با ظهور چت‌بات‌های پیچیده از شرکت‌های فناوری معتبر مانند گوگل، متا، و OpenAI، یک نگرانی اساسی به وجود آمده است. این سیستم‌های هوش مصنوعی پیشرفته توانایی چشمگیری دارند که نه تنها اطلاعات، بلکه منابع کامل را از هوای ناچیز به دامنه بیرون بیاورند و تا زمانی که به یک نگاه به نظر حقیقت بپسندند، ابراز واکنش‌های جالبی دارند. این خصوصیت نگران‌کننده‌ای است که ممکن است به وقوع حوادث شادکامی در زمینه‌های بی‌خطر مانند آشپزی منجر شود، جایی که توصیه‌های آشپزی چیت‌بات ممکن است منجر به تهی‌الاذقی یک غذا شود، اما هیچ تا‌زه‌ای در این میان صورت نگیرد.
اما موضوع بسیار نگران‌کننده‌تر است زمانی که این چت‌بات‌ها به زمینه‌های حیاتی مانند حوزه پزشکی وارد می‌شوند. در حوزه بهداشت، اعتماد به اطلاعات دقیق و قابل اطمینان امری حیاتی است. توانایی یک بات در اختراع مشورت پزشکی یا داده‌های غلط، و حتی نقل از منابع خیالی، می‌تواند منجر به پیامدهای آسیب‌زایی شود. مراقبان بهداشتی و ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی ممکن است گول خورده و باتوان فریب‌های ایجاد‌شده توسط چت‌بات‌ها به وقوع خطاهای پزشکی جدی بیافتد.
یافتن یک راه‌حل برای این مسئله چالش بزرگی را ایجاد می‌کند. در حالی که این سیستم‌های هوش مصنوعی در ردیف زندگی‌های روزمره قرار می‌گیزند، تضمین اعتبار و دقت آن‌ها امری حیاتی است. بنابراین، صنعت فناوری با چالش فوری توسعه مکانیسم‌ها یا چکی‌پوینت‌ها برای پیشگیری از گسترش اطلاعات ساختگی توسط چت‌بات‌ها، به‌منظور حفظ ارزشها و مشورت‌های ارائه‌شده در زمینه‌های حساس و بازی‌گشا مانند پزشکی روبرو است.
یکی از سوالات اساسی مطرح شده از مخاطرات ارتباطی با محتوای تولیدی توسط هوش مصنوعی این است: چگونه می‌توانیم مخاطرات اطلاعات ساختگی را کاهش دهیم در حالیکه از مزایایی که هوش مصنوعی ارائه می‌دهد برخوردار شویم؟
برای پاسخ به این سوال، می‌توان استراتژی‌های متعددی را به کار گرفت:
– آموزش قوی: سیستم‌های هوش مصنوعی باید بر دیتاست‌های تایید شده و باکیفیت آموزش داده شوند و باید پروتکل‌هایی در اختیار داشته باشند که به آن‌ها اجازه دهد اطلاعات را مرجع و متقابلاً از طریق بانک‌های اطلاعاتی قابل اعتماد بررسی کنند.
– نظارت انسانی: نظارت انسانی حیاتی است، به خصوص در زمینه‌هایی مانند پزشکی. محتوای تولیدی توسط هوش مصنوعی می‌تواند قبل از استفاده یا انتشار توسط کارشناسان بازبینی شود.
– شفافیت: هوش مصنوعی باید طراحی شود تا ماهیت غیرانسانی خود و امکان خطا در خروجی آن را اعلام کند. باید نیز منبع داده‌های خود را در صورت امکان ارائه دهد.
– تنظیمات و استانداردها: تعیین استانداردها و مقررات از جنبه صنعتی می‌تواند کمک کند تا اطمینان حاصل شود سیستم‌های هوش مصنوعی به طور مسئولانه ایجاد و استفاده شوند.
چالش‌ها و انتقادات اصلی عبارت است از:
– برقراری فهم هوش مصنوعی از مفهوم و پیچیدگی زبان انسانی.
– تعادل بین کارایی ارائه شده توسط هوش مصنوعی و خطرات احتمالی انتشار اطلاعات غلط.
– آدابیاتی که محدودیت‌های اخلاقی ایجاد شده توسط هوش مصنوعی برای ایجاد محتوای معقول ولی غیردرست.
– برقراری خطوط مشخص از مسئولیت پذیری هنگامی که هوش مصنوعی اطلاعات مضر انتشار می‌دهد.
مزایا محتوای تولیدی توسط هوش مصنوعی شامل:
– کارایی و قابلیت مقیاس پذیری در ایجاد و انتشار اطلاعات.
– اتوماسیون وظایف روتین، که می‌تواند زمان و منابع را صرفه‌جویی کند.
– شخصی شدن محتوا به منظور بهتر سازی نیازهای کاربران فردی.
معایب این پدیده شامل:
– خطر گسترش اطلاعات غلط به علت نادقیقی هوش مصنوعی تولیدی.
– نگرانی‌های اخلاقی درباره انتشار محتوا بدون مشارکت و یا رضایت انسان.
– قابلیت اندک در تمایز نهادینه محتوای انسانی و موجودی، که می‌تواند به مشکلات اعتماد منجر شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره هوش مصنوعی و پیامدهای گسترده تر آن، می‌توانید به حوزه‌هایی مانند اخلاق هوش مصنوعی و سیاست فناوری مراجعه کنید. ارتباطاتی به این دو حوزه برای تحقیقات بیشتر (با فرض اینکه URLهای آن‌ها معتبر است) عبارت است از:
– کنفرانس اخلاق و جامعه هوش مصنوعی
– موسسه مهندسی برق و الکترونیک (IEEE)
The source of the article is from the blog newyorkpostgazette.com