Η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ Εξερευνά τις Δυνατότητες της Τεχνητής Νοημοσύνης για τον Κατάλληλο Έλεγχο των Αερομαχιών με Δοκιμή Μάχης στον Αέρα.

Η αμερικανική στρατιωτική έχει κάνει ένα τεράστιο βήμα στην τεχνολογία πολεμικής αεροπορίας μέσω την αναμετάδοση του τροποποιημένου F-16D X-62A εναντίον ενός λειτουργικού κινητού F-16 σε μια αέρο μάχη. Αυτή η άσκηση ήταν μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας να αξιολογηθεί πώς το μηχανικό μάθημα μπορεί να μετασχηματίσει τον τρόπο με τον οποίο τα μαχητικά αεροσκάφη εμπλέκονται σε μάχη.

Το υλικό που δημοσιεύτηκε από το Ίδρυμα Ερευνών για Την Προχωρημένη Άμυνα (DARPA) δείχνει τα δύο αεροσκάφη να εκτελούν περίπλοκες κινήσεις σε ταχύτητες 1,200 μιλίων ανά ώρα. Τα αυτόνομα αεροσκάφη παρουσίασαν τακτικές άμυνας και επίθεσης και, σε ορισμένες περιπτώσεις, πλησίασαν το ανθρώπινο αεροσκάφος κατά τουλάχιστον 2000 πόδια. Τα βίντεο που δημοσιεύθηκαν στην ιστοσελίδα της DARPA αποκαλύπτουν την προσπάθεια να προχωρήσουν τα όρια της ανθρώπινης – μηχανολογικής συνεργασίας και της αξιοπιστίας του συστήματος.

Καθώς αναλογιζόταν το γεγονός, ο διαχειριστής του προγράμματος Πολεμικής Αεροπορίας της DARPA, Λοχαγός Ράιαν Χέφρον, έδειξε ότι η πρόοδος υπερέβαινε τις προσδοκίες. Παρ’ όλα αυτά, διατηρήθηκαν επιπλέον λεπτομέρειες και ο νικητής της μάχης παραμένει ανακοινώση λόγω ανησυχιών για την εθνική ασφάλεια.

Ο Συνταγματάρχης Τζέιμς Βαλπιάνι, διοικητής του Σχολείου Δοκίμων της Πολεμικής Αεροπορίας των Ηνωμένων Πολιτειών, υπογράμμισε τη δυναμική φύση της μάχης που προκύπτει από τους εναέριους AI πράκτορες που μπορούν να ενημερώνονται ή να αντικαθίστανται ανάμεσα σε αποστολές. Αυτές οι δυνατότητες πιθανόν να επιπλέξουν τις στρατηγικές εναέριους αντιμετωπισμού των αντιπάλων. Οι μεταβολές στο λογισμικό θα μπορούσαν να εφαρμοστούν γρήγορα, ακόμα και κατά την πτήση, κάτι που συνιστά ένα άλμα στη λειτουργική ευελιξία και ευελιξία.

Η εμφάνιση του AI στη μάχη πολεμικής αεροπορίας είναι μέρος των ευρύτερων προσπαθειών της αμερικανικής στρατιωτικής να χρησιμοποιήσει τις πιο σύγχρονες τεχνολογίες για να διατηρήσει ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Ενώ παρουσιάζει υποσχόμενες προσπαθείες για βελτίωση των λειτουργικών ικανοτήτων, αυτές οι εξελίξεις θέτουν ερωτήματα για το μέλλον του πολέμου και το ρόλο της ανθρώπινης λήψης αποφάσεων στο υψηλό-κίνδυνο περιβάλλον του στρατιωτικού συγκρούσεων.

The source of the article is from the blog jomfruland.net

Privacy policy
Contact