Kevin TopolskyI ein stor forskyving frå tradisjonell kampanje, brukar høgreekstreme parti i Den europeiske unionen kunstig intelligens for å skape virtuelle påverkarar for valkampanjane deira. Rapportar tyder på at AI-genererte bilete er nytta for å auke den visuelle appellen til kampanjestrategiane deira, og reiser spørsmål om verknaden av desse virtuelle påverkarane på nylege val i Frankrike og i heile Europa.
Eit uavhengig ideelt organisasjon, Virtual Pulse Analysis, gjennomførte ein analyse av sosiale mediasider til 31 franske politiske parti under dei europeiske vala og den første runden av lovgivande kampanjar. Undersøkinga avdekka 51 tilfelle der AI-genererte bilete vart brukt av desse partia, der høgreekstreme grupper som Nasjonal Samling, Reconquest og The Patriots var særleg framheva i denne trenden.
Dei ekstreme partia nytta kunstig intelligens i stor grad i kampanjeperioden, og produserte realistiske bilete som framstilte migrantar, muslimar og til og med fremtredande personar som Ursula von der Leyen, presidenten for EU-kommisjonen.
Særleg Nasjonal Samling, leiande på meiningsmålingane etter ein nyleg valssiger, saman med Reconquest, eit mindre nasjonalistisk parti, delte saman 23 AI-genererte bilete i over 81 sosiale medieinnlegg på plattformer som Facebook og Instagram. Desse innlegga inkluderte visuelt materiale som framstilte migrantar som kjem inn på fransk territorium, videoar som kritiserte president Emmanuel Macron og fotografiar som demoniserte muslimar.
Analysen av AI-generert bilde fråmarkerte ein konsekvent forteljing av anti-innvandringsskjensler, som auka tryggleiksbehandling, restriksjonar på ytringsfridom, manglar i rettssystemet og svak jordbruksbeskyttelse innan Frankrike.
Desse virtuelle påverkarane vart strategisk brukt til å spreie frykt, male ein forteljing om Frankrike som eit utrygt land innan Den europeiske unionen og utnytte sårbarheiter i samfunnet.
Til trass for lovnadar frå store sosiale medieplattformer om å merke konfliktfylt AI-generert innhald, som politiske innlegg retta mot komande parlamentsval, har Meta og X framleis ikkje konsekvent implementert denne praksisen.
Utviklinga av virtuelle påverkarar i det politiske landskapet understrekar ein ny front for kampanjestrategiane, som viskar ut grensene mellom verkelegheit og kunstig intelligens.
Oppstigninga av virtuelle påverkarar i politiske kampanjar
I det utviklande riket av politiske kampanjar har bruken av virtuelle påverkarar basert på kunstig intelligens blitt ein merkbar strategi, og reiser spørsmål og vekkjer debattar om implikasjonane deira. Når høgreekstreme parti i Den europeiske unionen omfavner desse AI-genererte bileta for å styrkje valkampanjane sine, kva er dei signifikante implikasjonane av denne trenden for demokratiske prosessar og offentlege meiningar?
Nøkkelspørsmål:
1. Korleis påverkar virtuelle påverkarar velgjarpersepsjonar og avgjerdspåverkingsprosessar?
2. Kva etiske omsyn oppstår frå bruken av AI-generert innhald i politiske kampanjar?
3. Finst det regulative rammeverk for å regulere bruken av virtuelle påverkarar i val?
4. Kva rolle spelar tradisjonelle medieorganisasjonar i å forme den offentlege diskursen om virtuelle påverkarar i politikk?
Utfordringar og kontroversar:
Ei av dei sentrale utfordringane knytt til oppstigninga av virtuelle påverkarar i det politiske landskapet er potensialet for misinformasjon og manipulering av offentleg stemning. Skapinga av realistiske men framandegjorde bilete som framstiller sensitive saker som innvandring og religiøse grupper kan vri offentleg meining på villedande måtar og forvrenge det politiske spelefeltet.
Ein annan kontrovers kretsar kring mangelen på gjennomsiktigheit og ansvar i bruken av AI-generert innhald av politiske parti. Den uklare naturen til desse kampanjane vekkjer bekymringar om autentisiteten til meldingar formidla gjennom virtuelle påverkarar og behovet for meir grundig gransking og tilsyn.
Fordelar og ulemper:
Fordelar:
– Virtuelle påverkarar kan hjelpe parti med å nå ein større publikum og samhandle med yngre demografiske som er meir aktive på sosiale medieplattformer.
– AI-generert innhald tillèt tilpassing og målretta meldingsutveksling, som optimaliserer kampanjeinnsatsen for spesifikke veljarsegment.
– Den visuelle appellen til virtuelle påverkarar kan auke merkevaren og synlegeheita til politiske parti i ein travel digital plass.
Ulemper:
– Det er ein risiko for å oppretthalde stereotypar og promotere divisiv retorikk gjennom bruken av AI-generert bilete, som potensielt kan forsterke sosiale spenningar.
– Avhengigheit av virtuelle påverkarar kan undergrave autentisiteten og truverdet til politiske meldingar, svekkje tilliten til den demokratiske prosessen.
– Dei etiske omsyna kring manipulering av offentleg meining gjennom avansert teknologi forblir ei pressande bekymring i æraen av virtuelle påverkarar.
Slik teknologien og politikken sitt samspel held fram med å utviklast, er det vesentleg for politikarane, teknologigigantane og sivilsamfunnsorganisasjonar å engasjere seg i meiningfylle diskusjonar om dei etiske grensene og regulative rammeverka som er nødvendige for å manøvrere det komplekse terrenget av virtuelle påverkarar i det politiske landskapet.
For meir innsikt om verknaden av kunstig intelligens i politiske kampanjar, besøk PoliticalTechInsights.
