Μια πρόσφατη μελέτη που διεξήχθη από το Τμήμα Κογνιτιβιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Σαν Ντιέγκο αποκάλυψε καινοτόμα ευρήματα σχετικά με τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης. Η έρευνα περιλάμβανε ένα τεστ Turing που συγκρίνει μοντέρνα συστήματα AI όπως το GPT-3.5 και το GPT-4 με τον απλό chatbot ELIZA της δεκαετίας του 1960. Αντίθετα με τα παραδοσιακά πειράματα αυτής της φύσης, η μελέτη εισήγαγε ένα παιχνιδιάρικο περιβάλλον που θύμιζε μία εφαρμογή μηνυμάτων, με 500 συμμετέχοντες που εναλλάσσονταν σε σύντομες συνομιλίες με διάφορους εισηγητές, είτε ανθρώπινους είτε AI.
Κατά τη διάρκεια του πειράματος, και τα δύο μοντέλα AI, το GPT-3.5 και το GPT-4, καθοδηγήθηκαν να μιμηθούν την ανθρώπινη συμπεριφορά: να απαντούν σύντομα, να χρησιμοποιούν χρωματιστή αργκό και να κάνουν ορθογραφικά λάθη. Επιπλέον, τα μοντέλα έλαβαν γενικές ρυθμίσεις παιχνιδιού και πρόσφατα νέα για να κάνουν τις αλληλεπιδράσεις πιο ρεαλιστικές. Εκπληκτικά, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι συμμετέχοντες δυσκολεύτηκαν να διακρίνουν εάν συνομιλούσαν με άνθρωπο ή μηχανή. Το GPT-4 κατάφερε να πείσει τους συμμετέχοντες ότι ήταν ανθρώπινο σε 54% των περιπτώσεων, ενώ το GPT-3.5 πέτυχε στο 50%.
Αναλύοντας τα αποτελέσματα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες συχνά βασίζονταν στο στιλ γλώσσας, τις κοινωνιο-συναισθηματικές υποδείξεις και τις ερωτήσεις που βασίζονται στη γνώση για να καθορίσουν εάν μιλούσαν με άνθρωπο ή μηχανή. Η μελέτη φωτίζει τις εξελισσόμενες δεξιότητες της τεχνητής νοημοσύνης να ενσωματώνεται απροβλημάτιστα σε συνομιλίες παρόμοιες με ανθρώπους, εγείροντας ερωτήματα για τις μελλοντικές επιπτώσεις και ηθικές σκέψεις της πρόοδου της τεχνητής νοημοσύνης στην κοινωνία.