استقرار هوش مصنوعی در عصر کار: واقعیت یا رویا؟

همانطور که ما به یک سال از نهضت هوش مصنوعی نزدیک می‌شویم، ارزش استفاده از آن برای اصلاح صنایع را به چالش می‌کشد، مانند سرنوشت آشنا “جنون لاله‌ها” در دوران طلایی هلند. اما سوال این است: آیا فناوری‌های مبتنی بر هوش مصنوعی مانند چت‌جی‌پی‌تی (ChatGPT) کارگران انسانی را کاملاً جایگزین می‌کنند یا فقط کار آن‌ها را بهبود می‌بخشند؟

با ادامه بحث‌ها درباره اثرات هوش مصنوعی در زمینه کاری، یک نکته واضح می‌شود: مدیران شروع به دیدن این نوآوری‌ها به‌عنوان ابزارهایی برای جایگزینی یا بهینه‌سازی وظایف خاصی انجام شده توسط کارگران محروم می‌کنند.

به عنوان یک نمونه، شرکت IBM، چشم‌انداز 17 درصدی در سهم خود را امسال داشته است که ناشی از بخشی از این افزایش به دلیل استفاده از هوش مصنوعی است. مدیرعامل IBM، آرویند کریشنا، صراحتاً اعلام کرده است که هوش مصنوعی می‌تواند به صورت جزئی یا کامل وظایف درون سازمان را جایگزین کند. در واقع، کریشنا اعلام کرد که هوش مصنوعی به کاهش تعداد کارمندانی که در وظایف دستی مربوط به منابع انسانی مشغول بودند از 700 نفر به تنها 50 نفر کمک کرده است که به شرکت این امکان را داده تا بر روی اهداف دیگر تمرکز کند.

با این حال، نگاه کریشنا به این موضوع به نظر مخلوط می‌آید. ابتدا او این‌گونه تأکید کرد که نقش‌های خاصی توسط هوش مصنوعی جایگزین خواهند شد، تنها برای پس از آن ادعا کند که هوش مصنوعی کار بیشتری از آنچه را از بین می‌برد ایجاد خواهد کرد. بنابراین، نهایی‌ترین حکم درباره نحوه‌ی انطباق و به‌کارگیری فناوری‌های هوش مصنوعی هنوز مطمئن نیست.

به هر حال، یک نظرسنجی اخیر از ۳۰۰۰ مدیر که توسط beautiful.ai انجام شد نشان می‌دهد که بسیاری از رهبران در نظر دارند که مثل IBM عمل کنند. ۴۱٪ از مدیران مورد نظر علاقه خود را برای جایگزینی کارگران با محصولات هوش مصنوعی ارزان قیمت‌تر امسال اعلام کرده‌اند که نشان‌دهنده یک تغییر پیش بینی شده در صنعت است.

این اهمال به اتوماسیون هوش مصنوعی در هنگام یک موج ناراحتی و ناپایداری کارگر اتفاق افتاده است. نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهد که روحیه کارکنان در سطح پایین ترین حد خود است، با این‌که بسیاری افراد اعتقاد به شغل خود را در میان بحران‌های پیاپی گم کرده‌اند. رشد درآمد، اگرچه با فرسودگی از تورم عبور کرده است، نتوانسته است با خانواده‌های تحت تأثیر سال‌ها نوسانات اقتصادی انطباق دهد. عضویت در اتحادیه، علیرغم افزایش‌های اخیر در محبوبیت، در سطح رکوردآوری قرار دارد، و اعتصاب‌ها و اعمال کاری چه 280٪ نسبت به سال گذشته افزایش یافته‌اند.

با وجود اینکه کارگران برای حقوق بهتر و امنیت شغلی تلاش می‌کنند، برخی از مدیران از تکنولوژی‌های هوش مصنوعی به جای افزایش‌های حقوقی استفاده کردن به‌عنوان گزینه هستند. نظرسنجی نشان داده است که تقریباً نیمی از مدیران (48٪) اعتقاد دارند که شرکت‌هایشان از جایگزین کردن قسمت‌های قابل توجهی از نیروی کار خود با راهکارهای هوش مصنوعی بهره‌مند خواهند شد. علاوه بر این، ۴۵٪ این نوآوری‌ها را فرصتی برای کاهش حقوق کارمندان به دلیل کاهش وابستگی به کار دستی می‌بینند.

