سکانتا کاتارینا در حال شاهد بودن یک رویکرد نوین در صحنه سیاسی است زیرا رئیس مجلس نمایندگان ایالت، مائورو د نادال از جنبش دموکراتیک برزیل (MDB)، استراتژی‌های کمپین نوآورانه را به خود گرفته است. بطور چشمگیر، د نادال اولین سیاستمدار امسال است که از یک آواتار مبتنی بر هوش مصنوعی به عنوان یک رسانه برای منتشر کردن محتوای سیاسی خود استفاده می کند.
اما اگرچه د نادال خود در مسابقه انتخاباتی کنونی شرکت نمی کند، استفاده نوآورانه او از این فناوری پیشرفته منتظر شده است که سایر نامزدهایی که به دنبال انتخاب شدن هستند، الهام بخش خواهد بود. پیاده سازی یک آواتار مبتنی بر هوش مصنوعی به عنوان بخشی از یک کمپین سیاسی گام مهمی است و ممکن است باعث تغییر شکل تاکتیک‌های کمپین شده و با فراهم کردن بالاتر از هر زمان دیگری از ارتباط دیجیتالی با جامعه رأی‌دهنده، موجب ترسیم مرز آی‌دی کنونی شود.
این نماینده مجلس نیز بحث‌هایی در مورد پیامدهای گسترده‌تر استفاده از چنین فناوری‌هایی در کمپین‌های سیاسی را به وجود آورده‌است و اهمیت بررسی استفاده اخلاقی از هوش مصنوعی در دیالوگ‌های عمومی را بیان کرده‌است.
همچنین، زمینه سیاسی با ادغام تکنولوژی‌های پیشرفته به طوری که ادامه خواهد یافت، موفقیت این روش‌های نوآورانه به نظر می‌رسد که توسط سیاستمداران و برنامه‌ریزان کمپین به طور جهانی مشاهده و تجزیه و تحلیل خواهد شد. به همین حال، جمعیت‌های علاقه‌مند می‌توانند با تماشای آواتار هوش مصنوعی در حال اجرا از طریق محتوای اشتراکی د نادال در فضای اینترنتی، شاهد آن باشند.
سوالات کلیدی و پاسخ‌ها:
1. چه کاربردهای بالقوه‌ای دارند برای AI avatars در کمپین‌های سیاسی؟
آواتارهای AI می‌توانند برای انواع مختلفی از مقاصد در کمپین‌های سیاسی استفاده شوند، از جمله منتشر کردن پیام‌های کمپین، نمایندگی مجازی‌تر جانشین در مکان‌هایی که نمی‌توانند حضور فیزیکی داشته باشند و برقراری ارتباط تعاملی با رأی‌دهندگان.
2. چگونه استفاده از آواتارهای AI تأثیری بر ارتباط رأی‌دهنده‌ها دارد؟
آواتارهای AI می‌توانند با فراهم کردن یک روش نوآورانه و تعاملی برای جمعیت رأی‌دهنده، بر افزایش ارتباط رأی‌دهنده‌ها تأثیرگذار باشند. آن‌ها قابل دسترسی در طول شبانه روز هستند و ارتباطات شخصی شده ارائه می‌دهند.
3. چه نگرانی‌های اخلاقی مرتبط با استفاده از AI در سیاست‌ها وجود دارد؟
نگرانی‌های اخلاقی شامل تلاش برای دستکاری پیام‌ها، ایجاد دیپ‌فیک‌ها یا توزیع اطلاعات غلط می‌تواند باشد. همچنین مسئله شفافیت و اینکه آیا رأی‌دهندگان همیشه از این آگاه که با یک AI روبرو هستند به جای یک انسان، نیز مطرح است.
4. چگونه سیاستمداران دیگر به معرفی آواتارهای AI در کمپین‌ها واکنش نشان خواهند داد؟
سیاستمداران دیگر ممکن است این نوآوری را به عنوان فرصتی برای ارتباط با رأی‌دهندگان مشابه ملاحظه کنند، یک نهاد به سمت استراتژی‌های کمپین دیجیتالی بیشتر تحریک کنند. با این حال، برخی ممکن است به اصالت ارتباطات پرسش کنند و نگرانی‌هایی در مورد سوءاستفاده‌های پتانسیلی بیان کنند.
چالش‌ها و اختلافات کلیدی:
– پیاده سازی آواتارهای AI در سیاست‌ها ممکن است مواجهه با روش‌های کمپین سنتی را زیر سوال ببرد و نیاز به تدابیر تنظیمی جدیدی برای اطمینان از عدالت و شفافیت داشته باشد.
– مسائل اخلاقی بسیار مهم هستند، به خصوص در رابطه با ردیابی صحت اطلاعات داده شده توسط آواتارهای AI و توانایی سوءاستفاده از آن‌ها.
– حفظ اعتماد رأی‌دهنده‌ها و حفظ ارتباط شخصی بین سیاستمداران و منتخبینشان نیز ممکن است چالش‌ها را ایجاد کند.
مزایا و معایب:
مزایا:
– افزایش ارتباط از طریق یک رسانه نوآورانه.
– قابلیت رسیدن به جمعیت گسترده‌تر، به ویژه گروه‌های جوان و فناور.
– منتشر کردن سریع‌های مواد کمپینی با قیمتی که ممکن است پایین‌تر باشد نسبت به روش‌های سنتی.
معایب:
– خطر برقراری ارتباطات غیرفردی که باعث ایجاد شکاف میان رأی‌دهندگان شود.
– چالش‌های مربوط به فناوری مانند خلل‌ها یا خطاهای داخلی در AI که ممکن است بر معتبریت کمپین تأثیر گذار باشد.
– نگرانی‌های اخلاقی درباره حریم خصوصی داده‌ها، اطلاعات غلط و احتمال سوءاستفاده.
پیوندهای مرتبط پیشنهادی:
برای اطلاعات بیشتر در زمینه‌های مرتبط با AI در سیاست، این دامنه‌ها را پیشنهاد می‌کنیم:
– AI Global: یک سازمانی که بر اخلاق AI و سیاست‌گذاری جهانی تمرکز دارد.
– OECD: سازمان همکاری و توسعه اقتصادی که چارچوب‌های سیاست AI را بحث می‌کند.
– سازمان ملل: سازمان ملل در مورد پیامدهای AI به مقیاس جهانی، از جمله اخلاق و سیاست بحث می‌کند.
مهم است که توجه داشته باشیم که در حالی که فناوری خود بی‌طرف است، استفاده‌هایی که از AI در سیاق‌های سیاسی انجام می‌شود، با مجموعه قابل توجهی از چالش‌ها همراه است. این موارد نه تنها به کارایی کمپین‌ها مربوط است بلکه به پیامدهای گسترده‌تر جامعه مانند حفظ حریم خصوصی، استفاده اخلاقی و افزایش خطر تبعیضات ممکن است شامل شود. به طوری که نهادهای سیاسی باید برای حفظ اعتماد عمومی و صحت فرایند انتخابات، نوآوری را با پاسخگویی ترکیب کنند.
The source of the article is from the blog zaman.co.at