هوش مصنوعی (AI) بزرگترین بالقوه برای انقلابی کردن جنبه‌های مختلف زندگی‌مان است، اما مهم است در مورد ارزش تجارت قابل تلمیح از تبلغات پردازنده گشت. در صنایعی مانند هواپیمایی و معدن کاری، هوش مصنوعی می‌تواند چالش‌های حیاتی را نظیر کمبود نیروی ماهر، از بین رفتن دانش سازمانی و نیاز به تصمیم‌گیری‌های سریعتر بدون کاستن از دقت مورد بررسی قرار دهد. ولی برای دستیابی به خودکاری کامل در این بخش ها، به یک رویکرد مرحله به مرحله نیاز داریم.
همانطور که در هواپیمایی دیده می‌شود، انجمن حمل و نقل جوی بین‌المللی پیش‌بینی می‌کند که تا سال 2032 کمبود 85,000 خلبان در سراسر جهان خواهیم داشت. هوش مصنوعی می‌تواند این کمبود را به کاهش برساند توسط اینکه یک خلبان انسانی را قادر به کنترل همه مسئولیت‌ها کند، در حالی که دومین خلبان از راه دور از زمین کنترل می‌کند. اگرچه قطار هواپیماهای سرپیشرفت کاملاً بدون خلبان در آینده امکان‌پذیر خواهد بود، قطار هواپیماهای باری از پرواز از راه دور با حضور یک خلبان برای برخورد با وقوع اضطراری می‌تواند بهره‌برداری کند. هوش مصنوعی همچنین تداعی کننده تدابیر ایمنی هم در هوا و هم روی زمین است.
در صنعت معدن، شرکت‌هایی مانند هانیول و کودلکو در حال همکاری هستند تا به کمبود نیروی ماهر پاسخ دهند و بهبود ایمنی و کارایی کسب و کار را از طریق خودکارسازی ارتقاء بخشند. مراکز عملیات از دور برای بهره‌برداری از داده‌ها، تحلیل‌ها و نگهداری پیش‌بینانه تشکیل می‌شوند. علاوه براین، راه‌حل‌های هوش مصنوعی بهبود بهره‌وری، ایمنی و کیفیت محصول را در معادنی که صدها کیلومتر فاصله دارند، تقویت می‌کنند.
قابلیت هوش مصنوعی به خصوص هواپیمایی و معدن کاری محدود نمی‌شود. شرکت Globalworth، یکی از مهمترین صاحبان/اپراتوران ملک‌های تجاری، با استفاده از داده و هوش مصنوعی، پایداری، کارآمدی انرژی و تجربه منحصربفرد ساکنین را در املاک و اموال خود در لهستان و رومانی ارتقاء می‌دهد.
هانیول در خودکارسازی و بهبود کارایی صنعتی هوش مصنوعی را به عنوان تمدید طبیعی اتوماسیون و یک مسیرها به خودکاری می‌بیند. آن‌ها می‌دانند که بسیاری از رهبران صنایع مختلف آرمانی جدید را در این مورد دارند. طبق یک نظرسنجی که توسط هانیول برگزار شده است، 85 درصد از شرکت‌ها به اتوماسیون برای رسیدن به اهداف استراتژیک خود اعتماد دارند و 69 درصد اعتقاد دارند به بالقوه آینده هوش مصنوعی. اما راه رسیدن به یکپارچگی کامل AI به رویکرد تکراری نیاز دارد.
سازمان‌هایی که قصد دارند قدرت AI را بهره‌برداری کنند باید بر روی بهره‌برداری از داده برای نگهداری پیش‌بینانه، مدیریت انرژی، امنیت داده، بهبود ایمنی و کیفیت محصول تمرکز کنند. آن‌ها همچنین باید قابلیت تغییرپذیری در طراحی را برای جایگزینی نیازهای هوش مصنوعی مدنظر قرار داده و محل‌هایی را که در آن‌ها هوش مصنوعی می‌تواند به بهره‌وری، دقت و سرعت نیروی کار کمک کند، شناسایی کنند.
همانطور که رهبران تأثیر بالقوه هوش مصنوعی بر سازمان‌های خود را ارزیابی می‌نمایند، آن‌ها باید موقعیت فعلی خود را بررسی کرده، جهت مطلوب را تعیین نموده و سرمایه‌گذاری‌های لازم را در فناوری و استعداد انجام دهند. این بطوری، آن‌ها به عنوان بهترین‌ها در برابر تنوع نوآوری آماده می‌شوند و فرصت‌های آینده را به دست خواهند آورد.
The source of the article is from the blog motopaddock.nl