همانطور که سال تحصیلی به پایان میرسد، این دورهای پرتلاطم برای دانشجویانی است که در حال تکمیل پایاننامههای خود برای درجه کارشناسی یا ارشد هستند. این پروژههای حیاتی از همکاری با هوش مصنوعی (AI)، یک منبع که اکثر دانشجوها اکنون اعلام کردهاند از آن استفاده میکنند، برخوردار است. استفاده از هوش مصنوعی در جوانب مختلف، از جمعآوری دادهها تا نگارش مختصر، به دانشجوان در پیشماندگی از مسدودیهای خلاقیت و سادهسازی بار کاری آنها کمک میکند.
اعضای ارشد همچون دیوید سانز، تأثیر هوش مصنوعی را میشناسند. در عوض از منع کلی کاربرد آن، معلمان ترجیح میدهند دانشجوان را به استفاده صحیح هدایت کنند. آنها از استراتژیهایی مانند دیدارهای شخصی و مصاحبههای عمیق استفاده میکنند تا مطمئن شوند که دانشجوان درک واقعی از موضوع خود را دارند و از این رو اطمینان حاصل کنند کار دانشجو اصیل است و فقط محتوای تولیدی نیست.
استادان همچنین از هوش مصنوعی برای کشف سرقت ادبی استفاده میکنند، با این حال چالشها باقیماندهاند. زمانی که یک مقاله شامل سطح خاصی از محتوای تحت تأثیر هوش مصنوعی است، شک ایجاد میشود. اما تمرکز همچنان بر تأیید راستی محتواست، که به تأیید جوزه فرانسیسکو ولز از دانشگاه ری خوان کارلوس باز میگردد که گفته است پیشبینیهای هوش مصنوعی بر دقت نه بر حقیقت مطلق هدفگذاری شده است.
سوءاستفاده از هوش مصنوعی بدون درکی از حقوق مالکیت فکری که بر آن عمل میکند میتواند منجر به تبعات قانونی شود. وکیل متخصص ماریا گونزالز هشدار میدهد که استفاده از هوش مصنوعی تولیدی ممکن است کاربران را به تحریمات منتهی کند اگر خروجی آن از منابع داده بدون موافقت صحیح نویسندهها مشتق شود. بنابراین، متخصصان به رویکردی محتاطانه نسبت به هوش مصنوعی تأکید دارند و بر اهمیت رضایت و درک از شرایط و قوانین تاحقمان در نهایت شکست تحصیلی نه فقط تحریمات قانونی پیشنهاد میدهند.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره هوش مصنوعی و ارتباط آن با صنایع مختلف از جمله آموزش، ممکن است پیوندهای زیر مفید باشند:
– ACLU (اتحادیه آزادیهای مدنی)
– وزارت آموزش و پرورش ایالات متحده (وزارت آموزش و پرورش ایالات متحده)
– بنیاد میدان تکنه (Electronic Frontier Foundation)
این سازمانها منابع و تفکرات درباره فناوری، حفظ حریم خصوصی و حقوق را ارائه میکنند که میتوانند در تبادل نظر درباره هوش مصنوعی در امانتداری آکادمیک مفید باشند.