صعود هوش مصنوعی (AI) آییننامهگذاری را ترغیب به راندن دوره فوق بیست سالهای از مواد معدنی حیاتی میکند، زیرا نیازهای انرژی مراکز داده AI جدید فشار روی زنجیرههای تأمین جهانی را تشدید کرده است که از پیش روی چالش تأمین صفر انتشار برای تحقق اهداف زیست محیطی است. تحلیل گروه Oregon به نام “هوش مصنوعی و فوق بیست معدنی حیاتی” نشان میدهد که این افزایش درخواست توسط ترکیب قوی از شرکتهای تکنولوژی، تقاضای مصرفکننده و کسب و کار، و حمایت دولتی که متعهد به حفظ بازه جهانی است، تقویت میشود.
همانطور که در مطالعه بررسی شده است، دنیا در آستانه دورهای تغییرآفرین است که بوسیله AI پیشبرده میشود. این فناوری قدرتمند صنایع از بهداشت تا مالی، حمل و نقل تا تولید شکل میدهد. رشد نمایی AI باعث افزایش درخواست برای مواد خام میشود. در حالی که الگوریتمها به عنوان مغز AI عمل میکنند، انرژی و مواد معدنی حیاتی عضله آن هستند: اجرای مدلهای AI نیاز به قدرت محاسباتی قابل توجه دارد که منجر به نیاز بیشتر به انرژی میشود، در حالی که ساخت مراکز داده بزرگ و تولید تراشههای نیمههاهنگی بدون مواد معدنی حیاتی غیر ممکن است.
افزایش نمایی دربرنامههای AI، از خودروهای خودران تا شبکههای هوشمند، از کشاورزی دقیق تا کشاورزی گسترده، و رباتیک پیشرفته، نشانگر میدهد تا چه حد فناوریهای حاکم بر AI از هر زاویه از جامعه مدرن تحت تأثیر قرار میگیرند. در این زمینه، زنجیرههای تأمین مواد معدنی حیاتی، که از پیش روی چالشهای روزافزون به دلیل نیازهای انتقال انرژی و دستورالعملهای صفر انتشار بهره برده اند، میبایست حتی بیشتر درفشار قرار گیرند.
تأمین در حال تقارن برآورده کردن نیاز گزارش بررسی میکند که سالها از سرمایهگذاری ناکافی در معادن جدید، تأمین تمرکز شده و فرآیند در مناطق پرخطر، و افزایش نیاز به مواد برای رسیدن به تأمین صفر انتشار، منجر به یک تأمین میشود که با نیاز بالقوه AI، که تنها به تازگی شروع به شناخت کامل شدهاست، سر و کار دارد.
شرکتهای فناوری بزرگ شرطهایی به میلیاردها دلار برای مراکز داده جدید میبندند – با امازون که قرار است در طی ۱۵ سال آینده ۱۵۰ میلیارد دلار هزینه کند – زیرا از مشکلات مواجه با آرمانهای رشد AI خود هستند. تحقیق نشان میدهد که ترکیبی از سودهای شرکتهای معتبر، پیشرفتهای فناورانه، دستورالعملهای محیطی، و فشار مصرفکننده، همهی دیوارههای سرمایهگذاری در سراسر بخش را فتح خواهد کرد، حتی کسانی که اهداف صفر انتشار را موانع زننده میدانند.
واقعیتهای مرتبط با موضوع:
– مواد معدنی حیاتی مورد بحث شامل عناصر خاکهای نادر، لیتیوم، کبالت، نیکل، مس، و دیگرانی هستند که اساسی در فناوری باتری، سامانههای انرژی تجدیدپذیر، و الکترونیک هستند.
– چین در حال حاضر پایه تامین جهانی بسیاری از مواد معدنی حیاتی را کنترل میکند، که در مورد ۸۰ درصد بازار خاکهای نادر صحبت میکند که نگرانیهای جغرافیایی بیشتری را به وجود میآورد.
– انقلاب خودروهای برقی (EV)، بخشی از انقلاب AI گستردهتر، همچنین بازدهی مواد معدنی حیاتی را افزایش میدهد زیرا باتریهای EV نیازهای قابل توجهی به لیتیوم، نیکل، کبالت، و مواد دیگر دارد.
