تصور همپیوند بین انسانها و هوش مصنوعی
همانطور که بشر در یک سفر تکاملی یکتا با هوش مصنوعی (AI) آغاز میکند، افکار به سمت مفهوم همپیوندی بین دو موجود میپیچد. اگرچه پیچیدگیهای توسعه AI، مانند ظهور مدلهای زبان بزرگ (LLMs) و پیشرفتهای چشمگیر آنها، به خوبی مستند شدهاند، اما چالشهای گستردهتری برای بررسی وجود دارد.
بطور معروف، یک معرفی اخیر توسط Sakana AI با عنوان “ترکیب مدل تکاملی” از الگوریتمهای تکاملی برای ترکیب چندین مدل یادگیری برای استنتاج راهکارهای AI قویتر استفاده میکند. این توسعه نه تنها به معنای یک پیشرفت تکاملی در AI است، بلکه بسیاری از تواناییهای شناختی AI را که برتری در مقیاس بر چاره انسان میدهد، نیز نشان میدهد.
پتانسیل تکاملی انسانها که تا کنون استفاده نشده است
هنگامی که به زیستشناسی نگاه میکنیم، شواهدی از تکامل سازگار درون انسانها وجود دارد، که تواناییهای غواصی مردم بایائو به عنوان یکی از نمونههای برجسته از نتایج تکاملی متنوع گونه مان را نشان میدهد. این تفاوتها که اغلب در تواناییهای جسمی یا شناختی ظاهر میشوند، ناشی از همبستگی پیچیدهای بین انسانها و محیط آنها است.
بجذابیت، همچنین با این تکاملهای زیستی، یک تکامل اجتماعی و فرهنگی نیز وجود دارد که توسط مفهوم میمها نشان داده میشود. از زوایای یادگیری فناوری در زندگیهای ما، یکی از برترنشانهها رابطههای مغز-ماشین (BMIs) است که امکان ارتباطی جدید با فضاهای دیجیتال فراهم میکند و احتمالا قابلیتهای مغزی انسان را پیشبرد میکند.
پرتوان کردن تکاملی مغز
ساختار مغز ما و رابطه آن با بدن، به طور گستردهای مورد مطالعه قرار گرفته است و از آثار مفهومسازی موجود، مراجع جامع واحدهای به عنوان مرجع موجود است. اینها نشان میدهند که طیف چشمگیری برای پیشرفت مغزی دیگر ممکن است وجود دارد. بنیانگذاری فکر، آگاهی، زبان و حافظه محصول فرآیندهای مغزی است که هنوز کاملاً درک نشدهاند.
پژوهشگران به تلاش برای برملا کردن این توابع شناختی سطح بالا از طریق مطالعات عصبی و جمجمهشناسی، و رویکردهای سازندهنویس سعی در تکثیر هوش است. پیشرفت معلوم است اما سربالایی در فهم هنوز دور است.
آزمایشگاههایی مانند آزمایشگاه ادوارد چانگ دانشگاه UCSF رهبری در تحقیقات BMI را بر عهده دارند، زمینه اصلی تمرکز آنها بر روی تواناییهای شناختی و حرکتی است. با این حال، رسیدن به یک رابط مغز-ماشین “واقعی” برای اندیشه، زبان و حافظه نیازمند درک عمیقی از مکانیزمهای کدنویسی و کدگشا مغز است.
با متداول شدن روشهای مختلف تصرفی و غیرتصرفی – از الکترودهای پوستی گردوار تا فناوریهای ظاهری مانند “استنترود”، پژوهشگران تلاش میکنند تا با دقت بیشتری فعالیت مغز را اندازهگیری و تعصب کنند. پرشاهدگی برای یکپارچگیهای آینده از دادههای متنوع چگونگی با سیستمهای AI وجود دارد و تصور کردن پیشرفتهایی در زمینه مهندسی عصبی.
راه به یک تعریف پیشرفته از BMI و درک ارزشهای آن، ادامه دارد و در حالی که تحقیقات BMI موجود تحت پارادایمهای فعلی پیشرفت میکند، میتوان انتظار دیدگاههای خلاقانهای را که در این زمینه چندجانبه گستردهتر میشوند، داشت.
