Μια νέα εξέλιξη στην τεχνολογία παρακολούθησης προκαλεί ανησυχίες μεταξύ οργανώσεων υπεράσπισης της ιδιωτικής ζωής σε όλο τον κόσμο. Αντί να επικεντρώνονται σε μέτρα ασφαλείας, προηγμένες κάμερες χρησιμοποιούνται τώρα για την ανίχνευση και εγγραφή συναισθημάτων και συμπεριφορών σε δημόσιους χώρους. Αντί να βελτιώνουν την ασφάλεια, αυτές οι κάμερες εισβάλλουν στην προσωπική ιδιωτικότητα παρακολουθώντας και αναλύοντας τα συναισθήματα και τις ενέργειες των ατόμων.
Σε ένα πρόσφατο παράδειγμα, ένα μεταφορικό σύστημα σε μια μεγάλη πόλη έχει εφαρμόσει τεχνητή νοημοσύνη αναγνώρισης συναισθημάτων χωρίς δημόσια διαβούλευση. Καθώς οι επιβάτες περνούν από τα τζάμια εισιτηρίων, οι κάμερες καταγράφουν τις εκφράσεις του προσώπου τους και μεταδίδουν τα δεδομένα για ανάλυση. Αυτή η επεμβατική τεχνολογία έχει προκαλέσει συζήτηση σχετικά με τις ηθικές επιπτώσεις και την νομιμότητα τέτοιων εφαρμογών σε δημόσιους χώρους.
Η τεχνολογία αναγνώρισης συναισθημάτων έχει αντιμετωπίσει κριτική για τη δυνητική κατάχρησή της και την παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Ενώ μερικοί υποστηρίζουν ότι επιτρέπει καλύτερη συλλογή δεδομένων και παρακολούθηση, άλλοι εκφράζουν ανησυχίες για την ακρίβειά της και τον αντίκτυπο στις ατομικές ελευθερίες. Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η εξάρτηση από την τεχνολογία αναγνώρισης συναισθημάτων μπορεί να οδηγήσει σε διακρίσεις και να επιδεινώσει τις υφιστάμενες κοινωνικές ανισότητες.
Παρά τη συζήτηση που συνεχίζεται γύρω από την τεχνολογία αναγνώρισης συναισθημάτων, παραμένει η ανάγκη για διαφάνεια και ευθύνη στην εφαρμογή της.
The source of the article is from the blog macnifico.pt