– بازیافت و بهبود مواد معدنی حیاتی از محصولات انتهای عمر، برای برآورده کردن نیازها به شکل پایدار و کاهش وابستگی به معدنکاری سرکهای، هرچه بیشتر مهم میشود.
– جستجویی مداوم برای مواد جایگزینی که میتوانند بخشی از مواد کمرقیق یا مقدار مورد نیاز را کاهش دهند وجود دارد.
سوالات کلیدی:
– چطور میتوان زنجیرههای تأمین برای مواد معدنی حیاتی را متنوع کرد و خطرات جغرافیایی را کاهش داد؟
این تنوع میتواند از طریق توسعه معادن در کشورهای سیاسیای پایدار، افزایش نرخ بازیافت، و تحقیقات در مورد مواد جایگزین که ممکن است مواد معدنی حیاتی را جایگزین کنند یا استفاده از آنها را کارآمدتر کنند، حاصل شود.
– چه تأثیرات زیستمحیطی استخراج بیشتر برای مواد معدنی حیاتی دارد؟
افزایش استخراج میتواند تأثیرات زیستمحیطی قابل ملاحظهای را شامل گردد، شامل ویرانی محیط زیست، آلودگی آب، و افزایش انتشار دیاکسید کربن. بنابراین، روشهای معدنی پایدار و دستورالعملهای زیستمحیطی سخت الزامیاند.
– دولتی چه نقشی در اطمینان از تأمین امن مواد معدنی حیاتی ایفا میکند؟
سیاستهای دولتی مانند اتحادیههای استراتژیک منابع، سرمایهگذاری در معادن داخلی، و حمایت از تحقیق و توسعه میتوانند اطمینان از تأمین امن و پایدار این منابع ضروری را فراهم کنند.
چالشها و اختلافات کلیدی:
– نگرانیهای زیستمحیطی: استخراج و پردازش مواد معدنی حیاتی میتواند منجر به ویرانی محیطزیست شود. یافتن راههای کاهش این تأثیرات چالش قابل توجهی است.
– ضعفهای زنجیره تأمین: ترکیز پردازش مواد معدنی حیاتی در برخی کشورها، مستعد بودن به بحرانهای تجاری و تنشهای جغرافیایی را ایجاد میکند.
– محدودیتهای فناوری: فناوریهای بازیافت فعلی هنوز قادر به بازیابی کارآمد تمام مواد معدنی حیاتی نیستند و این موضوع نیازمند تحقیق و توسعه بیشتر است.
مزایا و معایب انقلاب AI در زمینه مواد معدنی حیاتی:
مزایا:
– فناوریهای مبتنی بر AI میتوانند منجر به بهبودهای قابل توجهی در کارآمدی و تولیدی در بخشهای مختلف شوند.
– فشار بر AI میتواند تواناییهای فناوریایی را بالا ببرد که ممکن است به استفاده مستدامتر و کارا آن از منابع منجر شود.
– AI میتواند فرآیندهای نقشهبرداری و کشف بهتری برای ذخیرههای معدنی فراهم کند، که میزان بازدهی را افزایش میدهد و تأثیر زیستمحیطی را کاهش میدهد.
معایب:
– افزایش درخواست برای مواد معدنی حیاتی ممکن است منجر به ویرانی زیستمحیطی شود اگر به صورت پایدار مدیریت نشود.
– ایجاد وابستگی بیش از حد به منابع نیازمند برای مواد معدنی حیاتی ممکن است منجر به اختلالات در زنجیره تأمین شود.
– افزایش پسماندهای الکترونیکی ناشی از تغییر سریع فناوری میتواند چالشهای دفع و بازیافت ایجاد کند.
برای دریافت دیدگاه بیشتر دربارهی صنعت و روندهای بازار، میتوانید اطلاعات را در دامنههای معتبری مانند:
Bloomberg
Reuters
The Wall Street Journal
ادامه دهید تا از بازرسی کامل برای تحقیق در مورد جزئیات خاص اطمینان حاصل کنید، زیرا منظر فناوری و تجارت جهانی به طور مداوم در حال تغییر است.
The source of the article is from the blog macnifico.pt