در یک مطالعه اخیر درباره تأثیر هوش مصنوعی بر جامعه جهانی، نگرانی‌هایی در مورد شتاب بخشیدن به فرسایش حکم قانون مطرح شد. کارشناسان هشدار داده‌اند که پیشرفت‌های سریع در فناوری هوش مصنوعی ممکن است عواقب وخیمی برای حقوق بنیادین انسانی داشته باشد.
خطرات ممکن از هوش مصنوعی به جای ابعاد قانونی فقط الکت می‌کند. رهبران حوزه، از جمله افراد مشهوری چون گونزالو اولموس فرناندز-کوروگدو و مارتا کورال لوپز، تأثیرات گسترده‌ای از توسعه نه‌کنترل‌شده هوش مصنوعی را بر جامعه مورد تأکید قرار داده‌اند.
در یک سمپوزیوم اخیر توسط یک انجمن فرهنگی محلی برگزار شده، بحث‌ها درباره تأثیرات هوش مصنوعی بر امنیت و نظارت قانونی گردش کرد. یک نمونه برجسته دیگر مورد بحث، عدم تحقیق دقیق درباره اقدامات نیروهای امنیتی اداری پس از حادثه‌ای در مرز مراکش و ملیله در سال ۲۰۲۲ بود.
هرچه هوش مصنوعی به یک نرخ تندتر تکامل می‌کند، نقش متزايدی برای سیاستمداران و کارشناسان فناوری در همکاری در تعیین رهنمودها و مقررات اخلاقی برای حفاظت در برابر سوءاستفاده از سیستم‌های هوش مصنوعی بوجود می‌آید. آینده حقوق بشر ممکن است به توانایی ما در هدایت تلاقی پیچیده بین نوآوری هوش مصنوعی و ملاحظات اخلاقی بستگی داشته باشد.
در زمینه هوش مصنوعی و تأثیر آن بر حقوق بشر، چندین سوال اساسی وجود دارد که مبنای بحث مستمر را تشکیل می‌دهند. یکی از تحقیقات اساسی گردشگران اطلاعاتی و مسئولیت‌پذیری سیستم‌های هوش مصنوعی است – چگونه می‌توانیم مطمئن شویم که این فناوری‌ها به صورت مسئولانه و اخلاقی استفاده می‌شوند؟ به علاوه، تمایلات بالقوه مغزمحور در الگوریتم‌های هوش مصنوعی موجب مخاوفی درباره پائداری تبعیض و عدالت می‌شوند. چگونه می‌توانیم این تمایلات را برای محافظت از حقوق بشر همه افراد، برطرف کنیم؟
یکی از چالش‌های اصلی مرتبط با هوش مصنوعی و حقوق بشر، نیاز به ضربهای دقیق به میان ترویج نواوری و حفظ حقوق بنیادین است. درحالی که فناوری‌های هوش مصنوعی وعده‌های بی‌شماری در بهبود کارائی و بهره‌وری دارند، ایجاد ریسک‌های قابل ملاحظه از دید حریم شخصی و نقص نظارت انسانی هم برمکن از تجارب منفی پتانسیلی بر حقوق بشر است. چگونه می‌توانیم از مزایای هوش مصنوعی بهره‌برداری کنیم در حالی که تأثیرات منفی پتانسیلی آن بر حقوق بشر را کاهش دهیم؟
مزایای هوش مصنوعی در زمینه حقوق بشر شامل توانایی پردازش سریع و دقیق میزان زیادی از داده‌ها است که می‌تواند در شناسایی الگوهای سوءاستفاده و تبعیض کمک کند. هوش مصنوعی همچنین ممکن است در ساده‌سازی فرایندهای اداری در حوزه‌هایی چون بهداشت و عدالت کمک کند و به افزایش دسترسی به خدمات برای گروه‌های محروم از منافع، منجر شود. با این حال، معایب توسعه بدون کنترل هوش مصنوعی شامل ریسک افزایش تفاوت‌های موجود، نقض حقوق حریم شخصی و ترویج فرهنگ نظارتی است که موجب محدودیت آزادی‌های فردی می‌شود.
در دوره‌رفتن از ترکیب سرتاسری هوش مصنوعی و حقوق بشر، حیاتی است که نهادهای از بخش‌های مختلف در گفت‌وگو و همکاری شرکت کنند. با توجه به تشویق به بحث‌های بین‌رشته‌ای و ادغام دیدگاههای متنوع، می‌توانیم به سوی توسعه چارچوب‌هایی که هم نوآوری و هم حقوق بشر را تضمین می‌کنند، پیش کشید. در نهایت، آینده هوش مصنوعی به توانایی ما برای جامعه افزودن ملاحظات اخلاقی به پیشرفت فناوری و تضمین اینکه ابزارهای قوی آن به خوبی منافع جمعی را تأمین کنند، وابسته دارد.
برای بدست آوردن نکات بیشتر درباره تلاقی هوش مصنوعی و حقوق بشر، می‌توانید منابع مرتبط را در سازمان حقوق بشر و بین‌المللی امنیت کاوش نمایید. این سازمان‌ها اطلاعات و تجزیه و تحلیل ارزشمندی درباره مسائل کلیدی مرتبط با اخلاقیات هوش مصنوعی و حفاظت از حقوق بشر فراهم می‌کنند.