پرسشهای مهم مربوط به نوروتکنولوژی و AI:
– چه ملاحظات اخلاقی باید با پیشرفت نوروتکنولوژی و AI مورد بررسی قرار گیرد؟
نگرانیهای اخلاقی شامل موارد حریم خصوصی مرتبط با دادههای جمعآوری شده توسط رابطهای مغز-ماشین، امکان سوءاستفاده از تواناییهای شناختی پیشرفته، احتمال افزایش نابرابری اجتماعی و آثار اخلاقی از تغییر احساسات یا افکار انسان را شامل میشود.
– چگونه میتوانیم امنیت دستگاههای نوروتکنوژیk مقابل هک یا سوءاستفاده محافظت کنیم؟
اجرای اقدامات پیشرفته سایبری امری حیاتی است تا در مقابل هک کردن، دسترسی غیرمجاز به دادهها و دستکاری دستگاههای نوروتکنولوژی که مستقیماً با مغز انسان تعامل میکنند، محافظت کنیم.
– چه ریسکهای سلامتی مرتبط با استفاده بلندمدت از دستگاههای نوروتکنولوژیk تصرفی وجود دارد؟
ممکن است ریسکهایی نظیر عفونت، آسیب بافت یا واکنشهای ایمنی منفی برای افرادی که از دستگاههای تصرفی استفاده میکنند، و همچنین اثرات نامعلوم بلندمدت بر عملکرد مغز وجود داشته باشد.
چالشهای اصلی:
– پیچیدگی فنی: جزئیات پیچیدهی مغز انسان و فرآیندهای شناختی هنوز در حال درک هستند که ساخت تکنولوژیهای نورو مناسب برای تعامل بیشتر و پررنگتر با این فرآیندها چالش مهمی است.
– اندازهگیری چندرشتهای: تحقیقات نوروتکنولوژی نیازمند همکاری در قطعاتی از علم عصبشناسی، علوم کامپیوتر، AI، مهندسی و رشتههای دیگر است که چالشهای منطقی و ارتباطی را ارائه میدهد.
– حریم خصوصی و امنیت داده: پردازش دادههای عصبی حساس موضوعات حریم خصوصی و امنیت چشمگیری ایجاد میکند که باید با دقت مدیریت شود.
انشعابات:
– تقسیم اجتماعی-اقتصادی: نگرانی وجود دارد که پیشرفتهای نوروتک و AI ممکن است شکاف اجتماعی-اقتصادی را گسترش دهد، تواناییهای اضافی را به کسانی که میتوانند آنها را تهیه کنند می دهد در حالی که گروههای تحت برخیازمینه برخوردار را نادیده میگیرد.
– دودمان مبهم در شخصیت و کارکرد: پتانسیل افزایش شناخت و امواج انسانی ممکن است منجر به بحثهای فلسفی و حقوقی در مورد طبیعت شخصیت و کارکرد افراد با تکنولوژی نوروتک متحد شود.
مزایا:
– پیشرفت تواناییهای شناختی: رابطهای مغز-ماشین و دیگر نوروتکنولوژیها ممکن است توانایی یادگیری، حافظه و حتی ارتباط مستقیم با کامپیوترها را افزایش دهند.
– بهبودهای پزشکی: نوروتکنولوژی ممکن است فرصتهای جدیدی برای درمان اختلالات و بیماریهای عصبی مانند پارکینسون، صرع یا افسردگی فراهم کند.
معایب:
– ریسکهای سلامتی: نوروتک صرفهجویی ممکن است ریسکهایی نظیر عفونت و دیگر عوارض جراحی را از جمله بیماریها حمل کند.
– چالشهای اخلاقی و اجتماعی: تغییرات در شناخت و رفتار انسان از طریق فناوری سوالات اخلاقی مختلفی را مطرح میکند شامل زیان احتمالی از حریم خصوصی و اجاره.
برای خوانندگانی که به اطلاعات دقیقتر در مورد هوش مصنوعی علاقهمند هستند، پیشنهاد میدهم به صفحه اصلی انجمن آمریکایی هوش مصنوعی (AAAI) و فعالیت مغز برای اطلاعات بیشتر در مورد پروژههای تحقیقاتی مغز مراجعه کنند. این دامینها به عنوان منابع با اعتبار شناخته شده شناخته میشوند و باید همهوابستگی های فعلی URLها را تأیید کند.
[ویدئو]https://www.youtube.com/embed/aDGArK0McFU[/ویدئو]