در یک دنیایی که به طور روزافزون تحت تاثیر فناوری قرار می‌گیرد، ضروری است که ما اولویت را بر تماس انسانی واقعی در آموزش قرار دهیم. اگرچه هوش مصنوعی (AI) فواید خود را دارد و می‌تواند در برنامه‌ریزی و آماده‌سازی کمک کند، اما باید با خط کشیدن خط مرز، جلوی دسترسی آن به کلاس‌های ما و انعطاف‌پذیری دانش‌آموزان جوان در مقابل آن را بگیریم.
زمان بیش از حدی که صرف صفحه نمایش می‌شود، به خصوص برای کودکان کوچک، می‌تواند تأثیرات مخربی بر رشد آنها داشته باشد. در حالی که محتوای سرگرمی ممکن است به مهارت‌ها و توانایی‌های شناختی حافظه کمک کند، اما اولویت خاصیت عملکرد کامل را بر تعاملات معنادار قرار می‌دهد. وفراوانی گزینه‌های سرگرمی باعث می‌شود که کودکان بتوانند به راحتی ساعت‌ها برنامه‌های دیجیتال را مصرف کنند، در حالی که این کمبود تعامل انسانی ناقص را در ایشان افزایش می‌دهد.
تماس انسانی واقعی ناگهانی است، بر اساس نیکی و سخاوت و روحیه بخشنده است و نقش اساسی در رشد و توسعه شخصی دارد. ما باید بکوشیم تا تعاملات واقعی را حفظ و اولویت دهیم، به ویژه برای دانش‌آموزان جوانی که در سال‌های شکل‌دهنده خود قرار دارند. توانایی ارتباط با مخاطبین زنده، مانند تجربه لوئیزا در مدرسه، مهمترین مهارتی است که جوانان مدرن غالباً از آن بی‌خبر هستند.
علاوه بر این، باید درباره پیامدهای ممکن از وابستگی بیش از حد به هوش مصنوعی در آموزش محتاط باشیم. هرچند هوش مصنوعی می‌تواند یک ابزار مفید باشد، اما همیشه باید در زمینه معلمان آموزش دادن به دانش‌آموزان باشد. معلمان باید فعالانه فرصت‌هایی برای روبرو شدن دانش‌آموزان با هوش مصنوعی ایجاد کنند، در حالی که نظارت و هدایت دقیق را حفظ کنند. این رویکرد نه تنها به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا مهارت‌های بهینه استفاده از هوش مصنوعی را توسعه دهند، بلکه مطمئن می‌شود که آنها ویژگی‌های لازم برای شرکت کامل در جوامع خود به صورت انسانی دارند.
به عنوان مربیان، مسئولیت ما این است که کلاس درس را به عنوان یک پناهگاه از تماس انسانی واقعی حفظ کنیم. در حالی که هوش مصنوعی ممکن است راحتی و کارآمدی را ارائه دهد، مزایای تعاملات واقعی نباید نادیده گرفته شود. با تمرکز بر تماس انسانی واقعی در آموزش، دانش‌آموزان را به تسلط و همدلی برای مراقبت از دنیای دیجیتال و دنیای واقعی مجهز می‌کنیم.
در نتیجه، هرچند هوش مصنوعی مزایای خود را دارد و می‌تواند ابزاری مفید باشد، اما هرگز نباید تماس انسانی واقعی را در آموزش جایگزین کند. معلمان باید به ترتیب اولویت و ترویج تعاملات واقعی را برای تضمین توسعه جامع دانش‌آموزان خود ادامه دهند. با این کار، ویژگی‌های بی‌قیمت بی‌گناهی واقعی را حفظ کرده و نسلی را تربیت می‌کنیم که قادر به پیشرفت در دو عالم دیجیتال و انسانی هستند.
The source of the article is from the blog portaldoriograndense.com