Ankara Hacı Bayram Veli University organiseerde een boeiende filmworkshop die zich richtte op de visionaire voorstellingen van kunstmatige intelligentie (AI) in films. De workshop belichtte scènes uit de film “Her” uit 2013 van Spike Jonze om de intersectie van AI met menselijke emotie en relaties te onderzoeken.
Professor Aydan Özsoy van de Faculteit Schone Kunsten van de universiteit benadrukte de noodzaak om AI en technologische vooruitgang te overwegen bij het bekijken van films die de band tussen mensen en machines verkennen. Özsoy besprak het verfijnde gebruik van kleur en filmtechnieken in de film om de aard van de realiteit en artificialiteit in twijfel te trekken, waarbij werd benadrukt dat cinema altijd een rol heeft gespeeld bij het onderzoeken van het echte versus het synthetische, vooral door de weergave van robots en androïden sinds de jaren 1970.
Het evenement, samengesteld onder de coördinatie van de AA Academy, koos het thema “De Voorspellende Krachten van Films: Kunstmatige Intelligentie”, naar aanleiding van de aankondiging van Open AI’s GPT-4o. De mogelijkheid van de AI om objecten te identificeren, wiskundige problemen op te lossen en in verbale conversaties te engageren, inspireerde de keuze van dit thema. De moderator en AA Externe en Economie Nieuwsredacteur Barışkan Ünal verwoordde dat de film een toekomstige staat van AI projecteerde en een discussie op gang bracht over wat authentiek is en wat kunstmatig is.
Unal benadrukte verder dat, ondanks de romantische verhaallijn van de film, de film wijst op mogelijke gevaren van geavanceerde AI, waarbij wordt gesuggereerd dat de privacy van individuen in gevaar kan komen en mensen zouden kunnen worden gemanipuleerd op basis van hun gegevens, verlangens en angsten. Hij illustreerde dat de film een onderliggende eenzaamheid onthult in een door technologie gedreven samenleving, waarbij wordt gesuggereerd dat de fundamentele menselijke behoefte aan echt gezelschap boven kunstmatige interacties staat.
Kunstmatige intelligentie (AI) en de weergave ervan in cinema getuigen van hoe de samenleving worstelt met technologische vooruitgang en de implicaties ervan op persoonlijk en maatschappelijk niveau. Gebruikmakend van de context van de cinema workshop van Ankara Hacı Bayram Veli University, laten we enkele gerelateerde aspecten verkennen die niet in het artikel werden genoemd.
Films als Spiegels van Maatschappelijke Zorgen: Films zoals “Her” houden een spiegel voor aan maatschappelijke zorgen over de vooruitgang van AI. Ze spelen in op ons collectieve psyche door begrippen als bewustzijn, identiteit en wat het betekent om mens te zijn te onderzoeken.
AI in Werkelijkheid vs. Film: AI zoals afgebeeld in films kan vaak een gedramatiseerde versie zijn van wat momenteel technologisch mogelijk is. Terwijl AI aanzienlijke sprongen heeft gemaakt, zoals de GPT-4 van OpenAI, blijven de bewuste wezens die vaak in films worden afgebeeld een werk van sciencefiction.
Evol…