دانشمندان از هوش مصنوعی برای پیشرفت در انرژی تمیز استفاده می‌کنند
یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه پرینستون ایالات متحده به گامی ابتکاری در جستجوی انرژی تمیز و تقریباً بی‌نهایت از طریق انبساط هسته‌ای رسیده است. از توانایی‌های هوش مصنوعی (AI) بهره‌بردی، آن‌ها یکی از دشوارترین جنبه‌های انرژی انبساطی یعنی پایداری پلاسما را تحت کنترل گرفته‌اند.
سیستم هوش مصنوعی توسعه داده شده توسط تیم پرینستون برای پیش‌بینی و کنترل کردن ناپایداری‌های پلاسما در حین واکنش‌های انبساطی طراحی شده است. این یک گام حیاتی به سمت امکان‌پذیر کردن استفاده از انرژی انبساطی به مقیاس بزرگ است.
رویکرد هوش مصنوعی به حفظ واکنش‌های انبساطی
با تحلیل داده‌ها از آزمایش‌های گذشته، محققان یک هوش مصنوعی را برنامه‌ریزی کرده‌اند تا یک سیاست کنترلی پویا را تدوین کند. این سیاست تحت کنترل هوش مصنوعی است که وضعیت پایدار پلاسما را به بهترین شکل در شرایط واقعی بهینه می‌کند.
سرپرست پروژه، فیزیک‌دان اگمن کولمن از آزمایشگاه فیزیک پلاسمای پرینستون، بر دو قابلیت یادگیری و تطبیق هوش مصنوعی تأکید کرد. این موضوع بازداشت قابل توجهی از مدل‌های سنتی است که فقط به اطلاعات مبتنی بر فیزیک اعتماد می‌کنند.
این دستاورد نه تنها توانایی پتانسیل هوش مصنوعی در حل چالش‌های علمی پیچیده را تأیید می‌کند، بلکه انسان را یک گام نزدیک‌تر به بهره‌وری از قدرت انرژی هسته‌ای می‌برد. این منبع انرژی تمیز که باعث شباهت به واکنش‌های داخلی خورشید می‌شود، می‌تواند نحوه تأمین نیازهای انرژی رو به افزایش جامعه بدون بیشتر آسیب رساندن به محیط زیست را تحول بخش کند.
سوالات کلیدی و پاسخ‌ها:
ب: چه چالش‌های اساسی در دستیابی به انبساط هسته‌ای پایدار وجود دارد؟
پ: چالش‌های کلیدی شامل حفظ پایداری پلاسما، دستیابی به خروجی انرژی ناخالص مثبت (بیشتر از انرژی مصرفی) و توسعه موادی هستند که می‌توانند شرایط بی‌نظیر در داخل یک واکنشگر انبساطی را تحمل کنند.
ب: چه اختلافاتی با انبساط هسته‌ای همراه است؟
پ: اختلافات اصلی درباره قابلیت و کارآمد بودن انبساط به عنوان منبع انرژی است. منتقدان می‌گویند که سرمایه‌گذاری بزرگ و چالش‌های علمی بیش از فایده‌های بالقوه آن را پوشش می‌دهد. علاوه بر این، نگرانی‌هایی درباره پراکندگی هسته‌ای و مدیریت هر گونه پسماند رادیواکتیو تولیدی وجود دارد.
ب: چه مزایا بر دیگر اشکال انرژی دارد؟
پ: انبساط هسته‌ای چندین مزیت دارد:
– تأمین سوخت فراوان: انبساط از ایزوتوپ‌های هیدروژن (دووتریوم و تریتیم) استفاده می‌کند که فراوان هستند یا می‌توانند از لیتیم پرورش داده شوند.
– حداقل پسماند رادیواکتیو: انبساط مقدار قابل ملاحظه‌ای کمتر پسماند رادیواکتیو بلند مدت تولید می‌کند نسبت به انشعاب.
– بدون گازهای گلخانه‌ای: انبساط اکسید کربن یا سایر گازهای گلخانه‌ای تولید نمی‌کند.
– بازدهی انرژی بالا: انبساط پتانسیل برای تولید مقدار زیادی انرژی از مقدار کمی سوخت دارد.
ب: چه معایب یا چالش‌هایی برای انبساط هسته‌ای وجود دارد؟
پ: معایب شامل:
– پیچیدگی فناوری: واکنشگرهای انبساطی بسیار پیچیده هستند و نیازمند مهندسی و فناوری پیشرفته هستند.
– هزینه‌های اولیه بالا: سرمایه‌گذاری اولیه برای فناوری انبساط بسیار زیاد است و هنوز نمی‌دانیم آیا می‌تواند در رقابت با منابع انرژی دیگر هزینه‌پایه شود یا خیر.
– آزمون در مقیاس تجاری: هنوز هیچ واکنشگری از انبساط با مقیاسی که انرژی بیشتر از مصرف آن تولید کند، عمل نکرده است.
– آسیب اشعه: اشعه نوترون از واکنش‌های انبساط، قطعات واکنشگر را دچار آسیب می‌کنند و آن‌ها را شکننده و رادیواکتیو می‌کنند.
مزایای هوش مصنوعی در انبساط:
– هوش مصنوعی می‌تواند به سرعت حجم زیادی از داده‌ها را تجزیه و تحلیل کرده و یاد بگیرد که فرآیندهای پیچیده مانند پایداری پلاسما را پیش‌بینی و کنترل کند.
– می‌تواند به شرایط تغییر کننده در زمان واقعی تطبیق یابد و پتانسیل بهبود کارایی و ایمنی واکنشگرهای انبساط را بسیار افزایش دهد.
لینک‌های مربوط:
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره انبساط هسته‌ای و هوش مصنوعی، می‌توانید به این دامنه‌های مرتبط مراجعه کنید:
– وزارت انرژی ایالات متحده
– آزمایشگاه فیزیک پلاسمای پرینستون
– سازمان بین‌المللی انرژی اتمی
لطفاً این پیوندها را برای جدیدترین توسعه‌ها بررسی کنید، چرا که حوزه انبساط هسته‌ای و هوش مصنوعی به سرعت پیشرفت می‌کند.
The source of the article is from the blog trebujena.net