تأثیرات بالقوه هوش مصنوعی بر روابط انسانی و سلامت روانی ادامه دارد و طبقه جامعه را همچنان پراکنده می‌کند. یک مطالعه اخیر از دانشگاه استنفورد نمونه‌سازی تجارب تقریباً ۱,۰۰۰ کاربر برنامه گفت‌وگوی هوش مصنوعی به نام “رپلیکا” را مورد بررسی قرار داد. این یافته‌ها نگرانی‌ها را درباره تأثیر مصنوعی بر روابط افراد اعلام می‌کند. تنها یک بخش کوچک گزارش کردند که استفاده از این برنامه رابطه‌های انسانی آن‌ها را محدود کرده است، اما تعداد قابل توجهی ادعا کردند که واقعاً هوش مصنوعی آن‌ها را مجاب ساخت تا به روابط خود با دیگران اهمیت دهند.
اوژنیا کویدا، بنیانگذار رپلیکا، در حمایت از روابط دوستانه با هوش مصنوعی تحاوط نمی‌کند. او ادعا می‌کند که این نوع روابط می‌توانند ابزارهای توانمندی کناره‌گیری از تنهایی و بهبود روانی باشند. کویدا که سال‌ها پیش نسخه دیجیتال شده‌ای از یک دوست فقید را ایجاد کرد، از این هوش مصنوعی به خاطر یاری به او برای مواجهه با غم و تنهایی قدردانی می‌کند. امید او این است که جامعه به تدریج روابط مصنوعی را پذیرفته و ابتذال‌زدایی‌شان کند، که این را نتیجه‌ی تجارب مفید خود می‌داند.
با این حال، متخصصان سلامت روانی هشدار می‌دهند. آن‌ها به ظهور روندهایی که ممکن است افراد خالی از احساسات را به تجنس و نیروی سرپرست معطوف به زنان واقعی از طریق تعامل با همنشینان هوش مصنوعی نور می‌دهد.
بحران بر سر اخلاق و حریم شخصی اطراف تندرتر می‌شود، همانطور که بطور ویژه به تحلیل‌های بنیاد موزیلا که شیوه‌های فروش اطلاعات درون این برنامه‌ها را نشان می‌دهد، اشاره شده است. تغییراتی یا قطع برخی از این برنامه‌ها ممکن است بحران‌های روانی را در میان کاربران وابسته به وجود آورد.
در یک عصر دیجیتال که خطوط بین واقعیت و زندگی مجازی مات شده‌اند، بحث‌ها درباره گپ‌های هوش مصنوعی و تأثیرات آن روی اصول جامعه، فردی و حریم شخصی داده‌ها، با افزایش پیچیده می‌شوند و از فوریت بهره‌مندی دارند.
نگرانی‌ها و ملاحظات اصلی
پیوستگی روانی و وابستگی: یکی از مسائل مهم با همنشینان عاطفی هوش مصنوعی این است که کاربران ممکن است وابستگی‌های روانی را تشکیل دهند که خطوط بین روابط مصنوعی و انسانی را مبهم کند. این وابستگی می‌تواند پیامدهایی برای قدرت افراد برای ایجاد و حفظ ارتباطات انسانی داشته باشد.
تأثیر بر مهارت‌های اجتماعی: تعامل با هم‌نشین که شبیه به انسان هستند ممکن است بر توسعه مهارت‌های اجتماعی تأثیر گذار باشد، به خصوص اگر افراد ترجیح دهند با هم‌نشینی هوش مصنوعی و نه تعامل با انسان به دلیل کمپلکس‌تر بودن و ریسک کمتر ردخوش مصاحبه و تنش.
حریم شخصی و امنیت داده: همنشینان عاطفی هوش مصنوعی دربردارنده به اشتراک گذاری اندیشه‌ها و احساسات شخصی است، که باعث ترس درباره پراکنده شدن داده‌ها می‌شود. کاربران ممکن است به نشت داده و سوءاستفاده از اطلاعات شخصی حساس در معرض آسیب قرار گیرند.
پیامدهای جامعه‌ای: افزایش یافتن همنشینان عاطفی هوش مصنوعی ممکن است پیامدهای جامعه‌ای داشته باشد و قوانین اجتماعی و انتظارات روابط، صمیمیت و چیستی تعامل انسانی را تغییر دهد.
مزایا
– پشتیبانی و همدلی: همنشینان عاطفی هوش مصنوعی می‌توانند احساس همراهی را فراهم کنند و احساس تنهایی را کاهش دهند و شاید به عنوان یک نوع تراپی برای افرادی که با تعامل‌های اجتماعی دست و پنجه نرم می‌کنند مؤثر باشند.
– دسترسی به روابط: برای افراد دارای معلولیت یا کسانی که با زدودن روابط سنتی مشکل دارند، هم‌نشیانی‌های عاطفی هوش مصنوعی می‌تواند الگویی مناسب برای حمایت احساسی ارائه دهند.
– بهبود خوب‌بود: همانند تجربهٔ بنیانگذار رپلیکا، همنشینان عاطفی می‌توانند به افراد کمک کنند تا با افت و نبوغ مواجهه کنند و از طریق حمایت احساسی در زمان‌های دشوار آرامش بگیرند.
معایب
– جایگزینی تعامل انسانی: وابستگی به هم‌نشیان عاطفی هوش مصنوعی می‌تواند منجر به جدایی اجتماعی و کاهش تماس انسانی شود که ممکن است مشکلات سلامت روانی را تشدید کند.
– انتظارات غیر واقع‌گرا: برقراری روابط با هوش مصنوعی ممکن است انتظاراتی غیر واقعی برای روابط انسانی بوجود آورد که پیچیده‌تر و کمتر قابل پیش‌بینی از تعامل‌های با هوش مصنوعی است.
– پرسش‌های اخلاقی و اخلاقی: ایجاد هم‌نشیان عاطفی مسائل اخلاقی درباره جسمی‌سازی همدلی و پیامدهای ایجاد هوش مصنوعی به منظور لذت بردن انسانی پیش می‌آورد.
چالش‌ها و اختلافات
– رتبه‌بندی: چگونه جامعه با روابط با هم‌نشیان عاطفی هوش مصنوعی رو به رو می‌شود و تأثیر آن‌ها از نظر اخلاقی موضوعاتی جذاب و فلسفی را با خود دارد.
– تأثیر بر سلامت روانی: تعیین تأثیر بلند‌مدت تعامل با هم‌ارازان هوش مصنوعی پیچیده است و نیازمند تحقیقات گسترده است.
– چارچوب اخلاقی: تاسیس چارچوب اخلاقی برای توسعه، رهبری و استفاده از هم‌نشیان عاطفی هوش مصنوعی چالش قابل توجهی برای توسعه‌دهندگان و مقررات‌گذاران است.
برای بررسی بیشتر در مورد هوش مصنوعی و تأثیرات آن بر جامعه، می‌توانید به وب‌سایت دانشگاه استنفورد یا بنیاد موزیلا مراجعه کنید که بررسی‌ها و مطالعاتی را در خصوص تلاقی فناوری و زندگی انسان ارائه می‌دهند.
The source of the article is from the blog guambia.com.uy