Lidia Perskaدر زمان فناوری‌های به سرعت در حال تکامل، کسبوکارها در سراسر جهان به طرح‌های نوآورانه اتوماسیون می‌پردازند تا عملیات زنجیره تأمین خود را بهینه‌سازی کنند و رقابت‌پذیری خود را در بازار حفظ کنند. روش‌های سنتی توسط فناوری‌های پیشرو جایگزین شده و افزایش کارایی و کاهش هزینه‌ها را فراهم می‌کنند.
یکی از مهم‌ترین نقش‌آفرینان، یکپارچگی فرآیند اتوماسیون فرایند رباتیکی (RPA) و هوش مصنوعی (AI) به منظور تقویت انعطاف پذیری و رقابت‌پذیری در صنایع مختلف است. شرکت‌ها از این فناوری‌ها برای بهینه‌سازی فرآیندها، بهبود تصمیم‌گیری و در نهایت افزایش رضایت مشتریان استفاده می‌کنند.
یکی از موفقیت‌های چنینی از یک شرکت حمل و نقل در استرالیا است که RPA و AI را پیاده‌سازی کرده تا سیستم مدیریت حمل‌ونقل خود را (TMS) ثوراتی بکند، که منجر به بدست آوردن داده‌ها به صورت زمان واقعی برای مشتریان و کاهش چشم‌انداز زمان ورود داده‌های دستی بسیار شده است.
به طور مشابه، شرکت حمل و نقل جهانی DHL بهره‌وری از قدرت اینترنت اشیاء (IoT) و AI را برای بهینه‌سازی دید پایانه تامین و تجزیه و تحلیل پیش‌بینی کرده است. پلتفرم Resilience360 آنها امکان مدیریت ریسک به صورت زمان واقعی را فراهم می‌آورد و شرکت‌ها را قادر به پیش‌بینی و کاهش اختلالات در عملیات روزانه می‌کند.
در ویتنام، کسبوکارها با سرعت به تبدیل دیجیتال در پاسخ به چشم‌انداز تکاملی مدیریت زنجیره تأمین نام داده‌اند. گزارش‌ها نشان می‌دهند نرخ تجربه بسیار استفاده‌شده برای سیستم‌های مدیریت حمل‌ونقل (TMS)، بازارهای الکترونیکی و تجزیه و تحلیل داده‌های بزرگ در میان شرکت‌های حمل‌ونقل.
چالش‌هایی مثل فرآیندهای تکه‌تکه در زنجیره‌های تأمین اکنون به عنوان فرصت‌هایی برای نوآوری و رشد دیده می‌شوند. شرکت‌ها با تمرکز بر بهینه‌سازی هزینه‌ها، منابع و انعطاف‌پذیری با اجرای فناوری‌های پیشرفته از جمله RPA و AI برای اتوماسیون کارهای تکراری و بهبود قابلیت‌های ردگیری می‌باشند.
متخصصان بر اهمیت تطبیق سرمایه‌گذاری‌های فناوری با استراتژی‌های کلی کسب‌وکار تأکید می‌کنند. شرکت‌های کوچک و متوسط، و همچنین شرکت‌های تولیدی، توصیه می‌شوند تا روی طرح‌های اتوماسیون فشرده‌ای تمرکز کنند که برای بهبود فرآیندهای دستی و بهبود کنترل کیفیت اختصاص داده شده‌اند.
همانطور که کسبوکارها در این مسیر تبدیل دیجیتال راهپیمایی می‌کنند، آزمایش با راهکارهای نرم‌افزاری مبتنی بر ابر به عنوان رویکردی قابل تنظیم و کاربرپسند که زیرساخت‌های فنی موجود را اختلال نمی‌آورد، توصیه می‌شود. همکاری بین متخصصان صنعت و ارائه‌دهندگان فناوری اساسی واقعی در راندمان پروژه‌های دیجیتال است.
