Ένα κοινό προσπάθεια μεταξύ βιολόγων, επιστημόνων δεδομένων και κοινωνικών επιστημόνων, ενισχυμένη από την τεχνητή νοημοσύνη (AI), εισάγει μια νέα εποχή ιατρικών θεραπειών. Ο καθηγητής Ανδρέας Μόρρις, ο νεοδιορισθείς πρόεδρος της Ακαδημίας Ιατρικών Επιστημών στο Ηνωμένο Βασίλειο, τόνισε τη σημασία των αναδυόμενων τεχνολογιών στην ιατρική έρευνα σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο.
Η ταχύτητα της ιατρικής έρευνας παγκοσμίως είναι γρήγορη, από τη γενομική και την επεξεργασία γενώματος έως τις μελέτες κυττάρων βλαστικής και ιολογίας. Σε συνδυασμό με την ενσωμάτωση διάφορων ροών δεδομένων που σχετίζονται με την υγεία, από κλινικές δοκιμές έως τα ιατρικά ιστορικά και κοινωνικά στατιστικά, η AI ενισχύει αυτές τις έρευνες. Ο Μόρρις, ο οποίος είναι και καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και διευθυντής ενός ινστιτούτου έρευνας υγείας στο Ηνωμένο Βασίλειο, πιστεύει ότι η συγχώνευση της βιολογίας με τις υπολογιστικές, κοινωνικές και ιατρικές επιστήμες μας εξοπλίζει με νέα εργαλεία που θα μπορούσαν ενδεχομένως να ανατρέψουν την ιατρική σε μια κλίμακα συγκρίσιμη με τον εντοπισμό αντιβιοτικών.
Το κλειδί για επιτυχία βρίσκεται στη δημιουργία εμπιστοσύνης μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων και τη διασφάλιση της υπεύθυνης και ηθικής διαχείρισης των δεδομένων. Ο Μόρρις υποστηρίζει ότι οι χώρες που μπορούν να οργανώσουν αξιόπιστα τα δεδομένα τους θα παράγουν συνεπείς και επιδραστικές μοντέλα που θα εξυπηρετούν τόσο την ευημερία των ασθενών όσο και το δημόσιο συμφέρον.
Αν και η υγεία έχει δει πολλές καινοτομίες, οι επαφές των ασθενών με νέες τεχνολογίες παραμένουν περιορισμένες. Ο καθηγητής David Winkler του Πανεπιστημίου Durham επισημαίνει την αργή ενσωμάτωση της γενομικής στην κλινική πράξη. Η πανδημία της COVID-19 μπορεί να έχει επιταχύνει την υιοθέτηση τεχνολογιών όπως τα εμβόλια mRNA και τα διαγνωστικά τεστ, αλλά η τακτική γενομικής ακολουθιοποίησης στις κλινικές δεν αποτελεί ακόμα πραγματικότητα.
Υπάρχει επείγουσα ανάγκη για έρευνα που βασίζεται σε αποδεικτικά στοιχεία και στοχεύει στη βελτίωση της υγείας κατά τη γήρανση. Ο Winkler υποδεικνύει ότι η κατανόηση της λειτουργίας των γονιδίων παραμένει εμπόδιο για την ενσωμάτωση της γονομικής ακολουθιοποίησης στην καθημερινή περίθαλψη.
Η νευρωνική τεχνολογία αποτελεί σημαντικό παράδειγμα του Zak’s Law, παρατηρούμενο στις πρώιμες δοκιμές διεπαφής εγκεφάλου-υπολογιστή (BCI) που στοχεύουν στην αποκατάσταση των κινητικών δεξιοτήτων σε ασθενείς με παράλυση. Οι εξελίξεις ήταν μεθοδικές, με έναν περιορισμένο αριθμό εθελοντών που υποβλήθηκαν σε επεμβάσεις εμφυτευμάτων. Το δυναμικό της BCI αποδείχθηκε όταν παράλυτα άτομα κατάφεραν να ελέγχουν ρομποτικά άκρα μόνο με τη σκέψη τους, μια εξέλιξη που παρακολουθείται με ενδιαφέρον από ερευνητές και εταιρείες.
Οι προόδοι προς την ευρεία διάθεση τέτοιων νευρικών συσκευών, μετά από επιτυχείς κλινικές δοκιμές, ενδέχεται να μην είναι δεκαετίες μακριά, αλλά ενδεχομένως μέσα σε λίγα χρόνια, σύμφωνα με τον πρωτοπόρο της BCI Lee Hochenberg. Κάθε συμμετέχων σε μια δοκιμή αποτελεί μια ανεκτίμητη πηγή γνώσης, συμβάλλοντας στον υπεραρχικό στόχο της βελτίωσης της ζωής μέσω τέτοιων μετασχηματισμικών τεχνολογιών.
Πλεονεκτήματα των καινοτόμων θεραπειών στην υγειονομία:
1. Εξατομικευμένες Θεραπείες: Καινοτομίες όπως η γενομική και η επεξεργασία γενώματος επιτρέπουν εξατομικευμένες θεραπείες προσαρμοσμένες στα ατομικά γενετικά προφίλ, αυξάνοντας πιθανότατα την αποτελεσματικότητα των θεραπειών.
2. Πρώιμη Διάγνωση: Οι προχωρημένες τεχνολογίες της AI και της ανάλυσης δεδομένων μπορούν να οδηγήσουν σε πρώιμη ανίχνευση ασθενειών, προσφέροντας καλύτερες πιθανότητες για επιτυχημένη θεραπεία και διαχείριση.
3. Ελάχιστα Επεμβατικές Διαδικασίες: Οι προηγμένες τεχνολογίες κάνουν τις διαδικασίες λιγότερο επεμβατικές, μειώνοντας τους χρόνους ανάρρωσης και βελτιώνοντας την ανεστράπεια των ασθενών.
4. Βελτίωση της Ποιότητας Ζωής: Η νευρωνική τεχνολογία και οι άλλες καινοτομίες έχουν το δυνητικό να βελτιώσουν δραματικά την ποιότητα ζωής ατόμων με αναπηρίες ή χρόνιες παθήσεις.
Μειονεκτήματα των καινοτόμων θεραπειών στην υγειονομία:
1. Πρόσβαση: Οι προηγμένες θεραπείες μπορεί να είναι ακριβές και μη προσιτές σε όλους, πιθανότατα διευρύνοντας τις υγειονομικές ανισότητες.
2. Απορρήτου Δεδομένων: Η εκτεταμένη χρήση προσωπικών δεδομένων υγείας εγείρει ανησυχίες σχετικά με το απόρρητο και τον κίνδυνο διαρροής δεδομένων.
3. Ηθικά Ζητήματα: Τεχνολογίες όπως η επεξεργασία γονιδίων θέτουν ηθικά ζητήματα σχετικά με το μέτρο που θα πρέπει να τροποποιήσουμε την ανθρώπινη βιολογία.
4. Πολύπλοκη Ενσωμάτωση: Η ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών στα υφιστάμενα συστήματα υγείας μπορεί να είναι αργή και προκλητική, απαιτώντα
The source of the article is from the blog elperiodicodearanjuez.es