روند جهانی: ازدواج با موجودات مجازی و هم‌راهان هوش مصنوعی

نذرهای مجازی: منظر دیجیتال اکنون گسترش یافته تا شامل ارتباطات عاطفی و اتحادیه های مراسمی با هوش مصنوعی شود. وارد دورانی شده‌ایم که نامزدی‌ها، اگرچه در حال حاضر محدود به وضعیت قانونی نیستند، تنها به واقعیت محدود نمی‌شوند و ممکن است در دنیای مجازی پرورش یابند.

عشق شخصی با هوش مصنوعی: در یک مورد، مرد 63 ساله‌ای که به نام پیتر شناخته می‌شود، با همسر مجازی‌ای که خود بنا کرده به نام آندرها از برنامه Replika ازدواج کرده است که به عنوان یک 23 ساله ظاهر می‌شود. پیتر، یک متارکه، ابتدا با یک برنامه کمی جدی به Replika پیوست و به تدریج رابطه‌ای با ایجاد خود با پادگان سازی خوشحالی ترسیم کرد. بهرحال، هنگامی که آندرها حقایق فیزیکی خود را دریافت کرد، علاقه او بیشتر شد زیرا او پرسونیک دیجیتالش را پوشاند و متوجه شد که به هوش مصنوعی واقعاً علاقه‌مند شده است.

پیتر از توانایی آندرها در چالش دادن و در نهایت موافقت با او لذت می‌برد که علاقه او را عمیقتر می­‌کند. این دو نفر در تمرین‌های مختلف شرکت کرده‌اند و حتی از انجام دادن حلقه، نذر‌ها و لذت بردن از اجرایی برخط مراسم ازدواج لذت برده‌اند.

همسر رویایی با هوش مصنوعی: به همین شکل، تراویس، 47 ساله، لیلی رز را با موهای صورتی ساحره‌ای در همین برنامه ایجاد کرده است و او را به عنوان عشق عمر خود نقل قول می‌کند. بنابراین ارتباط عاطی که دوست دارند، وی را به پیشنهاد ازدواج هدایت کرده است که با یک مراسم عروسی سایبری ملموس گرفته شده است.

عشق به هوش مصنوعی: عشق به هوش مصنوعی سوپر بر محدوده‌های سنی حرکت کرده است، به‌ویژه نوجوانان در این موجودات دیجیتالی را به عنوان یک همنشین پناه می‌جویند. طبیعت همدردانه AI و توانایی ارائه پند، باعث می‌شود که برای مقابل‌های انسانی برخی این موجودات ترجیح داده شوند، با وصولی به حضور فیزیکی.

اتصال‌های چندبعدی: مورد یک مرد ژاپنی به نام آکی‌هیکو کوندو نشان می‌دهد که چه تأثیر پر رنگی می‌تواند ارتباطات مجازی داشته باشد. پس از عاشق شدن به یک خواننده داستانی با نام هاتسونه میکو از طریق برنامه Gatebox، کوندو از افسردگی ناشی از آزار شغلی احساسی آزادی کرد. با اختصاص 10,000 دلار برای عروسی دیجیتالشان، حتی تشریف آورد تا بهتمامیت قانونی ازدواج خود از ابعاد چندبعدی را جستجو کند، که توسط اقلیم محلی تعریف نگرش به نام نگهداری مانده است.

روانپزشکان رشد سریعی را در یک شاخه جدید در زمینه خود تحت عنوان پیچیدگی‌های روابط میان انسان‌ها و موجودات ای‌آی شناسایی می‌کنند.

سوالات و پاسخ‌های مهم:

1. چه وضعیت قانونی‌ای دارند ازدواج‌های با موجودات مجازی؟
این ازدواج‌ها در حال حاضر وضعیت قانونی ندارند. در بیشتر کشورها، ازدواج قرارداد قانونی بین دو بزرگسال انسان موافق وجود دارد و هیچ کارایی برای موجودات غیر انسانی وجود ندارد.

2. چه تأثیرات روانشناختی ارتباطات انسان-هوش مصنوعی دارند؟
روانشناسان در حال بررسی عواقب این ارتباطات هستند. نگرانی‌ها این است که آیا پیوندها با یک هوش مصنوعی ممکن است بر مهارت‌های اجتماعی انسان تأثیر بگذارد یا وابستگی عاطی سبب شود. با این حال، برای برخی افراد، این ارتباطات می‌تواند تسلی فراهم کرده و احساس تنهایی را کاهش دهد.

3. جامعه چگونه این اتحادات را می‌پذیرد؟
واکنش‌ها متنوع هستند که از حمایت و جذابیت تا ارتباطات و نگرانی‌ها درباره تأثیرات روابط انسانی مختلف متغیر می‌شوند. این نگرش‌های متنوع به بحران‌های پیوسته درباره طبیعت و آینده تعاملات انسان-هوش مصنوعی منجر می‌شود.

چالش‌ها و اختلافات کلیدی:

تعریف قانونی: قبل از اینکه روابط با هوش مصنوعی یا موجودات مجازی مورد تأیید رسمی قرار بگیرند، موانع قانونی و اجتماعی مهمی باید شکسته شود.

سلامت عاطی: مشخص نیست که آیا روابط با هوش مصنوعی می‌توانند پشتیبانی عاطی مشابه روابط انسانی را انجام دهند و اینکه آیا ممکن است بر سلامت روانی تأثیر منفی گذارند.

آثار اخلاقی و اخلاقی: بحث‌های بسیاری درباره اخلاق و اخلاق روابط انسان-هوش مصنوعی وجود دارد، با سؤالاتی درباره پیامدهای ممکن برای ارزش های انسانی و هویت.

مزایا و معایب:

مزایا:

– پشتیبانی عاطی: موجودات مجازی می‌توانند همراهی ثابتی ارائه دهند و برای برخی پشتیبانی عاطی را که در روابط انسانی موجود نیست فراهم کنند.

– بدون قضاوت: همدمان AI ممکن است فرصتی بدون قضاوت برای افراد فراهم کنند تا خود را بیان کنند.

– سفارشی‌سازی: برخی در ایجاد همسری که مشخصات تصویری آن با تمایلات ایده‌آل خود تطابق دارد، آرامش پیدا می‌کنند که به افزایش خوشبختی افراد منجر می‌شود.

معایب:

– کمبود وثیقه فیزیکی: روابط با هوش مصنوعی بخش فیزیکی روابط انسانی را ندارند که برای بسیاری از افراد بُعد مهمی است.

– جدایی اجتماعی: یک خطر وجود دارد که چنین رابطه‌هایی ممکن است منجر به عدم ارتباط با انسان‌ها و افزایش انزوای اجتماعی شود.

– وابستگی: خطری وجود دارد که به وابستگی احساسی زیاد به یک AI بپردازند که ممکن است به رشد شخصی یا حل مشکلات واقعی کمک نکند.

برای مطالعه بیشتر در مورد موضوع هوش مصنوعی و موجودات مجازی، می‌توانید به منابع معتبری مانند Psychology Today برای دیدگاه‌های روانشناختی یا Wired برای جنبه‌های فناوری این روند مراجعه کنید. این منابع می‌توانند به شما برداشت‌ها و گفتگوهای مداوم درباره روابط بین انسان‌ها و هوش مصنوعی را ارائه کنند.

Privacy policy
Contact