Roman Remberبازیگر نیکلاس کیج اخیرا اظهارنظر خود را درباره استفاده پتانسیل هوش مصنوعی (AI) در صنعت سرگرمی منتقل کرده است. کیج در ارتباط با ایده آنچه که مدل AI تصویر او را بعد از مرگ به تکثیر برساند، از ترس و ابهامات قوی صحبت کرد.
در یک گفت‌وگو با یک مجله معروف، کیج اندیشه‌های خود را درباره استفاده از AI در تولید فیلم به اشتراک گذاشت. او عدم قطعیت خود درباره انگیزه‌های پشت اسکن‌های بدنی برای پروژه‌های فیلمی را فاش کرد و با قاطعانه علیه ایده استفاده از همانندی اش به وسیله AI برای “باززنده” کردنش بعد از مرگش مخالفت کرد.
این نگرش انگیزه‌های خودش را بیان کرده است و اظهار نگرانی کره است: “فکر کردن به انتقال تصویر من به یک کامپیوتر، تغییر رنگ چشم‌هایم و اخذ اختیارات از ظاهر من از طریق AI دیجیتال – واقعاً مرا هراسان می‌کند.” کیج بر تنفر خود از استفاده‌ی تصویرش پس از مرگش تأکید داده و اصلیت واقعی ارث یک هنرمند در برابر فناوری پیشرفته را ترکیب کرده است.
کیج که قبلاً اعلام کرده بود که نیازی به بازنشستگی از بازیگری ندارد، تصمیمی در اواخر 2023 گرفت و برنامه دارد که از پرده‌ی زنگوله به‌عقب نشیند. او با کمی طنز، بیان کرده که در چند نقش پشتیبانی و نقش‌های احتمالی اصلی دور از نظرش ادامه دارد و انتقال ناچیزی در مسیر حرفه‌‌اش را پیشنهاد داده است.
بازیگر نیکلاس کیج سوالات هشدار دهنده‌‌ای درباره تأثیر AI در صنعت سرگرمی مطرح کرد.
با توجه به ترس اخیر نیکولاس کیج از استفاده هوش مصنوعی (AI) در صنعت سرگرمی، چندین سوال مهم پیش می‌آید که نوری روشن بر پیامدهای پتانسیلی دستکاری AI می‌اندازند.
یکی از سوالات اساسی این است: چگونه دستکاری AI می‌تواند بر اصالت و سالمت تصویر و ارث یک هنرمند پس از مرگ اثر گذار باشد؟ نگرانی‌های کیج در مورد دستکاری آی در حالت تغییر ظاهر او و استفاده از شباهت او پس از فوت او، یک جدال اساسی درباره محدودیت‌های نوآوری فن‌آوری در حفظ جوهر یک هنرمند پیش می‌آورد.
سوال دیگری که فوریت دارد این است: چه ملاحظات اخلاقی باید برای نظارت بر استفاده‌ی AI در تولید فیلم و بخش سرگرمی وجود داشته باشد؟ مخالفت قاطع کیج با ایده‌ی تکثیر تصویر او به صورت دیجیتال بدون رضایت او، زمینه‌های اخلاقی اطراف تصویر ایجاد شده توسط AI را مشخص می‌کند.
علاوه بر این، حائز اهمیت است که بر این فکر کنیم: چگونه بازیگران و هنرمندان حقوق مالکیت فکری خود را در یک دوره که AI ممکن است بدون تأیید صریح آن‌ها شباهت خود را بازآفرینی کند، حفظ کنند؟ ترس‌های کیج از استفاده‌ی تصویرش بدون رضایت و به شکلی که از دیدگاه هنری اش متفاوت باشد، چالش‌هایی که توسط خالق‌ها برای کنترل تصویر خود در مواجه با فناوری پیشرفته روبرو هستند را بزرگ می‌کند.
هرچند AI پیشرفت‌های سودمندی را در اصلاح صحنه‌های بصری، فرایندهای تولید بهینه شده و پتانسیل فناوری‌های داستان‌های نوآورانه دارد که مرزهای خلاقیت را به چالش می‌کشد. با این حال، معایب آن، مواردی از قبیل مسائل مربوط به رضایت، حریم خصوصی و خطوط پنهان بین واقعیت و محتوای دیجیتال، همانند نگرانی‌های کیج از امکان دستکاری تصویرش به صورت پس از مرگش را در برمی‌گیرد.
پرداختن به این چالش‌های پیچیده به نگاهی حساس نیاز دارد که نوآوری فناوری را با در نظر گرفتن ملاحظات اخلاقی تراز می‌کند تا اطمینان حاصل شود که حقوق هنرمندان و خودمختاری خلاقیت‌شان در یک چشم‌انداز که توسط AI ساخته‌شده است، حفظ می‌شود.
برای کاوش بیش‌تر درباره پیامدهای اخلاقی استفاده از AI در صنعت سرگرمی، خوانندگان ممکن است سایت اخلاق در عمل را الهام‌بخش بیابند، زیرا آن به بررسی تلاقی فناوری و اخلاق در زمینه‌های مختلف می‌پردازد.
