نویسنده رمان روسی الکساندر تسیپکین شک و تردیداتی دارد درباره توانایی هوش مصنوعی (AI) برای جایگزینی نویسندگی انسان. در یک گفتگو با کانال “اسوی” در تلگرام، تسیپکین دلیل آورد که هر چقدر که AI می‌تواند به عنوان یک ابزار کمکی عمل کند، اما دارای الگوریتم‌های پیچیده‌ای نیست که بتواند متنی را آفرید که واقعا با جان بشر رد و بدل کند. او البته تصور می‌کند که AI قادر به تولید محتوای متوسط است، اما باور دارد که قادر به تولید اثرات ادبی که واقعا مخاطبان را در سطح عاطفی به خود وادار کند، نیست.
در یک تفکر مرتبط درباره ریشه‌های الهام هنری، نویسنده معروف علمی-تخیلی سرگئی لوکیاننکو یک حادثه را با “رادیوتوچکا ان‌اِس‌ان” درباره این که چگونه او به نوشتن داستان‌های خود ترغیب شد، به اشتراک گذاشت. سفر لوکیاننکو به دنیای ‘Dозوری’، دنیای گرم و فعال ‘اسپکتر’، دنیای پراندیشه ‘ژنوم’، ‘لاپ ویراستن‌ها’، و چالش برانگیز ‘درافت’ از دشت عدم وجود کتاب‌های جذاب در دسترس او در زمانی حیاتی را اشعال کرد. این دیدگاه شخصی برجسته مهمی را که منابع تنها انسانی، همچون کنجکاوی و ضرورت، که اغلب روش نویسندگی خلاق را سوق می‌دهند، نشان می‌دهد، و یک عنصری است که هوش مصنوعی هنوز نتوانسته به تقلید آن بپردازد.
در ارزیابی اسکپتیسیسم الکساندر تسیپکین درباره جایگزین شدن هوش مصنوعی با نویسندگان، حائز اهمیت است که به چندین سوال کلیدی و چالش مرتبط، و همچنین مزایا و معایب پتانسیل هوش مصنوعی در حوزه نویسندگی خلاق بپردازیم.
سوالات اصلی و پاسخ‌ها:
1. آیا هوش مصنوعی واقعا می‌تواند خلاقیت انسان را تقلید کند؟
هوش مصنوعی هنوز قادر نیست عمق و نوآوری خلاقیت انسان را تقلید کند. اگر چه می‌تواند الگوها و سبک‌ها را تقلید کند، اما تجربه‌های ذاتی انسانی را ندارد که اغلب به نوشتن ادبی کمک می‌کند.
2. ظرفیت‌های فعلی هوش مصنوعی در نوشتن چیست؟
در حال حاضر، هوش مصنوعی می‌تواند متنی سازمان‌یافته تولید کند و بر اساس مجموعه داده‌های گسترده، سبک نوشتن را تقلید کند. با این حال، این ابداعات اغلب از ژرفایی عمقی عاطفی و پیچیدگی بیشتر نویسندگان ماهر محروم هستند.
3. چگونه هوش مصنوعی می‌تواند به نویسندگان انسانی کمک کند؟
هوش مصنوعی می‌تواند به عنوان یک ابزار برای نویسندگان عمل کند با انجام وظایفی همچون بررسی دستور زبان، تولید ایده‌ها، یا حتی تهیه محتوای ساده، اجازه می‌دهد تا نویسندگان انسانی بر روی عناصر روایتی پیچیده‌تر تمرکز کنند.
چالش‌ها و تناقض‌ها:
– اصالت کارهای تولید شده توسط AI: اختلاف بر سر این است که آیا محتوای تولید شده توسط AI می‌تواند واقعا اصیل و اصیل تلقی شود، زیرا که به داده‌های مرتبط با متون تولیدی توسط انسان برمی‌گردد.
– جایگزینی نویسندگان انسانی: ترسی وجود دارد که اعتماد بر AI برای تولید محتوا می‌تواند منجر به دست دادن شغل برای نویسندگان انسانی، به خصوص در زمینه‌هایی همچون گزارش‌های خبری و نوشتن فرمول‌های ثابت شود.
– حق نسخه‌رایت و مالکیت: متون تولید شده توسط AI مسئله‌های پیچیده‌ای درباره حقوق نسخه‌رایت و مالکیت ایجاد می‌کند. جهت چالش فریم‌های حقوقی موجود درباره اینکه کدام فرد یا موجودیت، حقوق این اعمال را دارا باشد.
مزایا:
– کارآیی تولید محتوا، به ویژه برای نوشتن‌های تکراری یا فرمولی.
– AI می‌تواند با پیشنهاد ایده‌ها یا ادامه دادن داستان نویسنده، کمک کند تا با مسدودی نویسنده مواجهه نکند.
– قابلیت دسترسی برای افرادی که ممکن است امکانات لازم برای استخدام نویسندگان انسانی را نداشته باشند.
معایب:
– کمبود ژرفایی عاطفی و تجربه‌ی انسانی در متن‌های تولید شده توسط AI ممکن است در ایجاد محتوای کمتر جذاب نتیجه دهد.
– کاهش پتانسیل تنوع صداها اگر محتوای تولید شده توسط AI بر اساس داده‌های محبوب تولید شود.
– ریسک وابستگی بیش از حد به فناوری که می‌تواند خلاقیت و اصالت انسانی را از بین ببرد.
برای افرادی که به دنبال اطلاعات اضافی و گسترده درباره وضعیت فعلی AI و قابلیت‌های آن در حوزه ادبیات هستند، می‌توانند به وب‌سایت‌های خبری و تحقیقات فناوری معتبر مراجعه کنند. یکی از دامنه‌های مانند وب‌سایت بررسی فناوری MIT می‌تواند نمونه‌ای از چنین منابعی باشد.
دیدگاه‌های الکساندر تسیپکین و سرگئی لوکیاننکو انعکاسی از یک افسردگی بزرگتر در جامعه ادبی دارند، بسیاری از آن‌ها که این نظریه را به اشتراک می‌گذارند که هر چند هوش مصنوعی می‌تواند در فرایند نوشتن کمک کند، اما احتمالا نتواند تماس انسانی که ادبیات بزرگ را تعریف می‌کند، جایگزین کند. با این حال، با پیشروی در فناوری هوش مصنوعی، میزان نقش آن در نویسندگی خلاقانه به عنوان یک گفتگوی باز و پویا باقی می‌ماند.
The source of the article is from the blog coletivometranca.com.br