Lidia Perskaارتقاء تکنولوژی‌های هوش مصنوعی (AI) یک تهدید قابل توجه برای اهداف تغییرات آب و هوای جهانی برای شرکت‌های تکنولوژی از جمله گوگل محسوب می‌شود. گوگل، که به دلیل غلبه فناورانه‌اش شناخته می‌شود، در گذشته پنج سال با افزایش ۴۸٪ در گازهای گلخانه‌ای مواجه شده است؛ ناشی از اعتماد بیشتر به مراکز داده پرمصرف انرژی برای پشتیبانی از محصولات جدید هوش مصنوعی.
این مراکز داده نقش حیاتی در آموزش و اجرای مدل‌های هوش مصنوعی از جمله Gemini گوگل و GPT-4 OpenAI دارند؛ همچنین انرژی مورد نیاز چت‌بات‌های هوش مصنوعی را فراهم می‌کنند. مایکروسافت نیز با چالش‌های مشابه روبرو شده است و تأیید داده است که مصرف انرژی مراکز داده‌اش، مانع دستیابی به منفی کربنیتی تا سال ۲۰۳۰ شده است.
هرچند که شرکت‌های تکنولوژی بیشتر در منابع انرژی تجدیدپذیر سرمایه‌گذاری می‌کنند تا با تغییرات آب و هوا مقابله کنند، اما توسعه سریع تکنولوژی‌های هوش مصنوعی همچنان منجر به افزایش مصرف انرژی و گازهای گلخانه‌ای می‌شود. آموزش و اجرای مدل‌های هوش مصنوعی در مراکز داده، همراه با تولید و حمل و نقل سرورها و چیپ‌های کامپیوتر، عواملی هستند که در این تأثیر محیطی نقش دارند.
به علاوه، مصرف آب مرتبط با توسعه هوش مصنوعی یک نگرانی محیطی دیگر است که برآوردها نشان می‌دهد هوش مصنوعی تا سال ۲۰۲۷ ممکن است تا ۶/۶ تریلیون مترمکعب آب را مصرف کند. در حالی که غول‌های تکنولوژی با پیامدهای زیست‌محیطی ناشی از نوآوری هوش مصنوعی دست و پنجه نرم می‌کنند، یافتن راه‌حل‌های پایدار برای کاهش این تأثیر مسئله مهمی است که همچنان باقی مانده است.
آدرس گیری افزایش گازهای گلخانه‌ای ناشی از تقاضای انرژی هوش مصنوعی برای شرکت‌های تکنولوژی برای هماهنگی با اهداف پایداری و مقابله با بحران آب و هوایی در حال رشد ضروری است. به رغم چالش‌های مرتبط با تلاقی توسعه هوش مصنوعی و مسائل زیست‌محیطی، اقدامات پیشگامانه و استراتژی‌های نوآورانه برای دستیابی به تعادل بین پیشرفت تکنولوژیکی و مدیریت زیست‌محیطی ضروری است.
