تصور همزیستی یکپارچه انسانها و هوش مصنوعی
همانطور که بشر با هوش مصنوعی (AI) در یک سفر تکاملی منحصر به فرد شروع به سفر میکند، فکرها به مفهوم همزیستی بین دو جانشین به طور خاص میپردازد. اگرچه پیچیدگیهای توسعه AI، مانند ظهور مدلهای بزرگ زبان (LLMs) و پیشرفتهای چشمگیر آنها به خوبی مستند شدهاند، هنوز نیاز به بررسی پیامدهای گستردهتری وجود دارد.
یکی از تازهترین معرفیهای ارائه شده توسط شرکت Sakana AI، با عنوان “ترکیب مدلهای تکاملی” از الگوریتمهای تکاملی برای ترکیب چندین مدل یادگیری برای استخراج راهکارهای AI قویتر استفاده میکند. این توسعه نه تنها یک قدم تکاملی در AI را نشان میدهد، بلکه به شدت به یک دوره اشاره میکند که استعداد شناختی AI توانایی متوسط انسان را فراتر میرساند.
پتانسیل تکامل بشر تاکنون بالاگرفته
با توجه به زیستشناسی، شواهدی از تکامل سازگار در انسانها وجود دارد، که قابلیتهای غواصی مردم Bajau به عنوان مثال اصلی از نتایج تکامل متنوع گونه ما است. این اختلافات، که اغلب در تواناییهای فیزیکی یا شناختی قابل مشاهده هستند، از تعامل پیچیدهای بین انسانها و محیط آنها منشا میگیرند.
جالب است که به جانب این تکاملهای زیستی، تکامل اجتماعی و فرهنگی نیز وجود دارد، که توسط مفهوم میمها نماینده شده است. همچنین، در حوزه یکپارچهسازی فناوری با زندگیمان، یکی از چشماندازهای تابآور، رابطههای مغز-ماشین (BMIs) است که امکان ارتباطات جدید با فضاهای دیجیتال و پیشرفت تواناییهای مغزی انسان را فراهم میکند.
تکامل متمرکز مغز
ساختار مغز ما و رابطه آن با بدن به طور مفصل مورد مطالعه قرار گرفتهاند و اثار توضیحی زیادی برای مراجعه فراهم آمده است. اینها نشان میدهند که طیف قابل توجهی برای پیشرفت مغزی وجود دارد. چیزی که جوهر فکر، آگاهی، زبان و حافظه است، نتیجه فرایندهای مغزی است که هنوز به طور کامل تفسیر نشدهاند.
پژوهشگران سعی در پی بررسی این توابع شناختی سطح بالا از طریق مطالعات عصبی و آناتومیکی، و همچنین رویکردهای سازندگان برای تقلید هوش مانند AI دارند. پیشرفت آشکار است، اما اوج درک هنوز دور است.
مراکزی همچون آزمایشگاه Edward Chang در دانشگاه UCSF رهبری را در پژوهشهای مربوط به روابط مغز-ماشین بر عهده دارند، یک حوزه که اصولاً بر روی توابع شناختی و حرکتی تمرکز دارد. اما دستیابی به یک رابط مغز-ماشین “واقعی” برای تفکرات، زبان و حافظه نیازمند درک عمیقی از رمزگذاری و رمزگشایی مکانیسمهای مغزی است.
با روشهای مختلف وارد و غیر وارد – از الکترودهای قشری تا فناوریهای نوظهور مانند ‘استنترود’، پژوهشگران تلاش میکنند تا با دقت بیشتر فعالیت مغزی را اندازهگیری و تنظیم کنند. اشتیاق زیادی برای ادغام اطلاعات چندگانه با سامانههای AI در آینده وجود دارد، با تصور پیشرفتهای انجام شده در حوزه مهندسی عصبی.
همچنین با پیگیری تعریف پیشرفتهای از BMIs و درک ارزشهایش، وجود فرصتها و حقیقت متوقف نیست، و البته در حالی که پژوهشهای موجود در حوزه BMIs زیر پارادایمهای فعلی پیشرفت میکند، انتظار میرود دیدگاههای الهامبخش در حین گسترش این رشته بینرشتهای آشکار شود.
