تراکم شناسایی‌های فراکوانتوم یک شرکت برجسته در زمینه فناوری کوانتوم است که یک پیشرانه مهم در زمینه ابررسانایی اعلام کرده است. در یک مقاله تازه در مجله فناوری‌های کوانتوم پیشرفته، این شرکت اولین مشاهده‌ی ابررسانایی در دمای اتاق را در گرافیت اعلام کرده است.
ابررسانایی، قدرت رسانه‌ها برای حمل جریان الکتریکی بدون مقاومت است که برای اولین بار توسط فیزیکدان هلندی هایک کامرلینگ اونس در سال 1911 کشف شد. اما تا به حال، این پدیده تنها در دماهای بسیار کم مشاهده شده بود. شکستگی توسط دکتر والیری وینوکور به عنوان مدیرعامل فناوری شرکت تراکم شناسایی‌های فراکوانتوم، همراه با کریستینا دیامانتینی از دانشگاه پروجیا و کارلو تروگنبرگر مشروح‌کننده از سوئیس ساینتیفیک تکنولوژیز، ابررسانایی را در دمای اتاق نشان می‌دهد.
یافته‌ها یک قله مهم در جامعه علمی است. “کار ما یک کشف تجربی است که انسان بیش از صد سال از زمان اولین مشاهده ابررسانایی در آن قلب سرب در انتظار آن بود”، از زبان دکتر وینوکور. این شکست به امکانات جدیدی در صنایع مختلف را باز می‌کند.
مارکوس پفلیچ، بنیانگذار و مدیرعامل تراکم شناسایی‌های فراکوانتوم، اقداماتی آینده‌نگرانه را در صنایع مختلف پیش‌بینی می‌کند. او می‌گوید: “ابررسانایی در دمای اتاق یک درب برای پیشرفت‌های شگفت‌انگیز در فناوری ابررسانایی است.” پفلیچ برکزاری یکای از پتانسیل موفقیت‌آمیز شبکه‌های برق با انتقال انرژی به حداقل، تشخیص مبتنی بر فناوری پیشرفته تصویربرداری MRI، قطارهای پرسرعت انرژی‌کارآمد با استفاده از آویزانی مغناطیسی و الکترونیک به عصر جدیدی از کوچک‌سازی و کارایی انرژی کارا اشاره می‌کند.
علاوه بر این، حوزه نوظهور محاسبات کوانتوم از این کشف به طور قابل توجهی بهره‌مند خواهد شد. استفاده از تکی‌بیت‌های کوانتومی که تنها در دماهای 10-20 میلی‌کلوین عمل می‌کنند می‌تواند به دمای اتاق کارکننده باشد. بنابراین، چیزهایی که تا به حال به عنوان رویاهای آینده‌نگر مورد نظر قرار می‌گرفتند، حالتا به واقعیت تبدیل شده‌اند”، افزود دکتر وینوکور.
تیم پژوهشی در دانشگاه ایالتی کامپیناس تحت رهبری دکتر یاکوف کوپلوویچ از روشی جذاب برای باز کردن ابررسانایی در دمای اتاق استفاده کردند. آن‌ها از چسب اسکاچ رو برای شکاف زدن گرافیت پیرولیتیک، یک نوع ساختار تولید شده از گرافیت، به شیوه‌ای که برگه‌های نازک شامل تراز بافتی فشرده از چینه‌ها را به طور نزدیکی موازی داشتند. هندسه منحصر به فرد این چینه‌ها کمک می‌کند تا جفتک زدن الکترون‌ها را ممکن سازد و جریان‌های ابررسانایی را در طول چینه‌ها فعال کند.
مکانیزم واقع پشت این پدیده ابررسانایی حاوی شکافت غباره بر روی سطح گرافیت است. این غباره‌ها یک آرایه از قطره‌های مرطوب را بر روی سطح گرافیت ایجاد می‌کنند و در آینه جوزفسونایی موثری قرار می‌گیرند که نماینده یک نوع جدیدی از حالت فلزی بوز توپولوژیکی است. عیوب روی سطح نقش مهمی در حفظ برقراری ابررسانایی با تضعیف انگسار ناشی از لغزش‌های چیفاز کوانتومی دارند.
این کشف پیشرفت چشمگیر در ابررسانایی در دمای اتاق در گرافیت، ما را یک گام نزدیک‌تر به بهره‌برداری از پتانسیل بی‌نهایت این پدیده برای کاربردهای عملی می‌برد. با تحقیقات و توسعه فراگیر، بزودی ممکن است شاهد یکپارچگی گسترده فناوری‌های ابررسانایی در زندگی روزانه خود باشیم که روشی نوین برای بهره‌برداری و انتقال برق، تشخیص بیماری‌ها و حرکت سیستم‌های حمل و نقل را به سمت آینده تحول می‌بخشد.
بخش پرسش‌های متداول:
The source of the article is from the blog elektrischnederland.nl