فروغ درگرفتن از جنجالهای اخلاقی و واکنشهای عاطفی با همدمان هوش مصنوعی
مجری تلویزیون تایوانی، تسنگ پائو-یی در کتابش به نام “یک لحظه زندگی: هدایتها از دیدارهای دیرینه” به یک بررسی عمیق از بعضی از دشوارترین حرفههای جهان پرداخت کرد که توسط برنامه “پیش از فردا” آغاز شده بود. سفر او از نقش عضو خدمه کشتی والیبال تا روزهای کشتیگیری و حتی یک پزشکی بخش از گروهی برای انجام اعدام نهایی بود، در حین آن از مرگ، عشق، جنسیت و ابدیت سؤالاتی مطرح کرد.
یکی از مواجهات تاثیرگذار تسنگ با “هارمونی” بود، اولین ربات جنسی مجهز به هوش مصنوعی قدرتمند جهان که توسط شرکت Abyss Creations طراحی شده بود. در زمان بازدید از آن، تسنگ فرایند تجمیع سر هارمونی را مشاهده کرد و در رابطه با هدف ربات و دلایل نامگذاری آن اندیشید.
مواجهه با واقعیت هوش مصنوعی در فضاهای صمیمی
تعامل تسنگ با هارمونی در ابتدا به عنوان مصنوعی شناخته شد، زیرا عبارتها و واکنشهای ربات مقدمهای بود که از پیش برنامهریزی شده بود و از انفعالیت واقعی بیمعنی برخوردار بود. رفتار هارمونی تنها یک انعکاس از ترجیحات توسعه دهنده بود، مانند تعامل با سیری ولی با ابروهایی.
اولین سؤالی که احساس راحتی تسنگ را به هم میزد، از نظریهپردازی در مورد وجود یک عروسک جنسی که از روی او تقلید شده باشد، آمد. این ایده در تسنگ احساس نفوذی ایجاد کرد و به اندیشیدن بر سر هویت و اشتباهات عاطفی با اشیا غیرزنده واداشت.
این تجربه منجر به فهم تفکری از این که اختصاص معنی به تعاملات با اشیا، همچون عروسک مردانه با ویژگیهای مشخص، تجربه عاطفی را تغییر میدهد. او تازهوارد بود که لمس غیرمنتظره عروسک، موج مغزی عواطفی، شامل حس شرم و شوق، را برانگیخت؛ این یافته جذاب زیرساختهای حسی و فهم انسان را بیان میکند.
بازتعریف عشق در عصر فناوری
همانطور که تسنگ افراد استفادهکننده از عروسکهای جنسی مصاحبه میکرد، همدردی او بیشتر شد و به دیدگاه کمتر سختگیرانهای نسبت به تجربیات آنها رسید. او با مفهوم عشق با همدمان غیرزنده مبارزه کرد و سؤالی را مطرح کرد که آیا عشق بیپاسخ از یک عروسک واقعی یک تبادل عاطفی محسوب میشود.
او پاراللهایی با بازیهای واقعیت مجازی مانند Pokémon Go به ارمغان آورد، جایی که بازیکنان با موجودات دیجیتالی با شادی تعامل دارند. تسنگ ادعا کرد که فقط به این خاطر که شخصیتها واقعی نیستند، سرمایهگذاری عاطفی و شادی آنها نباید نپذیرفته شود.
سفر تحولآفرین او به او آموخت که پیشفرضها را دور بریزد و لایههای مختلف احساسات انسانی را قبول کند. در گفتگوی مؤثری با پسر خاله اش در یک کافه، تسنگ به تفکر در مورد وفاداری در مورد همدمان جنسی، خوانندگان را وادار به تفکر در مورد اینکه آیا چنین عملی توطئه را تشکیل میدهد یا خیر.