پرسشهای مهم در حوزه نوروتکنولوژی و AI:
– چه نگرانیهای اخلاقی باید با پیشرفت نوروتک و AI مورد توجه قرار گیرند؟
انگیزههای اخلاقی شامل موضوعات حریم خصوصی مربوط به دادههای جمعآوری شده توسط رابطهای مغز-ماشین، امکان سوءاستفاده از تواناییهای شناختی پیشرفته، امکان بیشتر تفاوتهای اجتماعی و عواقب اخلاقی تغییرات در احساسات یا تفکر انسان را شامل میشود.
– چگونه میتوانیم امنیت دستگاههای نوروتک را در برابر هک یا سوءاستفاده اطمینانبخش کنیم؟
اجرای تدابیر پیشرفته سایبری بسیار اساسی است برای حفاظت در برابر هک، دسترسی غیرمجاز به دادهها و دستکاری دستگاههای نوروتک که به طور مستقیم با مغز انسان تعامل دارند.
– چه خطرات بهداشتی مرتبط با استفاده بلندمدت از دستگاههای نوروتک نفوذی وجود دارد؟
خطرات عفونت، آسیب بافت یا پاسخهای ایمنی ضدگی با استفاده از دستگاههای تصاویر فعال، همچنین اثرات بلندمدت در حال حاضر نامعلوم بر عملکرد مغز.
چالشهای کلیدی:
– پیچیدگی فنی: جزئیات پیچیده مغز انسان و فرآیندهای شناختی هنوز در حال درک هستند، که ایجاد نوروتک که میتواند به طور موثر با این توابع تعامل کند و آنها را ارتقا دهد یک چالش قابل توجه است.
– ادغام بین رشتهای: پژوهشهای نوروتک نیازمند همکاری در طول علوم اعصاب، علوم کامپیوتر، AI، مهندسی و رشتههای دیگر است که چالشهای لجستیکی و ارتباطی را ارائه میدهند.
– حریم خصوصی و امنیت داده: بررسی دادههای عصبی حساس نگرانیهای قابل توجهی راجع به حریم خصوصی و امنیت اطلاعاتی دارد که باید با دقت مدیریت شوند.
جدالها:
– تقسیمبندی اجتماعیاقتصادی: نگرانی وجود دارد که پیشرفتهای نوروتک و AI ممکن است تفاوتهای اجتماعی-اقتصادی را گستردهتر کند، که تواناییهای ارتقاء یافته را به کسانی که توانایی خرید آنها را دارند میدهد در حالی که گروههای آسیبپذیر را از جامعه جدا میکند.
– عدم وضوح در شخصیت و عملبرد: قابلیت افزودن شناختی و احساسی انسان ممکن است به بحثهای فلسفی و حقوقی درباره ذات شخصیت و عملبرد افراد با نوروتک یکپارچه منجر شود.
مزایا:
– ارتقاء تواناییهای شناختی: رابطهای مغز-ماشین و دیگر نورتکنولوژیها ممکن است قابلیتهای حافظه، یادگیری و حتی ارتباط مستقیم با کامپیوترها را افزایش دهند.
– بهبودهای پزشکی: نوروتک ممکن است فرصتهای جدیدی برای درمان اختلالات و بیماریهای عصبی مانند بیماری پارکینسون، صرع یا افسردگی فراهم کند.
معایب:
– خطرات بهداشتی: نوروتک نفوذی ممکناست خطراتی از قبیل عفونتها و مشکلات دیگر ناشی از جراحی داشته باشد.
– پیامدهای اخلاقی و اجتماعی: تغییر در شناخت و رفتار انسان از طریق فناوری سوالات اخلاقی مختلفی را به میان میآورد، از جمله احتمال از دست دادن حریم خصوصی و عملبرد فردی.
برای خوانندگانی که علاقهمند به اطلاعات بیشتر در مورد هوش مصنوعی هستند، میتوانم پیشنهاد کنم که به صفحه اصلی انجمن آمریکایی هوش مصنوعی (AAAI) و BRAIN Initiative برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد پروژههای تحقیقاتی مغز مراجعه کنند. این حوزهها به عنوان منابع معتبر شناخته میشوند و باید موثقیت فعلی URLها را تایید کنید.
The source of the article is from the blog rugbynews.at