دعوا قانونی درباره حقوق صدا
در دادگاه اتحادیه فدرال منهتن، یک اختلاف حقوقی مهم بین هنرمندان صدا و شرکت هوش مصنوعی به نام Lovo رخ داده است. محور شکایت ادعا می‌کند که Lovo، یک شرکت فناوری متخصص در حلول صوتی هوش مصنوعی، از اثرات صوتی دو بازیگر بدون مجوز صحیح استفاده کرده است. پل لرمن و لینه سیج، اطرافین شکایت، یک دادخواست گروهی راه انداخته‌اند که جریمه‌هایی بالای 5 میلیون دلار برای خود و دیگرانی که به شکل مشابه تحت تأثیر قرار گرفته اند می‌طلبند.
انزجام بوجود آمد پس از اینکه بازیگران تحت بهانه‌ی دادن نمونه‌های صدایی برای پروژه‌های معصومانه استخدام شدند. دادخواست از آن نتیجه می‌گیرد که هنرمندان صدا نادیده‌گرفته شدند در مورد استفاده نهایی از ضبط‌های خود – آن‌ها باور داشتند که در پروژه‌های معصومانه‌ای مانند یک پروژه تحقیقاتی و یا اسکریپت‌های تستی برای تبلیغات رادیویی بهبودی می‌بخشند. تنها بعد از آن متوجه شدند که شخصیت‌های صوتی آن‌ها از طریق فناوری‌های هوش مصنوعی کپی‌شده و در رسانه‌های آنلاین مختلف، از جمله محتوای تبلیغاتی برای خود Lovo، استفاده شده بوده‌اند.
پرداختن به حقیقت اینکه صداهای یگانه شان بدون اجازه آن‌ها تجاری شده، منجر به اتهامات جدی شامل محرک ناروا و تجاوز به حقوق تبلیغاتی شد. به عنوان یک مثال جذاب، لرمن صدای تولید شده توسط هوش مصنوعی خود را در ویدیوهای آنلاین مشاهده کرد، در حالی که صدای سیج در مواد تبلیغاتی برای Lovo نمایش داده شد.
با کشف ارتباط پنهان با Lovo، لرمن پی برد که مشتری که از طریق Fiverr صدای او را تهیه کرده بود در واقع کارمند این شرکت هوش مصنوعی بود. این آشکارسازی، بیشتر نشان از طبیعت فریب‌آور اقدامات Lovo داد.
آنچه که ادعاها ع مهم بازیگران را تقویت می‌کند، موجودیت‌های صوتی مشتق شده از سلبریتی‌ها در پلتفرم Lovo بخاطر قابل دسترسی برجسته‌اند، با نام‌های مستعاری ابداعی که به طور بی‌تردیدی به شخصیت‌های مشهور اشاره دارند و شرکت را بیشتر در مسائل مربوط به قانونی بودن چنین تقلیدات صدایی بدون اجازه مستقیم گول زده است. با اینکه مورد حال حاضر در حال پیشرفت است، احتمالاً مسائلی درباره حقوق مالکیت صدا قرین نگه دارد در دورانی که توانایی‌های هوش مصنوعی پیوسته گسترش می‌یابد.
سوالات کلیدی و چالش‌ها
یک سوال حیاتی از این موضوع پیش می‌آید: “پیامدهای قانونی استفاده از صدای کسی بدون رضایت در مفهوم هوش مصنوعی چهارگانه است؟” با پیشرفت فناوری هوش مصنوعی، چارچوب قانونی محاوره‌ای در ارتباط با دوباره تولید صدا و حقوق مالکیت فکری یک حوزه خاکستری را حفظ کرده و چالش‌ها درباره مالکیت، رضایت و حق تکثیر را زیاد کرده است.
یک سوال دیگر کلیدی این است: “چگونه حرفه‌ایان دوبله می‌توانند صورت خود را از استفاده‌های غیرمجاز از شباهت‌های صدایی‌شان توسط شرکت‌های هوش مصنوعی محافظت کنند؟” این منجر به چالش گسترده‌تر به روزرسانی قوانین و مقررات کنونی می‌شود به منظور حل کاربردهای جدید هوش مصنوعی در دوباره تولید صداهای انسانی با کیفیت بالا.
جدل اصلی مرتبط با این موضوع مصرف اخلاقی هوش مصنوعی در تقلید صدای انسانی بدون رضایت صریح است. این شامل امکان از دست دادن کنترل و پول‌سازی از ویژگی‌های صوتی یگانه بازیگران صدا و نیز آثار تقلید صدا توسط هوش مصنوعی برای اهداف فریبنده است.
مزایا و معایب
مزایا:
– صداهای تولید شده توسط هوش مصنوعی می‌توانند راه‌حل‌های قابل مقیاس و مقرون به صرفه برای ایجاد محتوا فراهم کنند.
– فناوری دوبله هوش مصنوعی می‌تواند قابلیت دسترسی را افزایش دهد، به عنوان مثال، با فراهم کردن توضیح برای افراد کور بصری.
– این یک فرصت برای استفاده از صداها به زبان‌ها و لهجه‌های مختلف است، تنوع را در رسانه‌ها افزایش می‌دهد.
معایب:
– بازیگران صدا ممکن است زیان از درآمد و کنترل بر روی استفاده از شباهت‌های صوتی‌شان داشته باشند.
– استفاده غیرمجاز از شباهت‌های صوتی می‌تواند منجر به اختلافات قانونی و آسیب به اعتماد در جامعه حرفه‌ای شود.
– در نظر گرفتن ملاحظات اخلاقی درباره اصالت و سوءاستفاده احتمالی از صداهای تولید‌شده توسط هوش مصنوعی وجود دارد.
لینک مرتبط
منبع مفیدی برای اطلاعات بیشتر درباره چشم‌انداز پیش روی هوش مصنوعی در زمینه حقوق دوباره تولید صدا، سایت اصلی اتحادیه حقوق مدنی آمریکا (ACLU) خواهد بود. در حالی که نمی‌توانم لینک مستقیم به صفحه‌ای مخصوصاً درباره هوش مصنوعی و حقوق صدا ارائه دهم، ACLU در گفتوگوهای گسترده‌تر درباره نگرش‌های حقوقی مربوط به مسایل پرایوسی نوظهور و حقوق مدنی در حوزه حقوق مربوط به فناوری‌هایی که می‌توانند چاره مناسبی برای حقوق مرتبط با تکنولوژی تولید صدا ارائه دهند.