Wykorzystanie sztucznej inteligencji (AI) w środowiskach edukacyjnych budzi zarówno ciekawość, jak i obawy dotyczące jego implikacji dla nauczania i uczenia się. Tradycjonaliści wyrażają niepokój z powodu tego nowego wyzwania, zastanawiając się, co próbujemy chronić: intelekt ucznia, ich rozwój osobisty czy pamięć i zadania oparte na nauce na pamięć zakorzenione w naszych szkołach?
Technologie AI i internetowe kwestionują tradycyjną metodę wykładu, oferując alternatywne źródła informacji i narzędzia do wydajności. Teraz, nie tylko metodologia nauczania jest kwestionowana, ale także proces uczenia się, ponieważ AI może wykonywać zadania typowo oczekiwane od uczniów, takie jak rozwiązywanie problemów i komunikacja. Ponadto ostrzeżenia UNESCO dotyczące konieczności regulacji narzędzi cyfrowych w edukacji podkreślają pilność debaty, podkreślając potrzebę poprawy uczenia się bez powodowania szkód.
Podstawą takich dyskusji jest rozpoznanie technologii jako siły neutralnej, a jej wpływ zależy od jej zastosowania. Podczas gdy technologia może pomóc w nauce ucznia przy jej umiejętnym stosowaniu, niewłaściwe lub nadmierne użycie, podobnie jak w przypadku smartfonów, może je utrudniać. Nadmierne lub niepoprawne wykorzystanie jakiejkolwiek technologii, nawet książek, może zahamować myślenie krytyczne lub zdemotywować uczących się.
Prawidłowa integracja AI i innych technologii powinna być transformacyjna, a nie substytucyjna. Dodawanie technologii do starego paradygmatu nauczania może być kontrproduktywne. Zamiast tego, AI oferuje szansę przekroczenia tych granic, promując aktywne i autonomiczne zaangażowanie ucznia, co prowadzi do tworzenia oryginalnych produktów takich jak filmy, samouczki czy podcasty.
AI nie stanowi zagrożenia dla autentycznego intelektu, ale raczej kwestionuje sztuczny charakter biernego uczenia się. Technologie wymagają radykalnej ponownej oceny nie tylko podejść nauczania, ale całej struktury edukacyjnej, włączając w to ukryty program nauczania przestrzeni edukacyjnych, harmonogramów i zasobów.
Rozmowa kontynuowana jest w kwietniowym numerze magazynu „Tuttoscuola”, autorstwa Roberto Franchiniego, uznawanego profesora Uniwersytetu w Brescii i współpracownika magazynu „Tuttoscuola”. Aby zgłębić temat bardziej szczegółowo, czytelników zaprasza się do zapoznania się z magazynem lub rozważenia subskrypcji dla większego zrozumienia.
The source of the article is from the blog enp.gr