scimag.news