استحکام‌بخشی مدیریت زنجیره تأمین: باز کردن امکانات جدید با اتوماسیون نوآورانه
در عرصه مدیریت زنجیره تأمین، یکپارچگی فناوری‌های اتوماسیون پرتکلیف به‌طور مداوم کارایی‌های عملیاتی را تعریف می‌کند و استانداردهای جدیدی قرار می‌دهد. در حالی که بحث‌های قبلی نقش محوری فرآیند اتوماسیون رباتیکی و هوش مصنوعی در تحولات دینامیک زنجیره تأمین را برجسته کرده‌اند، جنبه‌های دیگری وجود دارد که ارزش بررسی در منظره به سرعت تغییرکننده فناوری دارد.
سؤالات کلیدی و بینش‌ها:
1. چگونه تکنولوژی بلاکچین می‌تواند شفافیت و قابلیت ردگیری را در زنجیره‌های تأمین تقویت کند؟
– تکنولوژی بلاکچین امکانات ثبت اسناد غیرقابل اعتراض و شفاف باز می‌کند و به ارائه‌دهندگان امکان می‌دهد محصولات و معاملات را به صورت زمان واقعی پیگیری کنند. اتخاذ آن می‌تواند در دید پایانه ارائه و اعتماد بین همکاران را ثورر کند.
2. چه مشکلات اخلاقی با پیاده‌سازی هوش مصنوعی در مدیریت زنجیره تأمین پیش می‌آید؟
– معضلات اخلاقی مرتبط با حریم خصوصی داده، تبعیض در الگوریتم‌های تصمیم‌گیری و از کار انداختن شغل‌ها نیازمند تفکر دقیق هستند هنگامی که حل فناوری‌های هوش مصنوعی در فرآیندهای زنجیره تأمین است.
چالش‌ها و اختلافات:
همراه با موج نوآوری اتوماسیون در مدیریت زنجیره تأمین، چند چالش و اختلاف آزمایشی برجسته شده‌اند که نقش آنها در صنعت را ساختاردهی کرده‌اند.
– مشکلات امنیتی: افزایش وابستگی به فناوری‌های پیونددار، آسیب‌پذیری‌های سایبری را معرفی می‌کند و فوریت برای برقراری تدابیر قوی به منظور حفاظت از داده‌های حیاتی زنجیره تأمین از تهدیدات سایبری مطلوب است.
– انزوای نیروی کار: هر چند اتوماسیون بهبود کارایی را نشان می‌دهد، اما جابجایی کارگران بشری مشکلاتی برای از بین رفتن شغل‌ها و نیاز به افزایش مهارت برای تناسب هم با خواسته‌های صنعت در حال تحول ایجاد می‌کند.
مزایا و معایب اتوماسیون:
مزایا:
– کارایی عملیاتی تقویت شده: اتوماسیون فرآیندها را ساده می‌کند، خطاها را کاهش می‌دهد و جریان‌های کاری را تسریع می‌دهد که منجر به افزایش بهره‌وری و صرفه‌جویی در هزینه می‌شود.
– تصمیم‌گیری بهبود یافته: تجزیه و تحلیل مبتنی بر AI، بینش‌های قابل اقدام فراهم می‌کند و امکان تصمیم‌گیری پیشگیرانه و برنامه‌ریزی استراتژیک بر اساس داده‌های زمان واقعی را فراهم می‌آورد.
معایب:
– هزینه‌های پیاده‌سازی اولیه: پذیرش فناوری‌های اتوماسیون نیازمند سرمایه‌گذاری‌های ابتدایی قابل توجه در زیرساخت و آموزش است، که چالش‌های مالی برای برخی سازمان‌ها ایجاد می‌کند.
– ریسک‌های وابستگی: بیش از حد بر اتوماسیون بدون مکانیزم‌های تحمل کافی می‌تواند ریسک‌ها را در زمان خرابی‌های سیستم یا اختلالات تشدید دهد.
زمانی که کسبوکارها به پیچیدگی‌های اتوماسیون زنجیره تأمین پاسخ می‌دهند، رویکرد توازن‌یافته‌ای که نوآوری‌های فناوری را با اندیشه استراتژیک ترکیب می‌کند، امری لازم برای بهبود پایدار و انعطاف‌پذیری در بازار پویاست.
برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه تکامل منظره مدیریت زنجیره تأمین و اتوماسیون، به Supply Chain Digitalمراجعه فرمایید.
