یک توسعه‌دهنده هوش مصنوعی آمریکایی با موانع حقوقی مواجه می‌شود به هر دو کره جنوبی و ژاپن، موفق به شناخت اینکه سیستم هوش مصنوعی خود را به عنوان مخترع برای موارد اختراع شناخته نکرده است. با وجود این موانع، این پرونده برای اصلاحات احتمالی در قانون مالکیت معنوی برای تأمین پیشرفت‌های فناوری تشویق می‌کند.
در ژاپن، دادگاه منطقه توکیو، دادخواست توسعه‌دهنده را در مقابل تصمیم دفتر پتنت رد کرد و تصمیم این دفتر را تأیید کرد که طبق قوانین فعلی، تنها انسان‌ها می‌توانند مخترع باشند. استیون تالر، بنیانگذار ایمجینیشن انجینز مستقر در میزوری، ایالات متحده آمریکا، برای اینکه سیستم هوش مصنوعی‌اش به نام DABUS (دستگاه برای راه‌اندازی خودکار همگرایی هوش) به عنوان مخترع در ثبت‌نام‌های پتنت برای طراحی‌های مختلف اعم از یک ظرف نوشیدنی مواجه به آن اعتراض کرد.
تالر تصمیم دفتر پتنت ژاپن را به چالش کشید که برای درخواست‌های پتنت یک مخترع انسانی لازم است. چالش‌های حقوقی او در کره جنوبی نیز با همچین نتایجی روبه‌رو شد، جایی که دادگاه‌ها با رد دفتر مالکیت فکری کره موافقت کردند و اظهار کردند که یک سیستم هوش مصنوعی از لحاظ حقوقی حقوق پتنت را ندارد زیرا با شرایط انسانی مشروط شده توسط قوانین پتنت فعلی مطابقت ندارد.
اصلاحیه توسط سیستم قضایی انجام می‌شود با وجود مواجهه با موانع – قضات نیاز به گفت‌وگو ملی برای بازسازی چارچوب قانونی تأیید شده دارند زیرا تفسیرهای فعلی از قانون تغییرات اجتماعی-اقتصادی منتج شده توسط توسعه هوش مصنوعی را در نظر نمی‌گیرد.
در ایالات متحده و بریتانیا، تالر دستورات مشابهی از دیوان‌عالی‌ترین دادگاه‌ها تجربه کرده است، که هر دو نیازمندی تحقق مخترعان انسانی زیر قانون کنونی را تأیید کرده‌اند.
با وجود این ناامیدی‌های حقوقی، برخی از حرفه‌ایان به یک دیدگاه مشترک احتمالی اشاره کرده‌اند که پتنت‌ها ممکن است با همکاری بین مخترعان هوش مصنوعی و انسانی ثبت شوند. متخصصان حقوقی اقدام به بازطبیعت‌کردن هوش‌های مصنوعی به عنوان ابزارها در فرآیند ابتکاری ممکن است موانع فعلی مجری را بیاید.
بحث مستمر درباره نقش هوش مصنوعی در فرایند اختراع ادامه دارد، زیرا گفتگوها درباره یکپارچگی هوش مصنوعی در چارچوب‌های پتنت موجب شدت می‌شوند. سهامداران بر تأیید توسعه‌های انسان‌نویس به کمک هوش‌های مصنوعی اتفاق می‌افتند اما نیز بر چشم‌انداز فوری نیازمند تفاوت‌های دقیق و قوانین جامع برای پرداخت شرایط مستقبلی ابتکارات فناوری نیز تأکید می‌کنند. حتی با مقاومت حال حاضر، بسیاری از افراد باور دارند که این پرونده‌ها نشان از یک تغییر ناگزیر در قوانین مالکیت معنوی است برای سازگاری با چشم‌انداز تکاملی ابتکار خلقی هوش مصنوعی.
سوالات و پاسخ‌های مهم:
1. مسئله مرکزی هوش مصنوعی به عنوان مخترعان چیست؟
مسئله مرکزی این است که آیا سیستم‌های هوش مصنوعی می‌توانند به عنوان مخترعان برای درخواست‌های پتنت شناخته شوند یا خیر. طبق قوانین موجود در بسیاری از کشورها، مخترعان باید انسان باشند، بنابراین شناختن هوش مصنوعی به‌عنوان یک مخترع نیازمند یک تغییر چشمگیر در تعاریف قانونی و تفسیرات قانون پتنت است.
