Ein bestemt forfattar navigerer seg gjennom den utfordrande verda av tsjekkisk publisering, kjempar gjennom avvising og likegyldigheit frå tradisjonelle forlag for å finne det perfekte heimet for hans nøye utarbeida roman. I den konkurranseutsatte litterære scenen møtte forfattaren initial avvising frå etablerte aktørar som Host, Argo og Paseka, til tross for boka si raske emne, passande lengde og positive førebelse anmeldelser.
Leidd av rådet om å «sende det dit du vil sjå det publisert og så vente,» feila forfattaren si første runde med ein generisk avvising som såg automatisert ut. Uavskremd av dette tilbakeslaget, som er forventa i ein forfattar si reise, vart manuskriptet sendt til Argo, der det blei mottatt med ros for sin velpleia skriving og dialogar. Men på grunn av tidsrestriksjonar, vart manuskriptet sendt vidare til ein annan redaktør, Veronica Chaloupkova, som vennleg avviste det, men gav ei liste over andre potensielle forlag.
Forfattaren sende straks manuskriptet til desse forlaga, og raskt viste Filip Tomas frå Akropolis ekte entusiasme for romanen, og gav uttrykk for ein glede over å publisere den. I mellomtida gjekk Argo tilbake til si avgjerd om å ville publisere den, etterfølgd av Paseka som òg viste interesse. Etter nøye vurdering valde forfattaren Akropolis, der det vart gjort vesentlege men mindre endringar for å forbetre flyten og språket i teksten. Dette samarbeidet gav også tilgang til det høgkvalitets grafiske studioet Symbiont og designeren Denisa Myšková, som skapte et elegant og kostbart omslag.
Miljøansvaret til Akropolis resonerte også med forfattaren, sidan dei planter tre til kvart solgte bok. Med ei historie rota i personleg forteljing mot kulissane av frigjeringa av Praha etter andre verdskrigen, var romanen—fem år i laginga—ei kjærleikshandling og omfattande forsking, med inkludering av verk frå jødiske forfattarar og historiske konti.
Boka er eit teppa av reelle opplevingar, blanda med fantasi, og tilbyr djup innsikt i små og store historier frå perioden. Forfattaren filosoferer over dei breiare implikasjonane av sjangeren til romanen og stravar etter ei forteljing som går bortanfor kvardagslege sosiale analysar eller noverande dagsorden.
Medan forfattaren diskuterer potensialet for utanlandske omsetjingar på bokmesser, er det ein kjensle av å halde på integritet og eit ønske om at romanen verkeleg skal nå fram til eit breiare publikum. Gjenspeglande over livserfaringar som påverkar litterær skaping, er forfattaren fornøgd med timinga av denne kunstneriske reisa, og set pris på djupet i historia framfor ei meir overfladisk fabel som kanskje kunne vore fortald i hans yngre år.