درک پیامدهای اخلاقی هوش مصنوعی در روابط انسانی
وقتی تسنگ پائو-یی از طریق دیدارهای با همدمان از هوش مصنوعی و رباتهای جنسی مانند هارمونی به خرده موضوعی پر از پیامدهای اخلاقی مشخص پرداخت، او با یک موضوع مهم انسانی سروکار داشت. این مسئله به ویژه مهم است در حوزه اخلاقیات روباتیک و هوش مصنوعی – یک حوزه که به پرسشهای مربوط به روابطی که انسانها با موجودات مصنوعی دارند، پرداخته است. فرهنگ زیبایی برای پرندگان و دانشنامه اینترنتی فلسفه اغلب از چنین ارزیابیهای اخلاقی و پیامدهای آن در جامعه بحث میکنند.
چالشهای تعاملات عاطفی انسان و هوش مصنوعی
یکی از چالشهای اصلی مرتبط با همدمان هوش مصنوعی تمییز بین پاسخهای عاطفی و رفتار برنامهریزیشده است. این چالشها شامل موارد زیر است:
– تضمین اینکه کاربران اتصالات انسانی خود را با اتصالات مصنوعی جایگزین نکنند، که ممکن است منجر به جدایی اجتماعی شود.
– مقابله با تأثیرات روانی ممکن بر کاربران که با شیئی که احساساتی مانند یک انسان نمیتواند بازپس میدهد ارتباط برقرار کنند.
– تأمل در حقوق و وضعیت توجهی است که موجودیتهای هوش مصنوعی پیشرفته زمانیکه زندگیوارتر میشوند و شاید حتی محسوس.
جدالها در مورد همدمی با هوش مصنوعی
جدالها حول همدمی با هوش مصنوعی اغلب بر نکات زیر تمرکز دارند:
– تجسید و تجاریسازی ویژگیهای مانند انسان در رباتها که ممکن است مسائلی مربوط به جنسیت و اصول جامعه را تشدید کند.
– شغل و اقتصاد، زیرا برخی باور دارند همدمی با هوش مصنوعی ممکن است باعث کاهش تقاضا برای کارگران انسان در برخی صنایع شود.
– نگرانیهای امنیتی زیرا همدمانهای هوش مصنوعی ممکن است اطلاعات شخصی حساس را جمعآوری و ذخیره کنند.
مزایا و معایب همدمی با هوش مصنوعی
مزایا:
– همدمانهای هوش مصنوعی میتوانند برای افراد تنهاکار، بهخصوص سالمندان یا افراد با برخی معلولیتها، شرکت فراهم کنند، که باعث بهبود سلامت روانی آنها میشود.
– آنها محیط کنترلشدهای برای بررسی احساسات پیچیده و تعاملات اجتماعی بدون سختگیری یا ریسک ذاتی فراهم میکنند.
– ممکن است مزایای درمانی وجود داشته باشد، همچون استفاده از رباتهای جنسی به عنوان یک ابزار آموزشی برای درمان جنسیتشناسی.
معایب:
– ممکن است به وابستگی زیاد به همدمانهای مصنوعی منجر شود، که به کاهش تعاملات انسان به انسان و همدلی منجر میشود.
– زمانی که اقدام به برنامهریزی و سوالات اخلاقی میکنیم، مشکلات تعصبهای برنامهریزی و مسائل اخلاقی پدیدار میشوند که میتواند منجر به طوری شدن هوش مصنوعی که به چندان نزدیکی از زندگی تقلید کند که تفاوت بین واقعیت و مصنوعیت مبهم شود.
– استفاده از هوش مصنوعی در رباتهای جنسی سوالات اخلاقی را در مورد رضایت، تجاوز و تأثیر بر روابط انسانی و اصول جامعه برمیانگیزد.
تجربه تسنگ پائو-یی ما را به سطحی از یک بحثی که هنوز در حال تکامل است، منتقل میکند، زیرا فناوری ادامه میدهد به فراهم آوردن و روابط انسانی با هوش مصنوعی به طور کامل تر شده است. این گفتگو فرصتی است برای جامعه تا با این معقده ایروان روبهرو شده و به چگونگی برخورد آن با عمیق شدن پیوند بین انسانها و ایجادهای هوش مصنوعی – به طور تکنولوژیک و عاطفی – مشخص کند.