Μια αξιοσέβαστη Ουγγαρέζα φωτογράφος εξερευνά τη σύνθεση της οικογένειας, των αναμνήσεων και της τεχνητής νοημοσύνης στην πιο πρόσφατη έκθεσή της, δίνοντας οπτική μορφή στις σκέψεις της. Η φωτογράφος, με έντονο ενδιαφέρον για τον τρόπο με τον οποίο η τεχνολογία αλληλεπιδρά με την ανθρώπινη εμπειρία, επιχειρεί να δημιουργήσει τα επιθυμητά μέλη της οικογένειάς της μέσω του φακού της τεχνητής νοημοσύνης. Αυτές οι δημιουργημένες εικόνες αποτελούν μια βαθιά εξερεύνηση των προσωπικών συνδέσεων και του πώς μπορεί η ΤΝ να διαμορφώσει την κατανόησή μας γι’ αυτές.
Παρατηρητέως, οι φιγούρες που απεικονίζονται σε αυτές τις φωτογραφίες δεν είναι πραγματικά άτομα, αλλά αντίθετα, είναι απεικονίσεις που ζωντανεύουν από τα αυτοπροσωπογραφήματα της καλλιτέχνιδος. Αυτό το κρίσιμο έργο δεν είναι μόνο για τη δημιουργία ενός φανταστικού συγγενεύματος αλλά επίσης για μια συζήτηση για το αν οι άνθρωποι χρειάζονται μια οικογένεια, είτε με το αίμα είτε με την τεχνητή κατασκευή. Το έργο της καλλιτέχνιδος προτρέπει σε μελέτη για το ενδεχόμενο να περιβάλλεται κανείς από μια τεχνητά δημιουργημένη αλλά ιδανική οικογένεια.
Το έκθεμα το οποίο έχει τίτλο “Reframing Memories,” παρουσίασε ο Haris László, ένας αναγνωρισμένος φιγούρα στην Ουγγρική φωτογραφία και μέλος του Ουγγρικού Ακαδημίας Τεχνών. Η έναρξη της έκθεσης προσελκύει οπαδούς της τέχνης και κριτικούς. Ο László τόνισε το ουδέτερο χαρακτήρα της τεχνητής νοημοσύνης, υποστηρίζοντας πως η τεχνολογία καθαυτή δεν είναι ουσιαστικά βλαβερή, αλλά μπορεί να διαμορφωθεί για το καλό ή το κακό από την ανθρώπινη πρόθεση.
Το υποβληθέν έκθεμα, προσφέρει στο κοινό την ευκαιρία να ασχοληθεί με έννοες δημιουργίας, ευθύνης και το εξελισσόμενο τοπίο της ύπαρξης σε έναν κόσμο που επηρεάζεται όλο και περισσότερο από τις ίδιες μας τις εφευρέσεις. Το κοινό μπορεί να βιώσει αυτό τον διασταυρωμό της τέχνης και της τεχνητής νοημοσύνης στο Hírös Agora στο Kecskemét μέχρι τις 30 Ιουνίου.