Lidia PerskaΣε μια σημαντική παρουσίαση στο 77ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Κανών τον Μάιο του 2024, μια πρωτοποριακή τεχνητή νοημοσύνη στον τομέα της αφήγησης κερδίζει την προσοχή. Η εκδήλωση, γνωστή ως “JAPAN NIGHT,” είδε την εισαγωγή μιας επαναστατικής ανάπτυξης τεχνητής νοημοσύνης από την εταιρεία επιχειρηματικού κεφαλαίου Ales με έδρα τη Χοκκάιντο, που παρουσιάστηκε από τον διάσημο σκηνοθέτη τους Ριούταρο Φουτζί.
Η καινοτόμος τεχνητή νοημοσύνη, με την ονομασία “Fullkoto,” αποκλίνει από τον συνηθισμένο τρόπο συνεργασίας με τους ανθρώπους στη δημιουργία ιστοριών για διάφορες μορφές μέσων, συμπεριλαμβανομένων των ταινιών, του anime και του manga. Με επικεφαλής τον πρώην πρόεδρο της Ιαπωνικής Εταιρείας για την Τεχνητή Νοημοσύνη, καθηγητή Τζιν Ματσουχάρα, το Fullkoto έκανε αίσθηση με το σενάριο του για την ιαπωνική επιτυχία “Ο Αγόρι Που Έβγαλε Φύλλα” το 2022.
Η δέσμευση της Ales στην προβολή του ιαπωνικού πολιτισμού σε παγκόσμιο επίπεδο έγινε εμφανής μέσω του χορηγίας τους του “JAPAN NIGHT.” Ο διευθυντής ανάπτυξης της τεχνητής νοημοσύνης, Χιρόκι Ταβάντα, που προέρχεται από το Πανεπιστήμιο του Κυότο, παρουσίασε μια συγκλονιστική παρουσίαση 10 λεπτών, συμπεριλαμβανομένου ενός προωθητικού βίντεο 3 λεπτών, σε περισσότερους από 700 επαγγελματίες του κλάδου.
Η καλλιτεχνική και τεχνολογική δεινότητα του Fullkoto ήταν σε πλήρη επίδειξη στο γεγονός των Κανών, όπου επέδειξε τη μοναδική του ικανότητα να δημιουργεί πολύπλοκες δομές ιστοριών μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Με εμπνευσμένα από την ιαπωνική μυθολογία, η αφηγηματική δομή του Fullkoto, που μοιάζει με μια παραδοσιακή ιαπωνική τεχνική αφήγησης, επιτρέπει τη δημιουργία συνεκτικών, καινοτόμων σεναρίων.
Η εκδήλωση ενισχύθηκε περαιτέρω με τη διανομή κονσερβοποιημένου ιαπωνικού σακέ από τη ζυθοποιία Hakodate, με QR κώδικες που συνδέονταν με τα προωθητικά βίντεο της Ales, εμπλουτίζοντας την αφυπνιστική εμπειρία του “JAPAN NIGHT.” Αυτή η σύμπνοια τέχνης, τεχνολογίας και πολιτισμού σηματοδοτεί μια νέα εποχή στην αφήγηση ιστοριών, αναδιαρθρώνοντας τα όρια της δημιουργικότητας στην ψηφιακή εποχή.
Ένα Νέο Ξημέρωμα: Αποκλείοντας τις Αναφανδούς Περιοχές της Επαναστατικής Τεχνητής Αφηγηματικής Νοημοσύνης
Η αποκάλυψη του Fullkoto στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Κανών αποτελεί ένα ιστορικό στιγμής στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης που ενδέχεται να συναντά αφηγηματικές διαδρομές, πυροδοτώντας έναν ανείπωτο ενδιαφέρον και προβληματισμό. Καθώς τα φώτα της δημοσιότητας έλαμπαν πάνω σε αυτήν την καινοτόμο τεχνητή νοημοσύνη, μια πληθώρα ερωτήσεων έμεινε στο πίσω μέρος του μυαλού, ζητώντας να εξεταστούν και να κατανοηθούν.
Μια σημαντική ερώτηση που διαπερνά τον νου πολλών είναι ο βαθμός με τον οποίο η συνεργασία του Fullkoto με την ανθρώπινη δημιουργικότητα συνδυάζεται πραγματικά με αρμονία. Πώς αυτή η καλλιτεχνική συμμαχία μεταξύ της τεχνητής νοημοσύνης και των ανθρώπινων δημιουργών αναδιαμορφώνει το ιστό των αφηγήσεων και ποιες λεπτομέρειες αποκαλύπτονται σε αυτόν τον δημιουργικό ταγκό των μυαλών και των μηχανών; Η απάντηση κρύβεται στην ορχήστρωση διαφορετικών απόψεων και στο συμβιβαστικό χορό μεταξύ καινοτομίας και παράδοσης που διέπει τα αφηγηματικά υφάσματα του Fullkoto.
Σε αυτήν την διαδικασία μεταμορφωτικής αφήγησης, οι προκλήσεις είναι όπως σκιές ρίχνονται από μια έκλειψη ηλίου. Ηθικά ερωτήματα αναπτύσσονται, περιελίσσοντας με τις ανησυχίες σχετικά με την πιθανή αντικατάσταση εργασίας και τη φθορά της παραδοσιακής αντικειμενικότητας της αφήγησης. Πώς μπορούμε να πλοηγηθούμε σε αυτό τον λαβύρινθο αβεβαιοτήτων, εξασφαλίζοντας ότι ο ταρανδότανος μεταξύ της τεχνολογικής εξέλιξης και της διαφύλαξης της παράδοσης της αφήγησης ως μορφή τέχνης μείνει ένα αρμονικό συμφωνικό της δημιουργίας; Το μέλλον απαιτεί μια ευαίσθητη ισορροπία μεταξύ της αποδοχής της τεχνολογικής εξέλιξης και της προστασίας της ουσίας της αφήγησης ως αναχρονιστικής τέχνης.
Οι πλεονεκτήματα πλήθονται με την εμφάνιση του Fullkoto, ζωγραφίζοντας ένα τοπίο αχόρταστων πιθανοτήτων και ατελείωτης καινοτομίας. Η ικανότητα της τεχνητής νοημοσύνης να υφαίνει γρήγορα περίπλοκες αφηγήσεις, εμπνεόμενη από έναν πλούσιο καμβά πολιτιστικής κληρονομιάς, δίνει δύναμη στους αφηγητές με έναν καλαισθητικό τρόπο αφήγησης που δεν είχε εξερευνηθεί ποτέ πριν. Επιπλέον, η δυνατότητά του να ξεπερνά τα γλωσσικά εμπόδια και τις πολιτιστικές διαφορές προειδοποιεί ένα νέο κεφάλαιο στην παγκόσμια αφήγηση, γεφυρώνοντας απομακρυσμένους κόσμους μέσω της συστηματικής γλώσσας της αφήγησης.
Αλλά, μέσα στη χαραμάδα αυτών των πλεονεκτημάτων, σκιές μειονεκτημάτων περιφέρονται στο περιθώριο, ρίχνοντας αμφιβολίες επάνω στο αψύχο προσωπείο της προόδου. Το φάντασμα των αλγοριθμικών βιασμών που ανησυχούν τις δημιουργίες της τεχνητής νοημοσύνης θέτει ερωτήματα για την ακε
