Στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης και των chatbots, υπάρχει μια αυξανόμενη πεποίθηση ότι αυτές οι τεχνολογίες μπορούν αβίαστα να αντικαταστήσουν την ανθρώπινη αλληλεπίδραση σε διάφορους τομείς. Ωστόσο, πρόσφατα περιστατικά έθεσαν ερωτηματικά σχετικά με τους περιορισμούς και τους κινδύνους που συνδέονται με την εξάρτηση μόνο από αυτά τα αυτοματοποιημένα συστήματα. Το περιστατικό του chatbot της Air Canada παρέχει ένα εντυπωσιακό παράδειγμα των πιθανών κινδύνων της χρήσης της τεχνητής νοημοσύνης στην εξυπηρέτηση πελατών.
Ο Jake Moffatt, που ήταν σε πένθος για τον θάνατο της γιαγιάς του, ζήτησε πληροφορίες από το chatbot της Air Canada σχετικά με τα τέλη θρήνου. Το chatbot τον συμβούλεψε να αγοράσει ένα εισιτήριο στην πλήρη τιμή και μετά να ζητήσει μερική επιστροφή εντός 90 ημερών. Ο Moffatt ακολούθησε αυτήν την καθοδήγηση και ακόμη κράτησε μια στιγμιότυπη εικόνα της συνομιλίας. Ωστόσο, όταν πλησίασε την Air Canada για την επιστροφή, του ανακοινώθηκε ότι το chatbot παρείχε εσφαλμένες πληροφορίες.
Αυτό το περιστατικό υπογραμμίζει ένα κρίσιμο θέμα με τη γεννητική Τεχνητή Νοημοσύνη, η οποία τροφοδοτεί τους chatbots εξυπηρέτησης πελατών: τη δυνατότητα πρόκλησης παραπλανητικών πληροφοριών ή αυτό που αναφέρεται ως “ουδετερότητες”. Η τεχνητή νοημοσύνη δεν μπορεί να διακρίνει μεταξύ ακριβών και ψευδών πληροφοριών. Μπορεί μόνο να ανακατέψει υπάρχον κείμενο σε πιθανές απαντήσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο χρηματοδοτούμενος από ΤΝ περιεχόμενο μπορεί να αναφέρεται σε ανύπαρκτες πληροφορίες, οδηγώντας σε σύγχυση και απογοήτευση.
Η αντίδραση της Air Canada ήταν εξίσου μπερδεμένη. Αντί να αναλάβει ευθύνες, η αεροπορική εταιρεία κατηγόρησε τον Moffatt για τη μη διασταύρωση των οδηγιών του chatbot με την επίσημη πολιτική της. Η Air Canada υπονοούσε ότι οι πελάτες θα έπρεπε να γνωρίζουν την αναξιοπιστία του chatbot, το οποίο συνεχίζουν να χρησιμοποιούν στον δικό τους ιστότοπο.
Ο Moffatt αρνήθηκε να δεχθεί την αρνητική απάντηση της Air Canada και κατέθεσε μήνυση, κερδίζοντας τελικά την υπόθεση. Η υπεράσπιση της εταιρείας, υποστηρίζοντας ότι το chatbot είναι ένα “ξεχωριστό νομικό πρόσωπο”, είναι μια μπερδεμένη προσπάθεια να απαλλαγεί από την ευθύνη. Είναι αναλογίσιμο να θεωρεί κανείς ένα bot, χωρίς δυνατότητα λήψης αποφάσεων, ως ανεξάρτητο ον που ευθύνεται για τις δράσεις του.
Αυτό το περιστατικό λειτουργεί ως ξυπνητήρι, αποκαλύπτοντας τους πιθανούς κινδύνους της ανεπιφύλακτης εμπιστοσύνης σε συστήματα που λειτουργούν με βάση την τεχνητή νοημοσύνη. Ενώ η τεχνολογία ΤΝ έχει αδιαμφισβήτητα προχωρήσει, δεν μπορεί ακόμα να αντιγράψει τη διακριτική κατανόηση, την ενσυναίσθηση και την κρίση που παρέχει η ανθρώπινη αλληλεπίδραση.
Αντί να βασιζόμαστε αποκλειστικά σε αντιληπτικούς ρομπότ, είναι κρίσιμο να αναγνωρίζουμε τους περιορισμούς της τεχνητής νοημοσύνης και να κατανοούμε ότι δεν μπορεί να αντικαταστήσει τους ανθρώπους. Ενώ η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να βελτιστοποιεί ορισμένες εργασίες, δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ανθρώπινη αίσθηση που είναι απαραίτητη για πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις και κρίσιμη λήψη αποφάσεων.
Είναι απαραίτητο για οργανισμούς και άτομα να προσεγγίσουν την τεχνητή νοημοσύνη με προσοχή, αναγνωρίζοντας τους πιθανούς κινδύνους και λαμβάνοντας υπόψη την ανθρώπινη επίβλεψη και παρέμβαση. Αντί να επικεντρωνόμαστε στην τεχνητή νοημοσύνη ως τη λύση για όλα τα προβλήματά μας, θα πρέπει να επικεντρωθούμε σε συνεργατικές προσπάθειες που αξιοποιούν τα πλεονεκτήματα και της τεχνητής νοημοσύνης και της ανθρώπινης νοημοσύνης για να δημιουργήσουν έναν πιο ισορροπημένο και αποτελεσματικό μέλλον.
Συχνές Ερωτήσεις:
The source of the article is from the blog lokale-komercyjne.pl