در یک گفتگو اخیر، کارآفرین ایلان ماسک تصوری از یک آینده می‌کند که هوش مصنوعی (AI) به شدت بر معنی زندگی و کار تأثیر می‌گذارد. به نظر ماسک، افراد ممکن است همچنان به دلیل علاقه یا عشق خود در این دوره‌ی تحت تأثیر AI تصمیم به شرکت در فعالیت‌های کاری بگیرند. با این حال، ماسک باور دارد که شغل‌ها به عنوان یک ضرورت ممکن است زمانی که انتظار می‌رود AI و روبات‌ها تمام نیازهای انسانی برای کالاها و خدمات را برآورده کنند، منسوخ شوند.
در این سناریوی آینده، ایلان ماسک پیشنهاد داد که برای مدیریت فراوانی کالاها و خدمات بدون ورود سنتی کار، تأمین درآمد پایه‌ی جهانی ممکن است ضروری باشد. دیدگاه وی بر پایه‌ی مفهوم جامعه‌ای بدون وابستگی به کار است، توجه به تبعیضات فلسفی این گونه تغییرات را جلب می‌کند.
به زمینه‌هایی مرتبط با تأثیرات AI، ماسک خانواده‌ها را به محدود کردن دسترسی کودکان به رسانه‌های اجتماعی ترغیب کرد و به توانایی AI در بهره‌گیری از سیستم‌های پاسخ دوپامین انسانی برای درگیری بیشتر اشاره کرد. تلاقی AI پیشرفته و رسانه‌های اجتماعی سوالاتی مطرح می‌کند درباره‌ی بی‌نیازی احساسی و هدف زندگی در برابر خودکار‌سازی گسترده.
اگر چه برخی از متخصصان مانند مدیرعامل Baidu، رابین لی، باور دارند که دستیابی به هوش برترانسانی توسط AI هنوز هدفی دورست است، شاید یک دهه یا بیشتری از آن فاصله داشته باشد، اما ماسک روند زمانی را بسیار نزدیک‌تر تعیین کرده است و فراری هوشمندتر از انسان می‌تواند تا سال 2026 ظاهر شود. این تفاوت نشان‌دهنده پیش‌بینی ناپذیری است که در توسعه AI و پیامدهای جامعه‌ای بالقوه‌اش وجود دارد.
زمانی که توانایی‌های AI به رشد ادامه می‌دهند، تکامل سریع آن‌ها چالشی برای نظارت‌کنندگان، شرکت‌ها و کاربران ایجاد می‌کند تا روش‌های پاسخ‌گویی مسئولانه به این تکنولوژی را پیدا کنند. با ادامه‌ی گفت‌وگو، دیدگاه‌های ماسک به گفتگوی فوری درباره‌ی نقش آینده‌ای AI در بازتعریف کار و هدف ما کمک می‌کند.
با تشکر!