2. چرا استیون تالر می‌خواهد سیستم هوش مصنوعی خود را به عنوان یک مخترع شناخته شود؟
استیون تالر می‌خواهد سیستم هوش مصنوعی خود را به عنوان یک مخترع شناخته شود تا قدرت این سیستم برای تولید خودکار اختراعات را تأیید کند. علاوه بر این، شناختن هوش مصنوعی به عنوان یک مخترع ممکن است منجر به افزایش نوآوری‌های بیشتر شود با ترویج توسعه و استفاده از سیستم‌های هوش مصنوعی خودکار در فرآیند ابتکاری.
3. دلایل حقوقی علیه شناختن هوش مصنوعی به عنوان مخترعان چیستند؟
دلیل اصلی حقوقی بر اساس تعریف یک ‘مخترع’ متمرکز شده است. چارچوب‌های حقوقی فعلی مشخص می‌کنند که یک مخترع باید یک انسان باشد. این دیدگاه «متمرکز بر انسانیت» بر پیوست به تقالید حقوقی است که فرض می‌کند تنها شخصی با عملکرد و حقوق قانونی می‌تواند حقوق پتنت را در اختیار داشته باشد و بدهد.
چالش‌ها و اختلافات اصلی:
برخی از چالش‌ها و اختلافات اصلی مربوط به موضوع هوش مصنوعی به عنوان مخترعان عبارتند از:
– بازنگری دوباره مفهوم مخترعیت: مفهوم مخترعیت باید بازنامع‌تر شود تا شامل موجودیت‌های غیرانسانی شود، که به چالش کشیدن مسائلی درباره عاملیت، مالکیت و اجرای پتنت‌های توسط هوش‌های مصنوعی انجام می‌دهد.
– مالکیت مالکیت معنوی: اگر هوش مصنوعی به عنوان مخترع شناخته شود، نامعلوم است که حقوق پتنت را کی دارد؛ هوش مصنوعی خود، توسعه‌دهنده آن، صاحب آن یا کاربری که فرایند ابتکاری هوش را آغاز کرده است.
– ملاحظات اقتصادی و اخلاقی: اجازه دادن به هوش مصنوعی به عنوان مخترعان می‌تواند تأثیر عمده‌ای در بازار داشته باشد، احتمالاً باعث از کارافتادگی مخترعان انسانی می‌شود و ملاحظات اخلاقی درباره عدم مسئولیت و پاسخگویی قانونی هوش مصنوعی وجود دارد.
مزایا و معایب:
مزایا:
– تحریک‌کننده نوآوری: شناختن هوش مصنوعی به عنوان مخترعان ممکن است نوآوری را تحریک کند و با ترویج توسعه سیستم‌های پیشرفته هوش مصنوعی، انگیزه برای تولید اختراع‌ها را بیشتر کند.
– کارایی: هوش مصنوعی می‌تواند داده‌ها را با سرعت‌ها و حداقل وقفه‌ای بی‌سابقه پردازش و تجزیه‌وتحلیل کند که احتمالاً قدمت فرآیندهای ابتکار را شتاب می‌دهد.
معایب:
– از کارافتادگی: شناخته شدن هوش مصنوعی به عنوان مخترعان می‌تواند ارزش مخترعان انسانی را کاهش دهد و به از کارافتادگی منجر شود.
– پیچیدگی حقوقی: پیچیدگی‌های قابل توجهی برای تعیین و اجرای حقوق پتنت و تعیین مسئولیت برای اختراعات تولید‌شده توسط هوش‌های مصنوعی وجود خواهد داشت.
بحث درباره هوش مصنوعی و قانون پتنت پیچیده است و شامل حقوق مالکیت معنوی، پیشرفت‌های فناوری، تفسیرات قانونی و ملاحظات اخلاقی است. همچنین، به عنوان فناوری هوش مصنوعی به سرعت تکامل می‌کند، سیستم قانونی ممکن است فشار بیشتری برای به‌روزرسانی و تطبیق با چهارچوب‌های خود تجربه کند.
اگر می‌خواهید اطلاعات بیشتری درباره هوش مصنوعی و موضوعات مرتبط بدست آورید، می‌توانید به دامین‌های اصلی زیر مراجعه کنید:
– سازمان مالکیت معنوی جهانی (WIPO)
– دفتر پتنت و علامت تجاری ایالات متحده (USPTO)
– دفتر پتنت ژاپن (JPO)
– دفتر مالکیت معنوی کره (KIPO)
لطفاً مطمئن شوید که هنگام دسترسی و استفاده از اطلاعات آنلاین، با شرایط و ضوابط هر وب‌سایت تطبیق کرده‌اید.
The source of the article is from the blog procarsrl.com.ar