Onze herinneringen aan gekoesterde momenten bezitten vaak een zekere magische kwaliteit, aangezien ze alledaagse en negatieve aspecten van onze ervaringen filteren. Op een vergelijkbare manier heeft onze perceptie van de wereld een soortgelijk selectief proces ondergaan, waarbij de gebreken en uitdagingen waarmee we vandaag de dag worden geconfronteerd, worden uitvergroot. Ondanks dat we leven in een tijdperk van ongekende technologische vooruitgang en verbeterde levensstandaarden, worstelen veel mensen met gevoelens van desillusie en angst.
Een plausibele verklaring voor deze paradox ligt in de snelle versnelling van technologische vooruitgang in recente jaren. We worden overspoeld met een onophoudelijke stroom van informatie uit verschillende bronnen, waarvan de gevolgen verder reiken dan wat onze hersenen aankunnen. Hoewel het handig is om informatie binnen handbereik te hebben, suggereert onderzoek dat dit misschien niet geheel een positief fenomeen is.
De enorme hoeveelheid gegevens waarmee we dagelijks worden geconfronteerd, kan overweldigend zijn. Als we bijvoorbeeld bedenken dat volgens schattingen volgend jaar wereldwijd een verbijsterende 175 biljoen gigabytes aan gegevens zal worden gegenereerd, vertegenwoordigt dit een vervijfvoudiging sinds 2018 en maar liefst 180 keer meer dan wat slechts twee decennia geleden werd gegenereerd. Ter vergelijking: de rekenkracht die werd gebruikt voor de maanlanding van Apollo 11 bedroeg slechts 4.000 bytes, terwijl een moderne smartphone doorgaans vier gigabytes aan RAM vereist.
Met deze exponentiële toename in gegevensgeneratie komen een reeks uitdagingen. De ondergang van traditionele overheden als de primaire dreiging, zoals voorspeld in dystopische romans zoals 1984 en Brave New World, heeft plaatsgemaakt voor zorgen over wereldwijde, informatie-rijke organisaties. Zoals het gezegde luidt: “Wie de data controleert, controleert de toekomst.” Big data is een cruciaal onderdeel geworden van de hedendaagse samenleving, waarbij elke individu wordt omgevormd tot een data-verwerker, of ze zich daar nu van bewust zijn of niet.
Terwijl we worstelen met deze overvloed aan informatie, wordt één ding duidelijk: machines kunnen nooit de subtiliteiten van menselijke interactie vervangen. Hoewel op AI gebaseerde chatbots en geautomatiseerde reacties steeds overtuigender zijn geworden, worden ze fundamenteel beperkt door hun onvermogen om empathie in te calculeren. Hoewel machines misschien een one-size-fits-all oplossing bieden, zullen ze altijd het persoonlijke aspect missen dat menselijke interactie biedt. Proberen te communiceren met een machine wanneer uw vraag buiten het bereik van vooraf geprogrammeerde reacties valt, kan frustrerend en onbevredigend zijn.
Bovendien hebben de effecten van digitale media op onze cognitieve functie, mentale en fysieke gezondheid, educatie, sociale interactie en politieke landschap terechte bezorgdheid gewekt. Studies hebben intensief gebruik van digitale media gekoppeld aan verminderde capaciteit van het werkgeheugen, psychologische problemen en een afname in tekstbegrip bij het lezen op schermen. In het licht van de potentiële risico’s heeft de Wereldgezondheidsorganisatie richtlijnen uitgevaardigd over de schermtijd voor kinderen, en zijn wetten die het gebruik van smartphones op scholen beperken, geïmplementeerd.
Veelgestelde Vragen
The source of the article is from the blog kewauneecomet.com