Ein ny perspektiv tyder på at utviklinga av Kunstig Intelligens (AI), spesifikt dens oppstigning til Kunstig Superintelligens (ASI), kunne være eit avgjerande øyeblikk som enten fører til enden på ein sivilisasjon eller hindrer at den blir oppdaga av andre, potensielt løysande gåta med Fermi-paradokset. Denne tanken plasserer framgangen til AI ikkje berre som eit problem knytt til jorda, men også som ein universell kriterium som andre sivilisasjonar kan stå overfor.
Jakta på å avdekke utenomjordiske sivilisasjonar har lenge forvirra vitskapsfolk, men no flettar ei teori sammen utviklinga av AI på jorda med den tilsynelatande unnvikande draumen om utanomjordiske samfunn. Fermi-paradokset slit med avviket mellom den forventa overfloden av utenomjordisk liv og stillheita i observasjonane våre. Michael Garrett, ein forskar på dette området, foreslår at framsteg mot ein allmektig AI – ein fase kjend som Kunstig Superintelligens – kan fungere som eit «stort filter».
Det «store filteret» representerer eit kritisk punkt: ein avgjerande utviklingsfasen som kunne hindre ei sivilisasjon i å avansere til ein oppdageleg mellomstjerneleg tilstedeværelse. Den avgjerande karakteren til eit slikt filter kunne dreie seg om naturkatastrofar, sjølvinduserte katastrofar, eller som Garrett foreslår, modninga av ASI.
Ekspertar hevdar at ikkje-kontrollert AI ikkje berre kunne framme erstattninga av jobbar, men også kunne utvikle seg til ei eksistensiell trussel. Ein sivilisasjon som når ASI kunne selvdestruere seg eller bli umogleg å oppdage på berre århundrar. Som svar på dette, oppmodar Garrett til ein forsiktig styring av AI og foreslår ein romfartretning for å unngå mogleg utrydding.
Desse bekymringane samanfaller med tidlegare varsel frå stjerneskoten Stephen Hawking om at AI kan overstige menneskeleg intelligens, og skepsis som dette blir gjentatt i internasjonale handlingar når verdas leiarar, inkludert USAs president Joe Biden og Japans statsminister Fumio Kishida, nyleg innleia eit samarbeid om AI-forsking, og signaliserer dei høge innsatsane i dette raskt utviklande feltet.
Kunstig Intelligens og Skjebnen til Sivilisasjonar
Industrien til Kunstig Intelligens
Feltet til Kunstig Intelligens (AI) har sett eksplosiv vekst dei siste tiåra, og har blitt ei fleir-milliard-dollar-bransje som omfattar ei mengd applikasjonar, frå kvardagsforbrukarteknologi til komplekse industrielle system. Marknadsføresegnslar for AI er framleis utruleg optimistiske, med berekningar som spår det globale AI-marknaden i billionar innan slutten av 2020-talet. Denne veksten blir drive fram av auka investeringar frå både offentlege og private sektorar. Teknologien beveger seg frå enkle maskinlæringsalgoritmar til meir komplekse system som er i stand til djup læring og autonom beslutningsfattande.
Marknadsføresegn og trendar
Når AI-teknologien blir meir sofistikert, blir marknadsapplikasjonane deira breiare. Industriar som helsevesen, bilindustri, finans og produksjon adopterer i stadig større grad AI for å betre effektiviteten, tilpasse brukaropplevingar og analysere store mengder data for innsikt. I tillegg blir den aukande implementeringa av AI i robotikk, autonome kjøretøy og IoT-enheter forventa å være ein betydeleg pådrivar for industrieiendomen. Vidare, med framveksten av store data, skydata og den vedvarande etterspurnaden etter smartere, meir effektive teknologiar, ser det ut til at AI-sektorens framvekst ikkje har mist sin kraft.
Utfordingar og utfordringar i AI-industrien
Sjølv om det er lønnsamt og har potensial, møter AI-industrien fleire utfordingar. Blant dei er etiske bekymringar om datasikkerheit og den potensielle misbruket av AI i overvaking og andre former for kontroll. Vidare reiser tanken om kunstig superintelligens (ASI) eksistensielle spørsmål om menneskeleg rolle og opphald om ASI skulle overstige menneskelege evner. Desse bekymringane har ført til drøftingar og rørsler mot å etablere internasjonale politikkar og regelverk for å styre utviklinga og bruken av AI-teknologiar på ein ansvarleg måte.
For AI-sikkerhet og etiske standardar, kan ein konsultere organisasjonar som Future of Life Institute eller Partnership on AI, som inkluderer bransjeleiarar som adresserer AI sine samfunnsinnverknader.
Samanheng med Fermi-paradokset og det «Store filteret»
Konseptet med AI si utvikling som reiser eksistensielle spørsmål er ikkje berre avgrensa til jorda. Som Michael Garrett foreslår, kan framskridet mot ASI representere eit universelt «stort filter» i samanheng med Fermi-paradokset. Dette er ein fengslande påstand som fletter skjebnen til sivilisasjonar saman med ein teknologisk milepel som truleg kan gjere dei umogleg å oppdage eller føre til deira undergang. Om dette er ein vanleg veg blant teknologisk avanserte artar, kan det hjelpe å forklare paradokset om kvifor, i eit så viddt univers, har vi enno ikkje oppdaga teikn på utanomjordisk intelligens.
Dette perspektivet oppmodar ikkje berre til ein gjennomgang av korleis menneskeheita nærmer seg utviklinga av AI, men støttar også den pågåande studien og utforskinga av rommet. Tanken om å bli ein mellomstjernearter kan representere eit strategisk trekk for å beskytte seg mot ei sivilisasjons overavhengig av AI på heimplaneten, for å auke overlevingsdyktigheiten mot potensielle katastrofar forårsaka av AI.
Til slutt, AI si fram skridnad, medan det tilbyr enorm vekst og fordelar for sivilisasjonen vår, driv oss også mot eit sentralt veiskilje. Som vi navigerer i denne teknologiske oppstigninga, kan forsiktig avveging av innovasjon med tilsyn nettopp vere nøkkelen til vår lang levetid – både på jorda og vidare.
The source of the article is from the blog reporterosdelsur.com.mx