De snelle vooruitgang van kunstmatige intelligentie (AI) vraagt om een proactieve benadering van onderwijs. John FitzGibbon benadrukt het belang van het voorblijven op de ontwikkeling van AI om totale dominantie te voorkomen. Educatoren moeten de waarde van vakken zoals geschiedenis, codering, economie en theologie aan studenten communiceren voordat technologie alomtegenwoordig wordt. Deze benadering stelt studenten in staat om het belang van deze disciplines te begrijpen in een wereld die steeds meer beïnvloed wordt door AI.
De implicaties van AI op onderwijs, onderzoek en leren in universiteiten werden besproken in een recent panel bij het Morrissey College of Arts and Sciences. Naarmate AI meer aanwezig wordt, zouden professoren hun beoordelingscriteria moeten aanpassen en opdrachten moeten creëren die niet alleen door AI voltooid kunnen worden. FitzGibbon suggereert dat studenten beoordeeld moeten worden op hun vermogen om specifieke vragen te beantwoorden met hun eigen meningen en stem, gebieden waar generatieve AI tekortschiet.
Assistent Professor Computerwetenschappen Nam Wook Kim erkent AI als een waardevol instrument voor het brainstormen van ideeën in zijn onderzoeksproces. Hij gelooft in het orchestreren van een samenwerking tussen AI en menselijke hulp, waarbij hij de sterke punten van beide benut. Dit idee van hybriditeit sluit aan bij de perspectieven van Professor Geschiedenis Virginia Reinburg, die de symbiotische relatie tussen mensen en AI benadrukt.
Niettemin rijzen er zorgen over de impact van AI op onderwijs. Kim uit zijn zorgen over de toenemende verwachtingen voor de productie van studenten als gevolg van de hulp van AI-tools zoals ChatGPT. Hij stelt echter ook dat doorlopend onderzoek gericht is op het ontwikkelen van veiligere AI-systemen.
Ondanks de uitdagingen omarmen opvoeders zoals Reinburg de strijd die gepaard gaat met de integratie van AI. Ze gebruikt AI om verbinding te maken met studenten die moeite hebben met computersystemen, waarbij ze benadrukt hoe belangrijk menselijke verbinding is in het leerproces. Reinburg gelooft dat het erkennen en delen van persoonlijke worstelingen de educatieve ervaring menselijker maakt en een samenwerkingsomgeving bevordert.
In conclusie, het omarmen van de kansen die AI biedt terwijl de uitdagingen worden aangepakt, is cruciaal in het onderwijslandschap. Educatoren moeten AI proactief als een gereedschap integreren en studenten de waarde van tijdloze vakken bijbrengen die hen helpen om te gaan in een wereld die steeds meer door AI wordt gestuurd. Door een balans te creëren tussen menselijke interactie en AI, kan het onderwijs studenten voorbereiden om te gedijen in het tijdperk van AI.
The source of the article is from the blog shakirabrasil.info