Ένα Φρέσκο Επίδοξο Σχέδιο που Σκοτεινεύει από τη Προβλετικότητα
Η δημιουργική οπτική του σκηνοθέτη Κιμ Ταε-γιονγκ, γνωστού για τα προηγούμενα έργα του όπως το “Οικογενειακοί Δεσμοί” και “Αργά Φθινόπωρο,” προξενούσε υψηλές προσδοκίες για το τελευταίο του έργο, με ένα καστ στο οποίο συμμετέχουν οι Tang Wei, Suzy, Park Bo-gum, Jung Yu-mi και Choi Woo-shik. Η ιδέα του “Wonderland,” μία υπηρεσία που ανασταίνει τους νεκρούς μέσω της τεχνητής νοημοσύνης, υπόσχονταν ένα καινοτόμο και συναρπαστικό θέμα.
Ωστόσο, μόλις αποκαλύφθηκε, το φως της ταινίας άρχισε γρήγορα να ξεθωριάζει. Παρά την καινοτόμο ιδέα, το “Wonderland” υποκύπτει τελικά σε ένα πλημμυρισμένο φινάλε. Οι φαντασιώσεις της τεχνητής νοημοσύνης και η αισθητική γοητεία της ταινίας αιωρούνται, αλλά μόνο ως ανάμνηση ενός εκτεταμένου διαφημιστικού περισσότερο παρά ενός κινηματογραφικού ταξιδιού – μια απογοήτευση, λαμβάνοντας υπόψη τις προηγούμενες επιδείξεις του Κιμ στον τομέα του ταλέντου.
Το Βιταλικό Στοιχείο που Λείπει από τον Κινηματογράφο SF
Η επιστημονική φαντασία κεντρίζει το κοινό με το εικαστικό της θεμέλιο στην επιστήμη και τις οραματικές ρυθμίσεις που δεν έχουν δει και στην πραγματικότητα. Ωστόσο, η μαγεία του SF δεν βρίσκεται μόνο στη νεωτερικότητα της φαντασίας, αλλά και στην κρίσιμη αλλαγή της σκοπιάς. Η εξαιρετική επιστημονική φαντασία καλεί τους θεατές να δραπετεύσουν από την ανθρώπινη σκοπιά, μπαίνοντας στα δημιουργημένα οντα SF για να σκεφτούν τον κόσμο, την ανθρωπότητα και τον εαυτό μας σε μια υπερφυσική, δυσάρεστη και συναρπαστική στιγμή SF.
Για παράδειγμα, το “Blade Runner” (1993) οφείλει τον κλασικό του καθεστώς στις αλληλεπιδράσεις των ανθρώπων, των αναπαραγωγών και των αστυνομικών που τις παρακολουθούν, θρέφοντας μια αισθητή ένταση. Αντίθετα, το “Wonderland” αποτυγχάνει να διατηρήσει αυτήν τη δυναμική, αισθάνοντας περιορισμένο εντός του ανθρώπινου φάσματος ακόμη και όταν φαίνεται ότι εμπλέκονται οι απόψεις της τεχνητής νοημοσύνης.
Οι χαρακτήρες AI της ταινίας, παρά την αναγνώριση της τεχνητής τους φύσης, συνεχώς προτιμούν ανθρωποκεντρικές επιλογές, άνευ της πάλης, της επιθυμίας ή της αντιστασης που θα περίμεναν κανείς από ένα συνετό ον. Αυτή η απουσία αυθεντικής διαμάχης μεταξύ AI οδηγεί σε έλλειψη έντασης και στην παρουσία βαρεμάρας. Επιπλέον, αυτή η υποταγμένη απεικόνιση της τεχνητής νοημοσύνης εναντιώνεται στην ιδέα σκεπτόμενων, αυτόνομων οντοτήτων, έχοντας ως αποτέλεσμα τη διασύνδεση.
Ως αναφορά, η ταινία “Her” (2014) αιχμαλωτίζει αποτελεσματικά την ‘αλλαγή της σκοπιάς’ δείχνοντας την AI Samantha να πλατυτυπεί τον έρωτα, τις κρίσεις ταυτότητας και να υπερβαίνει τους περιορισμούς της, όλα αυτά αφουγκραζόμενα το κοινό σε μια συναρπαστική αφήγηση – την ουσία της γοητείας του SF.
Παρ’ όλο που το “Wonderland” μπορεί να είναι το αποτέλεσμα πολυδούλευτων προσπαθειών, οι κριτικές εστιάζουν στο τελικό προϊόν. Με πιθανές αναπόφευκτες συνθήκες πίσω από τη δημιουργία της, η ταινία τελικά υστερεί στην πλήρωση των κριτηρίων για μια επικόληση ιστορία επιστημονικής φαντασίας.
Στοιχεία που λείπουν στην Απεικόνιση της Τεχνητής Νοημοσύνης στον Κινηματογράφο
Ο κινηματογράφος συχνά αποδίδει την τεχνητή νοημοσύνη με βάση την ανθρώπινη κατανόηση και επιθυμίες, με αποτέλεσμα ένα τοπίο όπου οι χαρακτήρες AI λείπουν από βάθος και τις πολύπλοκες αφηγήσεις που συνδέονται με την πραγματική νοημοσύνη. Η κριτική που ασκήθηκε στο “Wonderland” αντηχεί σε έναν ευρύτερο διάλογο στον κινηματογράφο όπου η τεχνητή νοημοσύνη χρησιμοποιείται περισσότερο ως μηχανισμός πλοκής παρά ως ωρισμένος χαρακτήρας.
Ερωτήσεις και Κύριες Προκλήσεις
Μία από τις κύριες προκλήσεις στην απεικόνιση της τεχνητής νοημοσύνης στον κινηματογράφο είναι η ισορροπία της τεχνολογικής πραγματικότητας έναντι της δημιουργικής οπτικής. Πώς μπορούν οι σκηνοθέτες να δημιουργήσουν χαρακτήρες AI που είναι πιστοί στην τεχνητή τους φύση ενώ ταυτόχρονα προσφέρουν συναρπαστικό δράμα που αποδομεί σε ένα ανθρώπινο κοινό; Επιπλέον, πώς αντιμετωπίζουν οι ταινίες τις ηθικές επιπτώσεις της ΤΝ και την επίδρασή της στην κοινωνία;
Προβληματισμοί
Οι προβληματισμοί στον κινηματογράφο για την τεχνητή νοημοσύνη πηγάζουν συχνά από τη χάραξη επιπλέον απλοίων των δυνατοτήτων της ΤΝ και την πιθανή παραπληροφόρηση της πιθανής μελλοντικής σχέσης μεταξύ των ανθρώπων και της ΤΝ. Τέτοιες απεικονίσεις μπορούν να διαμορφώσουν τη δημόσια γνώμη και να δημιουργήσουν αφηρημένες προσδοκίες ή φόβους για την τεχνητή νοημοσύνη.
Κύριες Πλεονεκτήματα και Μειονεκτήματα
Ένα πλεονέκτημα της συμπερίληψης της ΤΝ στον κινηματογράφο είναι η ευκαιρία να εξερευνήσει ενδιαφέρουσες σκηνικά που προκαλούν τις αντιλήψεις των θεατών για τη συνείδηση, την ταυτότητα και τον ρόλο μας στο σύμπαν. Αντίθετα, ένα μεγάλο μειονέκτημα είναι ο κίνδυνος