منظر روزنامه‌نگاری به‌وسیله‌ی ظهور هوش مصنوعی تغییر شکل می‌یابد؛ باعث دسترسی آسان‌تر به فناوری پیشرفته برای طیف گسترده‌ای از رسانه‌ها و کارکنان آنها شده است. برخلاف دهه گذشته، زمانی که موانع هزینه‌ای استفاده از هوش مصنوعی در گزارش خبرها قوی بودند و نیاز به سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی در زیرساخت‌های ذخیره اطلاعات، خدمات ابرهای هزینه‌بر و پرسنل متخصص را داشت، وضعیت به شدت تغییر کرده است.
رفتند دورانی که تنها شرکت‌های رسانه‌ای عمده مانند بی‌بی‌سی یا تایمز نیویورک دارای ظرفیت مالی برای بهره‌وری از قدرت هوش مصنوعی در فعالیت‌های خود بودند. هوش مصنوعی تولیدی درهم افتاد، اجازه داده است که اتاق خبرهای کوچکتر و کارکنان کم‌تجربه بدون نیاز به توانایی کدنویسی یا دانش فنی عمیق، با هوش مصنوعی در ارتباط باشند. با پرداخت مقداری به اندازه‌ی $20 در ماه، رابط‌های شناور، این ابزارهای پیشرفته را قابل دسترس و کاربرپسند می‌کنند. عناصر اصلی برای ارتباط با هوش مصنوعی کمتر به توانایی مالی و بیشتر به داشتن همت، خلاقیت و فضولیت برای بررسی پتانسیل آن تبدیل شده‌اند.
این افزایش هوش مصنوعی در روزنامه‌نگاری محیطی گسترده‌تر را تقویت می‌کند که در آن حرفه‌ایان بدون توجه به زمینه یا موقعیت خود، اکنون قادر به شرکت در انقلاب هوش مصنوعی هستند. این یک تغییر الگویی است که به همان اندازه مفید و اختلال‌زاست، که به پیوسته‌کنندگی معمولاً پایدار دینامیک‌های سیاست در اتاق خبر نگاهی می‌اندازد.
با وجود آنکه هوش مصنوعی در تئوری از دهه ۱۹۵۰ میلادی وجود داشت، اما تا زمانی که راه‌حل‌هایی مانند چت‌جی‌پی‌تی ظاهر شدند، کاربردهای عملی آن در روزنامه‌نگاری آغاز به ظاهر شدن کرد. در حالی که پتانسیل کامل هوش مصنوعی در این حوزه هنوز به صورت کامل محقق نشده است — فرآیندی که منتظر ماندند بسته به چندین سال است — اثرات فوری فناوری آشکار هستند.
یکی از موضوعات قابل توجه، نحوه به‌کارگیری انگیزه‌هایی که جدید بخصوص شرکت‌های نوپا فناوری بدون چارچوب ویرایشی به حدی که هوش مصنوعی را در انتشار خبر به کار گیرند. این شرکت‌های نوپا اغلب اصول تولید خبرهای سنتی را نادیده می‌گیرند و به جای آن در تجمیع محتوا از منابع مختلف یا ارائه پوشش برای حوزه‌های تخصصی از طریق تجزیه و تحلیل از اطلاعات رسمی و رسانه‌های اجتماعی تمرکز دارند. این تحول چالش مهمی را برای سازمان‌های خبری سنتی که در تلاش برای سازگاری و رقابت در یک جهان به‌طور فزاینده دیجیتال شده هستند پیش می‌آورد.
دموکراتیزاسیون هوش مصنوعی در خانه‌های خبر دارای ارائه تنوعی از فرصت‌ها، چالش‌ها و پرسش‌هایی است که برای تحول روزنامه‌نگاری حائز اهمیت هستند. در زیر چندین جنبه کلیدی از این موضوع که به طور صریح در مقاله پوشش داده نشدند، اما اهمیت دارد، ارائه شده است:
پرسش‌ها و پاسخ‌های مهم
۱. چگونگی تأثیر نفوذ هوش مصنوعی در روزنامه‌نگاری بر کیفیت خبرهاست؟
هوش مصنوعی می‌تواند به بهبود کارایی جمع‌آوری خبر و شخصی‌سازی محتوا منجر شود، باعث تولید تجربه کاربری هدفمند و جذاب‌تر می‌شود. با این حال، وجود خطری است که از هوش مصنوعی بیش‌ازحد به ژرفای معیاری تسلیم شود و ممکن است وفاداری خبری را ناقض کند یا عمق گزارش‌ها را کاهش دهد.
