مرکز فرهنگی کپدپرا معرض عکاسی جذابی را رونمایی کرد
یک داستان تازه در شهر کوچک کاپدپرا شکوفا شده است، جایی که مرکز فرهنگی ملیس کورساچ در تاریخ 12 آوریل درب‌های خود را برای نمایشگاه جالب “نورهای مدیترانه” باز کرد. این سفر تصویری، تولید شده توسط عکاس محلی جوآمه کابر و شخصیت یونانی معروف ایلای اتاناسون، بیننده را در یک سفر تصویری به سرزمین‌های یونان و بالیاریک می‌برد و زیبایی و تشابه‌های شگفت‌انگیزی از مناظر ساحلی آن‌ها را جشن می‌گیرد.
اندازه‌گیری عکاسی با هوش مصنوعی
به‌صورت انقلابی، در یک گفتگوی پنل جذاب در مورد تلاقی عکاسی و فناوری‌های نوین، فاش شد که ایلای اتاناسون در واقع یک پرده به حساب می‌آید و نهایتا یک شخصیت خرافی که توسط خود کابر ایجاد شده است. نمایشگاه، با دقت چیدمان شده از تصاویری که در یک قاب سفید قرار داشتند، به‌عنوان یک شهادت به هنر قابل دستیابی توسط هوش مصنوعی ایستاد و باور عموم را به چالش کشید که تاثیرات هوش‌مصنوعی در هنر یک اندیشه گذرا نیست.
رمز هنگام ساحل اژین
از میان تصاویر، یکی زیبای بازدیدکنندگان را به خود جذب کرد – نگارشی از یک ساحل یونانی که در رقص موج‌های متناقض گیر افتاده است. پس از پرس‌وجو مشخص شد که تصویر احتمالاً بیداری دریاچه کشتی‌ای گذرانده را نمایش می‌داد، جزئیاتی که مسئله راضی‌کننده اعلام کرد.
گمراهی عمدی برای خاطر هنر
تصور نمایشگاه همان‌گونه که قطعات نمایش داده شده خود بود. بازدیدکننگان توسط یک ویدئویی که به نظر می‌رسید شامل نویسنده یونانی بودند استقبال شدند، که پیشنهادهای راهبردی راجع به شراکت مشترک رود که بعد از یک جلسه مجازی در اینستاگرام و قدردانی مشترك از نورهای مدیترانه ایجاد شد. ارائه‌ای که بر مبنای ترکیبی هماهنگ از واقعیت و آفرینش‌های مصنوعی انتخاب شده بود
هوش مصنوعی در هنر
هوش مصنوعی (AI) به عنوان یک ابزار بسیار مهم در زمینه هنر و عکاسی تبدیل شده است. در حالی که استفاده از AI در عکاسی می‌تواند به بیان خلاقانه منتهی شود و منجر به داستان‌های بصری نوآفرین شود، پرسش‌هایی در مورد اصالت و اصیلیت برمی‌خیزد. برخی از سوالات کلیدی این مورد شامل: نقش خلاقیت انسانی چیست هنگامی که هوش مصنوعی می‌تواند هنری تولید کند؟ و چگونه بیننده نسبت به هنر به شیوه‌های مختلفی روبرو می‌شود وقتی که می‌دانند که اثر توسط هوش مصنوعی ایجاد شده؟ چالش‌های موجود در یکپارچه سازی AI در هنر شامل ملاحضات اخلاقی می‌شوند، همچون جایگزینی احتمالی شغل‌های انسانی و سوءاستفاده از محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی.
یکی از چالش‌های اساسی، اطمینان حاصل کردن از اینکه بینندگان درک کاملی از قصد هنرمند داشته باشند خصوصاً زمانی که گمراهی در میان است. برنامه‌های AI مانند DeepArt یا DALL-E، می‌توانند تصاویری را ایجاد کنند که قابل تشخیص از آن‌ها توسط انسان‌ها نیست، که منجر به بحث و بررسی در مورد اعتبار AI در هنر می‌شود. اختلافات مربوط به این مسائل معمولاً در گردش دور می‌گردند تا نگرانی بر سر این موضوع است که AI ممکن است هنرمندان انسانی را بروز کند یا برای جمله‌های موجود اقتباس یا مالکیت استفاده شود.
مزایا و معایب
مزایای استفاده از هوش مصنوعی در عکاسی و هنر از جمله، اما نه محدود به، توانایی پردازش مجموعه داده‌های بزرگ است؛ که می‌تواند منجر به ایجاد آثار پیچیده و معقد قرار گیرد که ممکن است خارج از توان انسان باشد. هوش مصنوعی قادر است فرآیند خلاق را ارتقا دهد، ارتباط تازه‌ای به هنرمندان ارائه می‌دهد و امکانات و تکنیک‌های جدیدی برای آزمایش را فراهم می‌سازد.
از سوی دیگر، معایب شامل کاهش ارزش توان انسان و لمس و هراسی است که AI ممکن است باعث برتر تر شدن نشان دهنده هنری شخصی شود. نگرانی نیز از اصالت وجود دارد، زیرا حضار اثر ممکن است هنری را نسبت به اعمال انسانی کمتر احساس کنند.
برای کسانی که علاقه‌مند به بررسی بیشتر در زمینه هنر و فناوری هستند، می‌توانند به پیوند زیر مراجعه نمایند: موزه تیت. تیت معمولاً درباره مسایل معاصر در هنر بحث می‌کند، از جمله تأثیر فناوری بر بیان خلاقانه.
نتیجه
نمایشگاه “نورهای مدیترانه” در مرکز فرهنگی ملیس کورساچ در کاپدپرا بر زوایای تکاملی فناوری، هوش مصنوعی، و خلاقیت انسانی تاکید می‌کند. همان‌طور که جهان هنر با این تغییرات مواجه می‌شود، نمایشگاه‌هایی مانند این تحلیل و تأمل درباره آینده بیانگر بیانگر عی الهنری و اینکه خلاقیت چیست.
The source of the article is from the blog mivalle.net.ar