Niedawne badanie przeprowadzone przez badaczy z Uniwersytetu w Linköping w Szwecji odkryło kombinację 11 białek, które mogą precyzyjnie przewidzieć nasilenie choroby stwardnienia rozsianego (MS) oraz jej skutki długoterminowe u różnych osób. To przełomowe odkrycie otwiera możliwość dostosowania terapii do indywidualnych potrzeb każdego pacjenta na podstawie przewidywanego nasilenia choroby.
Stwardnienie rozsiane (MS) to przewlekła choroba autoimmunologiczna, w której układ odpornościowy błędnie atakuje komórki własnego organizmu, powodując uszkodzenia nerwów w mózgu i rdzeniu kręgowym. Głównym celem tego ataku jest mielina, tłusty związek, który otacza i izoluje włókna nerwowe, umożliwiając efektywną transmisję sygnałów. Kiedy mielina jest uszkodzona, przekazywanie sygnałów jest zakłócone, prowadząc do różnego rodzaju objawów i niepełnosprawności.
Jednym z głównych wyzwań w zarządzaniu MS jest znaczna różnica w przebiegu choroby u poszczególnych pacjentów. Aby temu zaradzić, badacze postanowili znaleźć wczesne markery, które umożliwią precyzyjne przewidzenie potrzeby stosowania silniejszych opcji leczenia u osób o większym ryzyku nasilenia choroby. Dzięki temu pacjenci mogliby otrzymać odpowiednie i skierowane interwencje w celu minimalizacji długoterminowej niepełnosprawności.
Badanie polegało na analizie prawie 1500 białek w próbkach pochodzących od 92 osób podejrzewanych lub niedawno zdiagnozowanych z MS. Dane z analizy białek zostały łączone z informacjami z dzienników pacjentów, takimi jak oceny niepełnosprawności, rezonans magnetyczny i historia leczenia. Dzięki wykorzystaniu algorytmów uczenia maszynowego badacze byli w stanie zidentyfikować zestaw 11 białek, które niezawodnie przewidziały progresję choroby.
Dodatkowo, zespół badawczy zidentyfikował konkretne białko o nazwie łańcuch światła neurofilamentów (NfL) jako niezawodny biomarker aktywności choroby w krótkim okresie. Białko to, które wycieka z uszkodzonych włókien nerwowych, może wskazywać na stopień aktywności choroby u pacjentów z MS. Te wyniki potwierdzają nie tylko wcześniejsze badania nad wykorzystaniem NfL jako wskaźnika uszkodzenia nerwów, ale także sugerują jego potencjał jako wskaźnika aktywności choroby.
Co ważne, wyniki badania potwierdzono w niezależnej grupie 51 pacjentów z MS, co dodatkowo potwierdza solidność tych ustaleń. Badacze są przekonani, że te 11 białek mogą służyć jako cenne narzędzie analizy do selekcji pacjentów, którzy skorzystaliby z bardziej agresywnych terapii we wczesnym stadium choroby.
Choć konieczne są dalsze badania i potwierdzenie, identyfikacja tych biomarkerów białkowych przybliża nas do medycyny personalizowanej dla MS. Dzięki ukierunkowaniu terapii na przewidywane nasilenie choroby u poszczególnych pacjentów, lekarze mogą zapewnić skuteczniejszą opiekę, minimalizując niepotrzebne interwencje i potencjalne skutki uboczne. To badanie otwiera nowe możliwości w zrozumieniu i zarządzaniu MS, dając nadzieję tym, którzy żyją z tą wyniszczającą chorobą.
Badanie zostało wsparte przez różne fundacje i instytucje badawcze, co podkreśla współpracę w dążeniu do poszerzenia naszej wiedzy na temat MS oraz opracowania bardziej ukierunkowanych strategii leczenia.
The source of the article is from the blog exofeed.nl