Kontrowersje wokół sztuki wytworzonej przez AI

W nieoczekiwanej fali wydarzeń specjalny program komediowy, wygenerowany przez AI i udostępniony na YouTube, wywołał debatę na temat granic sztuki oraz zachowania dziedzictwa komika. Zatytułowany „George Carlin: Cieszę się, że jestem martwy!”, godzinny program zawiera „impersonację” zmarłego George’a Carlina, legendarnego komika znanego ze swojej ciętej społecznej satyry.

Program, przypisany sztucznej inteligencji Dudesy, spotkał się z krytyką ze strony córki Carla, Kelly Carlin. W oświadczeniu opublikowanym w mediach społecznościowych wyraziła swoje niezadowolenie, stwierdzając, że geniusz jej ojca nigdy nie mógłby zostać odtworzony przez maszynę. Zachęcała widzów, aby to oryginalne dzieło artysty przemówiło samo za siebie i sugerowała wsparcie żywych, ludzkich komików. Obawy Kelly Carlin wpisują się w szersze przekonanie w społeczności artystycznej, gdzie obecność strachu przed zastąpieniem ludzkiej kreatywności przez technologię jest powszechna.

Podczas gdy niektórzy bronią programu wygenerowanego przez AI jako formy sztuki, która poświęca uwagę dziedzictwu Carla, inni podzielają obawy Kelly Carlin. Dyskusja na temat etycznych konsekwencji używania AI w działalności twórczej nadal rozwija się w miarę postępu technologicznego.

Dudesy, gospodarz podcastu stworzony przez sztuczną inteligencję, nie jest obcy kontrowersjom. Wcześniej zabawka, która wykorzystywała AI generowała głos Toma Brady’ego, byłego kwartbacka New England Patriots, ale z tego samego powodu groziły mu odpowiedzialności prawne, zostala usunięta z YouTube.

W miarę jak sztuczna inteligencja kształtuje różne dziedziny, w tym rozrywkę, pojawiają się głębokie pytania dotyczące natury kreatywności i roli artystów-ludzi. Chociaż treść generowana przez AI może oferować nowe i innowacyjne doświadczenia, prawdopodobnie nigdy nie zastąpi ona autentyczności i unikalności, które artyści wnoszą do swojego rzemiosła. Dyskusja na temat programów komediowych generowanych przez AI, takich jak „George Carlin: Cieszę się, że jestem martwy!”, przypomina, że w ostatecznym rozrachunku człowiekowi dotyk i perspektywa są niezastąpione przez maszyny.

The source of the article is from the blog krama.net

Privacy policy
Contact