ممکن است انسان‌ها از نظر کارآمدی به علمی در دنیای علمی وجدانی محکوم شده‌اند یا به طور خودکار در طوفان هوش مصنوعی گرفتار شده‌اند. در سال 2023، هنگامی که هوش مصنوعی انگیزه بالقوه‌ای برای تحول در تمامیت از خود نشان داد، یک عمومیت گسترده در مورد اثرات احتمالی که ممکن است برای تمدن داشته باشد وجود داشت. با این حال، با گذر زمان، نظریات جدید طرح شدند که می‌گویند هوش مصنوعی جای کارگران انسانی را کاملاً جایگزین نخواهد کرد، بلکه توانایی‌های آن‌ها را تقویت خواهد کرد.

قطعبن، فراوانی نظرات متفاوت درباره آینده کار در میان نویسندگان اقتصادی تأثیرگذار قابل مشاهده است. دیدگاه‌های آن‌ها از امید بخش بودن درباره شغل‌های با درآمد بالا در یک جهان که توسط هوش مصنوعی رهبری می‌شود، تا هشدارهای نسبت به تأثیرات منفی جغرافیایی و جمعیت‌شناختی تمرکز شده را نشان می‌دهد. این بحث‌ها نیازمندی‌های مربوط به عدم قطعیت درباره تأثیرات واقعی هوش مصنوعی بر نیروی کار را تقویت می‌کنند.

زمانی که سرمایه‌گذاران میلیاردها دلار خود را در هوش مصنوعی می‌ریزند، آن را مانند اوج بازار سهام دهه 90 میلادی می‌پندارند، امّا آوازه‌های هشداردهنده به ما خطر می‌دهند که پیش‌زمانی‌هایی درباره حتمیت تغییر جذری حیات و کار ما ورشکسته خواهد شد. رانا فروهار از روزنامه Financial Times معتقد است که ما هنوز در ابتدای نوآوری‌های هوش مصنوعی هستیم و واقعیت واقعی آن در زمان بر حسب دهه‌ها نمایان خواهد شد. او همچنین از احتمال شکل‌گیری یک حباب هوش مصنوعی که ممکن است در آینده نزدیک منفجر شود هشدار داد.

در این سرزمین نامعلوم، مدیران ممکن است سطح تأثیر هوش مصنوعی که فکر می‌کنند دارند برای تسلی کردن قیامات احتمالی کارگر را نداشته باشند. علاوه بر این، در حالی که تا حدودی برای آن‌ها به دلیل نقش تصمیم‌گیری خود پناه است، مدیران خود نیز در معرض تهدیدات هوش مصنوعی نیستند. درصد قابل توجهی (48٪) معتقدند که ابزارهای هوش مصنوعی از حقوق خود آلودگی‌هایی ایجاد خواهد کرد که منجر به کاهش حقوق در سرتاسر نیروی کار خواهد شد. علاوه بر این، 50٪ بیان کردند که نگران کاهش‌های محتمل حقوقی خاص مرتبط با موقعیت‌های مدیریت خود هستند.

بر خلاف باور محبوب، بیشتر مدیران به دنبال جایگزینی کل نیروی کارشان توسط ربات‌ها نیستند. به جای این، 66٪ مدیران علاقه مند به استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی برای افزایش بهره‌وری کارکنان خود هستند. تنها یک نسخه کوچک (12٪) از آن‌ها قصد دارند کلیه نیروی کار خود را به طور کامل به اتوماسیون سپری کنند.

بدون شک، هوش مصنوعی همچنان موضوع جذاب و نگرانی است. اگرچه قابلیت تخریب و تبدیل انواع صنایع مختلف را نمی‌توان نادیده گرفت، واقعیتی که تأثیر انتهایی بر شغل‌ها و کارگران ناشناخته است. وقتی به آینده‌ای که توسط هوش مصنوعی اداره می‌شود وارد می‌شویم، آن اهمیت را که بر تعادل بین نوآوری و عنصر انسانی که نیروی کار را تعریف می‌کند، به‌یادآوری کنیم.

پرسش‌های متداول (FAQ)

The source of the article is from the blog shakirabrasil.info

Privacy policy
Contact