۲. چه نقشی در مبارزه با اطلاعات غلط نقش می‌آفریند؟
هوش مصنوعی می‌تواند با چهارچوبی بزرگ مأمولیانه منابع را بررسی و پتانسیل اطلاعات غلط را شناسایی و نشان دهد، که برای انسان‌ها غیر ممکن است. همچنین می‌تواند منشأ و گسترش اخبار جعلی را پیگیری کند. اما اگر با دقت تنظیم و نظارت نشود، ممکن است روایت اطلاعات غلط انتقال دهد.
۳. آیا هوش مصنوعی می‌تواند تبعیض‌ها را در محتوای خبری تشدید کند؟
بله، الگوریتم‌های هوش مصنوعی ممکن است تبعیض‌های موجود در داده‌های آموزشی خود را تداوم دهند و باعث نمایش‌های ناعادلانه یا تقویت‌های تبعیضات اجتماعی در محتوای خبری شوند.
چالش‌ها و اختلافات کلیدی
ملاحظات اخلاقی: تولید خبراتوماتیک ممکن است سوالات اخلاقی را ایجاد نماید، مانند شفافیت در منبع‌یابی، پاسخگویی به خطاها و از دست دادن احتمالی زمینه در داستان‌های نوشته‌شده توسط هوش مصنوعی.
تخلیه شغل: زمانی که هوش مصنوعی در خانه‌ی خبری نقش‌های بیش‌تری را می‌پذیرد، نگرانی وجود دارد درباره تخلیه روزنامه‌نگاران، به ویژه در زمینه‌های گزارش ابتدایی و تجزیه و تحلیل داده.
حریم خصوصی داده: ابزارهای هوش مصنوعی در روزنامه‌نگاری اغلب بر اساس حجم عظیمی از داده‌ها وابسته هستند و نگرانی‌ها در مورد حریم خصوصی کاربر و سوءاستفاده از اطلاعات حساس را بیشتر می‌کنند.
مزایا و معایب
مزایا:
– بهبود بهره‌وری: هوش مصنوعی می‌تواند کارهای روزمره را به صورت خودکار انجام دهد که به روزنامه‌نگاران امکان فرصت بیش‌تری برای گزارش‌های ژرف می‌دهد.
– دسترسی بیشتر: از آنجایی که هزینه‌ها پایین و رابط‌ها ساده‌تر شده‌اند، خیلی از خانه‌های خبر از ابزارهای هوش مصنوعی استفاده کرده‌اند.
– شخصی‌سازی محتوا: هوش مصنوعی می‌تواند کمک کند تا محتوای خبری را برای سلایق شخصی تنظیم نماید و احتمالاً درگیری مخاطب را افزایش دهد.
معایب:
– قابلیت اطمینان و دقت: هنوز سوالاتی در مورد توانایی هوش مصنوعی برای پایدار تولید کنتنت مطابق با واقعیت و منطقی برجسته می‌مانند.
– کاهش عنصر انسانی: اتکای بر الگوریتم‌ها ممکن است منجر به کاهش درگیری انسانی شود که برای روزنامه‌نگاری بازنگری یافته است.
– خطر اطلاعات غلط: بدون پیش‌گیری مناسب، هوش مصنوعی ممکن است اطلاعات غلط را سریع‌تر از اینکه انسان‌ها بتوانند آن را اصلاح نمایند، پراکنده کند.
برای مطالعه بیشتر در مورد هوش مصنوعی و پیامدهای گسترده‌تر جامعه‌ای آن که تأثیر چنین مسائلی دارد، شاخه‌های اصلی زیر را بررسی کنید:
– انستیتو هوش مصنوعی آمریکا
– فناوری‌های DeepMind
– OpenAI
این سازمان‌ها در پیشبرد تحقیقات و توسعه هوش مصنوعی پیشتازند و به طور مکرر درباره تأثیر هوش مصنوعی بر بخش‌های گوناگون از جامعه، از جمله روزنامه‌نگاری، بحث می‌کنند.
The source of the article is from the blog revistatenerife.com